به گزارش خبرگزاری کردپرس، استاد حشمت منصوري، از نسل بزرگان شعر كلاسيك كُردي است، و شايد آخرين بزرگ. ظاهر سارایی، ادیب ایلامی در گفتگوی کوتاهی با کردپرس گفت: قوت طبع، حجم آثار، خيالپردازي و مضمونپروري از مهمترين خصيصههاي شعر استاد منصوري است و مخصوصاً شور و شيفتگي در پرداختن به مضامين عاشقانه و مفهوم عشق بارزترين خصيصهي شعر اوست. عشق آنچنان دامنش را برتافته، كه گذر عمر و پيري و كهنسالي هم خللي در مهرپرستي او ايجاد نكرده بود. عشقي كه چون نيلوفر بودا اگر چه ريشه در خاك دارد اما سر در سما ميكشد و متعالي ميشود و به عشقي انساني تبديل ميشود و حتي بيآنكه ابراز كند به نوعي مفهوم آسماني نيز نزديك ميشود.
استاد سارایی افزود: همين ماههاي اخير بود كه در انتشارات زانا، با همكاري و همراهي آقاي محمدجليل بهادري، گردآورنده و تدوينگر اشعار ايشان روي كتاب «دليل و دلبهر» كار ميكرديم تا بهگونهاي وزين و شكيل و آبرومند به زيور چاپ آراسته و در دسترس علاقهمندان قرار گيرد. خوشبختانه اين تلاشها به نتيجه رسيد و كتاب چاپ و منتشر شد و استاد منصوري شاهد به بارنشستن اين كوشش بود.
سامان بختیاری، یکی دیگر از شاعران ایلامی مقیم تهران نیز به کردپرس گفت: حشمت منصوری جمشیدی بی گمان یکی از تأثیرگذاران شعر کُردی فیلی (کلهری) است، او به گنجینه ی ادبیات کُردی بسیار افزوده است و از چراغ به دستان این راه بود. دریغا که بهار به تلخی از راه رسید و بزرگا مردا زنده یاد استاد حشمت منصوری جمشیدی را از ما گرفت.
حبیب بخشوده، شاعر و منتقد ایلامی نیز در این خصوص با انتشار یادداشتی به بررسی اجمالی برخی خصوصیات ادبی اشعار این شاعر کُردی سرای پرداخت و نوشت: شادروان حشمت منصوری دارای چندین دفتر شعر است که از آن جمله می توان به«بهیان ده ئاسو»، «دهلیل و دلبهر» و گزیده ی اشعار اشاره کرد. تمامی این کتاب ها به همت ادب دوست گرامی، جناب محمد جلیل بهادری به چاپ رسیده است. توضیحات ادیبانه ی مؤلف در باب اشعار این شاعر توانا، خوانش متن را ساده تر و مفیدترکرده است.
شعر مرحوم حشمت منصوری اغلب در قالب مثنوی هجایی است اگر چه ایشان در قوالب دیگر و البته به ندرت طبع آزمایی کرده اند.
زبان در این مثنوی ها ساده و آمیخته ای از کلمات ریشه دار کردی با صبغه شهری است. کنایه و تشبیه دو آرایه ی مهم بیانی در شعر حشمت منصوری است که نمود آن بیشتر از سایر آرایه هاست.
شعر منصوری به لحاظ مضامین علاوه بر مضامین انتقادی و اجتماعی بیشتر حاوی حکایات عاشقانه با زبانی تمثیلی ست.او همانند زنده یاد عباسی آرام از شگردداستان پردازی برای روایت اشعارش بهره می برد.مثنوی زیبای 《دلبر》از نمونه های برجسته ی شعر عاشقانه ی اوست.
بخش مهم دیگر از اشعار این شاعر فقید، مضامینی طنز آمیز دارندمانند داستان «موش و کِشی» (کشوهر» که الحق چیزی از موش و گربه ی عبید زاکانی کم ندارد. کتاب های منصوری منبعی مناسب برای شناخت ضرب المثل ها و کنایات کُردی ایلامی است.
کردپرس این فقدان بزرگ را به جامعه ادبی ایلام تسلیت میگوید.
نظر شما