به گزارش خبرگزاری کُردپرس، در حالیکه میانگین نرخ بیکاری در کشور در زمستان 98، 10.6 درصد است اما کردستان با 20 درصد از میانگین کشوری 10 درصد فاصله داشته و رتبه اول بیکاری را به نام خود ثبت کرده است.

از آنجا که نرخ بیکاری در کردستان در زمستان سال 97 هم 19.8 درصد بوده و با میانگین کشوری که 12.3 درصد بوده، حدود 7 درصد اختلاف داشته است در سال 98 هم نه تنها نتوانسته این اختلاف فاحش با میانگین کشوری را جبران کند بلکه این اختلاف را 3 درصد هم افزایش داده است.

اگرچه ممکن است برای زمستان 98، بهانه ای به نام کرونا از سوی مسئولان ذکر شود و آن را در این افزایش نرخ بیکاری در کردستان دخیل بدانند اما با توجه به اینکه میانگین نرخ بیکاری در کشور در زمستان 98 نسبت به زمستان سال 97، کاهش پیدا کرده باید گفت که اگر کرونا بوده برای تمام کشور بوده و در تمام استان های کشور حضور داشته بنابراین اگر در افزایش نرخ بیکاری تاثیر داشته باید در کل کشور این تاثیر مشاهده می شد نه اینکه این مسئله تنها برای استان کردستان نمود پیدا کند و رتبه اول بیکاری را از آن خود کند!

با توجه به اینکه از زمان آغاز تحریم ها علیه ایران و تورم افسار گسیخته در کشور، کردستان نخستین استانی بود که بیشترین آسیب را از این مسئله دید و بالاترین نرخ تورم در طول یک سال را به نام خود ثبت کرد، این سوال پیش می آید که چرا در زمان بحران ها کردستان آسیب پذیرین استان کشور می شود؟