گروه های به اصطلاح مخالف دولت مرکزی سوریه همان گروه های رادیکال و افراطی هستند که طی سال های گذشته توسط ترکیه و در پی توافقات مختلفی که با روسیه صورت داده است از بخش های مختلف سوریه جمع آوری شده و در نوار شمالی سوریه یعنی مناطقی مانند ادلب، عفرین، جرابلس، الباب و ... سازماندهی، تجهیز و تعلیم داده شده و سپس از سوی ترکیه در بسیاری از عملیات هایی که با عنوان مبارزه با تروریسم صورت می گرفت مورد استفاده قرار گرفته اند. گروهی که ابتدا تحت عنوان "ارتش آزاد سوریه" و سپس "ارتش ملی سوریه" به وجود آمده است در واقع همان گروه های رادیکال و مسلح سوری هستند که در بخش های مختلف رقه، دمشق، غوطه شرقی، حلب، درعا و ... در حال مبارزه با دولت مرکزی سوریه بودند و سپس با توافقات میان آنکارا – مسکو توسط ترکیه سازماندهی شده اند. هیئت تحریر الشامی که در که ادلب بخش بزرگی از این استان استراتژیک را برعهده دارد، جبهه النصره ای است که بعد از چندین بار تغییر نام و با حمایت های تسلیحاتی، لجستیکی ترکیه در ادلب به وجود آمده است، تمامی این گروه ها شاخه های مختلف گروه های رادیکالی هستند که اکنون در سوریه به عنوان شمشیر دولبه برای ترکیه عمل می کنند.

تحولات برای ترکیه به خصوص بعد از تحولات ادلب به نوعی رقم خورد که ترکیه دو راه بیشتر پیش رو نداشت. یا باید به مقابله نظامی با سوریه که در نهایت ختم به رویارویی نظامی با روسیه می شد تن می داد و یا با کنار آمدن با روس ها و توافق با آنان روندی خطرناک برای خود رقم می زد که پتانسیل تبدیل شدن مواضع ترکیه به عنوان هدف برای گروه های رادیکال در سوریه و حتی کشیده شدن بحران سوریه به داخل ترکیه را به شدت با خود حمل می کند.

روند آرام ولی در عین حال پرمخاطره ای که می تواند موازنه ها را در سوریه تغییر داده و یک روند کاملا تهدید آمیزی علیه ترکیه به وجود آورد تغییر رویه گروه های رادیکال سوریه در قبال ترکیه و آغاز دشمنی این گروه ها با آنکارا است. مقوله مخالفت گروه های تحت الحمایه ترکیه در سوریه با ترکیه پدیده جدیدی نیست و هر زمان که ترکیه با روسیه روابط خود را توسعه داده است به صورت یک واکنش مخالفت های گروه های رادیکال را شاهد بودیم که مهمترین این مخالفت ها سرپیچی هیئت تحریر الشام از توافق 2018 سوچی و عدم خروج از منطقه حائل امنیتی در ادلب بود. ولی چیزی که در حال حاضر در جریان است یک روندی فراتر از مخالفت بوده و بیشتر رنگ و بوی مقابله دارد. تحولاتی که بعد از آغاز گشت زنی ها مشترک ترکیه – روسیه در ادلب صورت گرفته است، روندی به شدت مخاطره آمیز برای آنکارا به حساب می آید که بی شک در صورت عدم مدیریت آنکارا به یک معضل اساسی تبدیل خواهد شد. اعتراض گروه های تحت حمایت ترکیه به عدم پرداخت حقوق ماهیانه آنان، حمله راکتی از سوی افراد ناشناس به کاروان نظامی ارتش ترکیه که باعث کشته شدن 2 نظامی ارتش ترکیه و زخمی شدن یک نظامی دیگر شد. حمله ای که وزارت دفاع ترکیه خود اعتراف کرد که از سوی برخی گروه های رادیکال در ادلب صورت گرفته است. علاوه بر این ها، درگیری های درون گروهی میان گروه های تحت الحمایه ارتش ترکیه در بخش های مختلف به خصوص در ادلب نمونه هایی از تحولاتی است که رفته رفته در حال تهدید خود آنکارا است و این مسئله نیز کنترل امور برای ترکیه در سوریه را بسیار سخت می کند.

اختصاصی کردپرس/سرویس ترکیه