خبرگزاری کردپرس _ از روزی که جداول بودجه ۱۴۰۱ کشور منتشر شده (البته شفافیت دولت سیزدهم در انتشار ردیف های بودجه را قابل تقدیر می دانیم)، آنقدر اعداد و ارقام بودجه اختصاصی به استان های مرزی مانند استان کرمانشاه کوچک و خرد و حداقلی است که موجب بهت همه بویژه ساکنین این استانها شده است.
خیلی ها گمان می‌کنند که حتما اشتباهی رخ داده و الا استانی که به فرموده مقام معظم رهبری "سینه ستبر ایران اسلامی" است و سالهاست که با فقر و فلاکت دست و پنجه نرم می کند و هزاران درد بی درمان دارد با این رقم بودجه (۳۱۱۲ میلیارد تومان) و با سرانه زیر ۲۰۰هزار تومان، اصلا یک دهم از مشکلات موجود را حل نمی کند چه برسد به اینکه موجب توسعه شود. استانی با مردمانی شریف، مرزدار، صبور و انقلابی که با تقدیم هزاران شهید و ایثارگر در راه انقلاب اسلامی هنوز در گرداب محرومیت سرگردان است.
جناب آقای رئیس جمهور ما مردم استانهای کرمانشاه، ایلام، خراسان جنوبی و شمالی، کردستان، لرستان، سیستان و بلوچستان و . . . هم قدم شما شدیم که هم قدم ما باشید و مشکلات ما را حل کنید و چاره ای بیاندیشید نه اینکه اینگونه رها گردد.
هدف این مقال حکایت استان کرمانشاه است، استانی که مرزدارست و جوانان خود را برای دفاع از انقلاب و میهن ایران اسلامی، تقدیم کرده ایم (۱۰ هزار شهید و دو برابر آن ایثارگر داریم).
امنیت استان های میانی کشور مانند یزد که ۴ برابر کرمانشاه بودجه می گیرد، مرهون مرزداری و ایثارگری مردم خطه غرب است.
متاسفانه بودجه ریزی و بودجه نویسی ۱۴۰۱ را به احتمال زیاد همان کسانی برای کرمانشاه رقم زدند که بانیان وضع موجود هستند و دقیقا راه رفته را رفته اند، که این مسیر برای کرمانشاه به ناکجا آباد ختم می شود. روح حاکم بر بودجه نویسی در دولت مردمی باید عدالت باشد که با جداول فعلی آنرا نمی بینیم. چرا کرمانشاه که جزء ۱۰ استان پرجمعیت کشور است باید در ردیف ۲۰ جدول توزیع بودجه کشور باشد؟ چرا باید از بودجه همدان و زنجان هم کمتر باشد؟
چرا بیشترین بودجه به استانهای برخوردار تخصیص داده شده و استانهای مرکزی کشور که به مراتب از استانهای کرمانشاه، کردستان، ایلام و سیستان و بلوچستان وضعیت توسعه ای بهتر و بالاتری دارند سهم بسیار بیشتری از استانهای محروم گرفته اند؟
تحلیل بودجه می گوید که استانهای یزد، بوشهر، اصفهان، کرمان آذربایجان ها و ... سرانه بسیار بالاتری دارند و این با روح عدالتی که باید بر بودجه ریزی حاکم باشد نمی‌خواند.
جناب آقای رئیس جمهور، مردم استانهای محرومی چون کرمانشاه که با دهها مشکل ریز و درشت روبرو هستند از جنابعالی توقع دارند که آنها را به اندازه مشکلاتشان ببینید.
کرمانشاه در بیکاری، فقر، محرومیت، فلاکت اقتصادی در صدر جداول است اما در توسعه و بودجه در قعر نشسته است.
جناب آقای رئیسی مرزنشینان ما بجای استفاده از پتانسیل مرز و بهره بردن از فرصت های تجاری آنها، تبدیل به جمعیتی بیکار شده اند که چاره ای جز کولبری ندارند. کولبری پدیده ای شوم است که حاصلِ فقر و بیکاری بوده و مردمی شریف را تبدیل به باربرانی برای استعمارگران صاحب پول و رانت کرده است.
براستی چرا کرمانشاه با داشتن ۵ مرز و بازارچه باید اینقدر بیکار داشته باشد؟! متاسفانه امروزه جوانان ما دو راه بیشتر ندارند یا مهاجرت و یا کولبری که هر دو راه، از سر ناچاری و استیصال هستند. که هر دو راه هم، خود آسیب هایی غیر قابل جبران در پی دارند.
سامانه گرمسیری که خود ابر پروژه دو دهه اخیر غرب کشور است، از استان کرمانشاه سرچشمه می گیرد، اما نه مبدا (منطقه اورامانات) از آن بهره ای دارد و نه مقصد (جنوب استان) از آن منتفع شده است. اورامانات که منشاء سامانه گرمسیری است خود تشنه و در تمنای آب است. هزاران هکتار باغ این مردم در حال نابودی کامل هستند و این با هیچ منطقی قابل توجیه نیست.
