خبرگزاری کردپرس _ کارمندان و کارکنان در کشور ما سال هاست یک روز در هفته بیشتر از کشورهای توسعه یافته سر کار می روند ولی این یک روز کاری اضافه، کمک چندانی به جبران عقب ماندگی ها و قرار گرفتن در مسیر توسعه نکرده است چرا که دستیابی به توسعه تنها با افزایش اسمی روزهای کاری در هفته محقق نمی شود، و نیازمند عقلانیت و برنامه ریزی و از همه مهم تر نیروی انسانی باسواد، شاداب و سرزنده است.
این تعطیلی یک روزه، آنقدر کوتاه و گذراست که نمی‌توان نام «تعطیلات آخر هفته» بر آن گذاشت. این یک روز نه فرصت کافی برای استراحت و آسایش روحی و روانی فراهم می کند و نه مجالی برای تفریح و گشت و گذار خانواده ها باقی می گذارد. و تا چشم بر هم بزنی صبح شنبه فرارسیده و شهروند محترم باید خسته و کوفته، هفته کاری را دوباره آغاز کند. و سال هاست این روال فرساینده و خسته کننده همچنان ادامه دارد، بدون اینکه مسئولین جسارت ایجاد تغییری در آن را داشته باشند.
خانواده های ایرانی معمولا در طول این سال، مجال چندانی برای مسافرت و گشت و گذار ندارند و برای همین، تعطیلات نوروز که فرامی رسد همه برای مسافرت به مشهد، شمال، شیراز، اصفهان و ... هجوم می برند تا حداقل یک مسافرت در سال را در کارنامه زندگی خود داشته باشند.
مسئولان دولتی مدام که بر توجه به کانون خانواده ها و افزایش فرزندآوری و ... تاکید دارند. آن ها باید بدانند با فرض وجود رفاه و درآمد لازم، با این یک روز تعطیلی، عملا فرصتی برای توجه به خانواده و برنامه ریزی جهت فرزندآوری باقی نمی ماند و در واقع افزایش تعطیلات آخر هفته به دو روز، گام اول احترام به کانون خانواده های ایرانی و داشتن توقعات بعدی است.
اگر تعطیلات آخر هفته به دو روز افزایش یابد می توان و به راحتی برای مسافرت های درون استانی و منطقه ای برنامه ریزی کرد و علاوه بر افزایش شادابی و نشاط خانواده ها، به رونق گردشگری هم کمک کرد.
سردادن این شعار که ما عقب هستیم پس باید بیشتر کار و تلاش کنیم، در طول همان 5 روزه هفته هم می تواند معنا پیدا کند. البته به شرطی که این کارکردن با برنامه ریزی های هدفمند و عقلانی توسط مدیران بالادستی و ارشد همراه باشد و مشکل اصلی عقب ماندگی کشور هم طی این سال ها از این ناحیه بوده است.
مدت هاست ادارات در تهران به عنوان پایتخت کشور پنجشنبه ها تعطیل هستند و پسرفت خاصی هم در آنجا رخ نداده، پس بهتر است این تجربه را به تمام کشور هم تعمیم دهیم و دست از برخی شعارهای پوپولیستی و مغایر با توسعه پایدار برداریم.