شاید به یاد داشته باشید که در سال های گذشته، تعداد محدودی از افراد در جامعه که میزان ثروتشان به یک میلیارد تومان می رسید جشنی موسوم به جشن میلیاردری می گرفتند و تا چند روز با غذا، میوه و شیرینی از مردم پذیرایی می کردند.

اما اکنون تعداد کسانیکه ثروتشان به یک و یا چند میلیارد تومان رسیده بسیار زیاد شده است. در واقع با توجه به کاهش شدید ارزش پول ملی و تورم افسارگسیخته موجود، هر کس که خانه ای هرچند کوچک و محقر از خود دارد، برای خودش میلیاردر شده است چون این روزها کمتر خانه ای را پیدا می کنید که قیمتش زیر یک میلیارد تومان باشد.

این در حالیست که بسیاری از این صاحب خانه های به اصطلاح میلیاردر، برای گذران زندگی و معیشت خانواده با مشکل جدی روبرو هستند و می شود گفت تعداد قابل توجهی از آنان در فقر به سر می برند.از این رو این میلیاردرهای امروزی شاید ترجیح دهند بجای جشن میلیاردری؛ عزای میلیاردری برپا کنند.حال دیگر چه بلائی بر سر مستاجران آمده است بماند.

یکی از همین روزها یکی از دوستان از من خواست تا او را برای رفتن به بنگاههای املاک همراهی کنم.بنده خدا، کلی قرض کرده بود و با وام و پس انداز چندین ساله خودش و خانمش قصد داشت آپارتمان حدود ۵۰۰ میلیون تومانی آنهم در شهرک های اطراف شهر بخرد و پس از چند روز پرس و جو به این نتیجه رسید که با این پول نمی تواند خانه دار شود و بازهم بعد از عمری کار کردن همچنان باید مستاجر بماند و فکر صاحب خانه شدن را از سر، در بیارود.

باورتان می شود به گفته مشاوران املاک، قواره های زمین کمتر از ۲۰۰ متر در یک شهرک، دور از مرکز شهر کرمانشاه از یک و نیم تا ۲ و نیم میلیارد تومان قیمت گذاری شده بود.اگر این شرایط همچنان ادامه یابد ارزش اسکناس ما رفته رفته از ارزش کاغذ معمولی هم کمتر می شود.

با خود کمی تامل کردم که تکلیف این همه جوان در جامعه که نه شغلی دارند و نه مال و منالی، چه می شود؟!بر فرض مثال و یا بر فرض محال، اگر یک جوان شغلی پیدا کند و ماهیانه ۲ تا سه میلیون تومان هم درآمد داشته باشد با این تورم وحشتناک، کی باید خانه بخرد و ازدواج کند و یک زندگی حداقلی برای خود فراهم کند؟

با این شرایط، جوانانی که ژن برتر نیستند و ملک اسکندر و عمر خضر هم ندارند باید تشکیل زندگی و زندگی کردن را فقط در رویاهای خود جستجو کنند و یا اصلا بهتر است به آن فکر نکنند.این در حالیست که اژدهای درنده تورم، روز به روز بزرگتر می شود و زندگی مردم را بیشتر می‌بلعد.

از سوی دیگر هیچ برنامه و تدبیر امیدوار کننده ای هم از سوی دولت تدبیر و امید برای مدیریت وضع کنونی وجود ندارد و اوضاع زندگی مردم هم لحظه به لحظه سخت تر می شود.

مردم از مسئولان و دولتمردان انتظار دارند خود را، پاسخگوی مردم و وضع فعلی بدانند و به وظیفه خود برای کاهش و رفع مشکلات معیشتی، اشتغالزایی، رونق و جهش تولید و افزایش ارزش پول ملی عمل کنند.