بازارچه های مرزی ما رها شده و بی برنامه اداره می شون ، زیرساختهای لازم را نداشته و هیچ شباهتی به مناطق تجاری - مرزی ندارند. مردم از مواهب اقتصادی بازارچه های مرزی، فقط کارگری و جابجایی بار به سبک ۵۰ سال پیش را نصیب برده اند. منافع اقتصادی بازارچه های مرزی به جیب مردم مرزنشین نمی رود و قطعا مدیریت قوی و عدالت پیشه را می‌طلبد. جناب آقای رئیس جمهور بازارچه و مرزهای رسمی ما سالهاست رسمی شده اند، اما مدیران ما بدلیل ناتوانی در تامین زیرساختهای آنها ، این فرصتها را از توسعه استان گرفته اند.
راه‌های استان بیشتر به جاده‌های مرگ شبیه هستند تا راه‌های مواصلاتی که در آنها با امنیت خاطر طی طریق نمود. آیا استانی با اینهمه مواهب تجاری، اقتصادی شایسته چنین راه‌هایی است؟ اگر قاچاق در استان ما رشد داشته دلیلش بیکاری جوانان و عدم تامین معیشت است. اگر برخی بزه‌ها و ناهنجاری‌های اقتصادی و اجتماعی عادی انگاری شده و یا به نوعی رسمیت یافته اند، باید گفت که عاملش فقر، بیکاری و عدم مدیریت صحیح منابع است.
استان کرمانشاه با داشتن ۵۱ شهرک حاشیه نشین و با ده ها هزار جوان بیکار، تبدیل به بمب آسیب های اجتماعی گردیده که آبستن نابهنجاری‌های گوناگون هستند.
جناب آقای رئیسی، فقر زدایی، اشتغال، مبارزه با قاچاق، رونق اقتصادی، کاهش آمار نابهنجاریها، کاهش طلاق، مبارزه با فساد، کاهش اعتیاد و کاهش آمار وحشتناک فلاکت اقتصادی کرمانشاه با این رقم زیر ۲۰۰ هزار تومان سهم بودجه در کرمانشاه به دست نخواهد آمد و حتی بیشتر و بیشتر هم خواهد شد.
بودجه انقباضی در شرایط فعلی مطلوب است ولی برای استانهای محرومی چون کرمانشاه نتیجه‌ای جز تشدید فقر و محرومیت و نیز افزایش شکاف توسعه میان استانهای دیگر ندارد.
توزیع عادلانه بودجه بر اساس میزان محرومیت شعار و باور جنابعالی بوده و ما معتقدیم که جنابعالی بر همین باور راسخ و استوار هستید، اما نباید به بودجه نویسان ۱۴۰۱ که همان بانیان وضع موجود هستند اجازه می دادید که درب بودجه را بر همان پاشنه قبلی بچرخانند.
کرمانشاه ما با گذشت ۱۳۰ روز از عمر دولت سیزدهم هنوز در بلاتکلیفی مدیریتی بسر می‌برد چرا؟! چرا تعیین تکلیف مدیریت ارشد استان در اما و اگرهای برخی ها سرگردان شده است. مردم به جنابعالی رای دادند که خود برای آنها تعیین تکلیف مدیریتی کنید نه چند نفر که هنوز تکلیف‌شان با خودشان هم مشخص نیست.
نمایندگان محترم استان لطفا بفرمائید که شاخص های شما برای استاندار مطلوبتان چه هستند؟ و بطور کلی چه کسی و با چه ویژگی‌هایی را برای استانداری کرمانشاه می خواهید؟
آقایانی که چند ماه طلایی سرنوشت استان را فدای پافشاری خود برای ابقای شرایط فعلی کردید، بدانید که شخصا مقصرید و باید در محضر خدا و موکلان خود پاسخگو باشید.
به نظر می رسد برخی دوستان نماینده قالبی از استاندار رویایی خود تصور کرده اند که توقع دارند استاندار آینده با قالب آنها از کوره دولت بیرون آید که این خود جای تاسف دارد. اما این‌را بدانید که "مردم ناظرانی تیزبین و قاضیانی عادل هستند". پس در این فرصت اندک بیایید و برای منافع استان قدمی جدی و عملی بردارید.
جناب رئیس جمهور محترم،
بنظرم مدیران را اول بازخواست کنید و بعد عزل نمایید. چه دلیلی دارد مدیری در نظام اسلامی بدون حساب و کتاب از دوره و حوزه مدیریتش با سلام و صلوات راهی پست دیگری شود؟! امید مردم کرمانشاه به تدابیر شخص رئیس جمهور عدالت خواه است و امیدواریم ایشان دردهای کرمانشاه را درمان باشد.
نظر شما