طلیعه شروع کار دولت جدید و بر اساس همین قاعده، افراطیون و طراحان این رویه می‌بایست خود زودتر از دیگر لایه های اصلاحات فضا را برای خدمتگذاری نیروهای جریان پیروز فراهم کنند. خصوصا اینکه همین افراطیون تمامیت خواه در دولت هشت ساله محنت تدبیر، هیچ نیروی غیر همسوئی را در هیچ جایگاهی بر نتابیده و هشت سال کشور را تک حزبی اداره کردند و حاصل آن کشوری کرونا زده بود که تحویل دولت انقلابی دادند.

اینک با استقرار دولت جدید گویا مدیران دولت قبلی در سطوح مختلف علاقه ای به تحویل قدرت ندارند که علت آن را می‌توان در دو بسته تحلیل نمود. یا اینکه مراجع تقلید سیاسی «اصلاح طلبانِ قدرت جو» استفاده از قانون فقهی «تقلید بقاء بر میت» را جایز شمرده تا آنانی که هنوز از باده قدرت سیراب نشده اند بتوانند در هر دولتی ولو با گفتمان مخالف، حضور داشته باشند و بر همین اساس تذبذب و تغییر چهره از منظر فقه سیاسی اصلاح طلبان قابل تفسیر می‌باشد. و یا اینکه فقدان برنامه از سوی برخی دستگاه‌های اجرایی در دولت تازه و بعضی مدیران آنان سبب گردیده که ناخواسته به فتوای بقاء بر میت اصلاح طلبان تمکین شود.
منصفانه باید گفت نگاه حزبی به برخی مدیریت های تخصصی جفایی در حق توسعه کشور می باشد که بر کسی هم پوشیده نیست عموما این رویه ناپسند توسط افراطیون اصلاحات در کشور نهادینه شد. شاید مدارا با مدیران اجرایی و تخصصی غیرسیاسی در همه دولت‌ها قابل توجیه باشد اما تعامل با مدیران سیاسی ارشد دولت‌های سابق نمی تواند رفتار فراجناحی کارگزاران دولت لاحق محسوب شود.
مع الاسف در بعضی نقاط کشور دقیقا مصداق سخنان ریاست محترم جمهوری، مسببان وضع موجود نه تنها تغییر نمی‌کنند بلکه مورد تفقد هم قرار می‌گیرند و بعضی دیگر از آنان همچنان همانند دوران محنت هشت ساله میدان‌داری می‌نمایند.
باید دانسته شود تعامل در رونق عهد شباب با سالوس صفتان سیاسی نه تنها به نگاه فرا جناحی از طرف آنان تعبیر نمی‌شود بلکه برداشتی ساده انگارانه از جریان پیروز خواهند داشت که پیامدهای خوبی در بر ندارد و وقتی بخود آیی که این " سیه کاسه گان" سیاسی نه میهمانی باقی گذاشته اند نه میزبانی.