به گزارش کردپرس به نقل از پایگاه خبری تحلیلی پیسرپرس، ارتش ترکیه نخستین بار در سال 1983 به یک عملیات نظامی علیه نیروهای پ ک ک (حزب کارگران کردستان) در داخل خاک اقلیم کردستان دست زد.

عملیات دوم در سال 1984، عملیات سوم در سال 1986، عملیات چهارم در سال 1987، عملیات پنجم در سال 1992، عملیات ششم در سال 1995، عملیات هفتم در سال 1997، عملیات های هشتم و نهم نیز در سال های 2007 و 2008 در خاک اقلیم کردستان علیه نیروهای پ ک ک انجام شدند.

هر چند تا سال 1992 عملیات های ترکیه در داخل خاک اقلیم ادامه داشت، با این حال پس از آن ترکیه راهبرد خود را تغییر داده و در داخل خاک اقلیم کردستان دست به احداث پایگاه نظامی و اطلاعاتی زد.

در همین راستا نیز تاکنون نزدیک به 20 مقر نظامی و اطلاعاتی علنی را در منطقه بادینان دارد و از همان جا به نیروهای پ ک ک حمله می کند.

ارتش ترکیه در سال 2018 راهبرد جنگ را تغییر داد

ارتش ترکیه پیشتر عملیات زمینی و هوایی انجام می داد و پس از مدتی از منطقه عملیات عقب نشینی می کرد با این حال از سال 2018 ارتش ترکیه راهبرد خود را تغییر داد به گونه ای که هر روز حملات هوایی آن به نیروهای پ ک ک در اقلیم کردستان مشاهده می شود و گاهی اوقات محل اقامت شهروندان غیر نظامی را نیز بمباران می کند.

از سال 2018 دولت ترکیه به منطقه برادوست چشم دوخته و شماری از اماکن و روستاهای این منطقه را اشغال کرده که عبارتند از:

لیلیکان، ناومیرگان، خلکره، بیلاسین، خلیفان، گلی رش، آراقا، خمه، بزین، بیناووک، چنارو، قله کتکن، رشماله، شاپان، کانی رش، قونگره و سوسن.

دولت ترکیه محور درگیری را ایجاد کرده و می خواهد پیشروی کند

هم اکنون دولت ترکیه محور درگیری را در داخل این کشور و اقلیم کردستان ایجاد کرده که از چپ به راست آغاز می شوند بدین معنی که از مرزهای سوریه تا مرزهای ایران ادامه دارد.

محور نخست

محور نخست در منطقه سلوپی و جزیره در استان شرناخ در ترکیه آغاز می شود و تا منطقه شمزینان در استان حکاری و از آن جا نیز تا استان آذربایجان غربی ادامه می یابد و در محدوده منطقه روباروک شمزینان وارد خاک اقلیم کردستان می شود و در منطقه بارزان گسترش پیدا می کند.

این محور درگیری همه مرز میان ترکیه و اقلیم کردستان را در بر می گیرد و هدف از آن نیز این است که از همه تحرکات و رفت و آمدهای نیروهای پ ک ک به دیگر مناطق ترکیه جلوگیری کند و ارتباط رهبری پ ک ک با نیروهای داخل مرزهای ترکیه را قطع کند؛ همچنین هدف دیگر از آن، این است که با محور دوم به یکدیگر برسند، محوری که در ادامه درباره آن صحبت می کنیم.

محور دوم

این محور نیز از محدوده سلوپی آغاز می شود با این حال، این بار از مرز شهرستان زاخو وارد خاک اقلیم کردستان می شود و به سمت باتیفا و آمیدی سپس به دیرلوک و شیلادزی تا منطقه بارزان ادامه می یابد، چندین پایگاه نظامی و اطلاعاتی را در در خود جای داده و تلاش می شود با خط نخست به یکدیگر برسند.

محور سوم

محور سوم نیز از زاخو وارد خاک اقلیم کردستان می شود با این حال این بار از پایین محور دوم آغاز می گردد و تا بلندی های نزدیک به مرکز شهر دهوک می رسد؛ هر چند تاکنون ارتش ترکیه در این محور زیاد پیشروی نکرده با این حال این محور تا باکرمان و از آن جا نیز تا آکری، رواندوز و سوران ادامه می یابد.

با این نقشه و راهبردی که ارتش ترکیه بر اساس آن سه محور درگیری حرکت می کند، اگر به طور کامل به موفقیت برسد، منطقه بادینان و بخشی از منطقه کوهستانی استان اربیل به طور کامل به کنترل دولت ترکیه درمی آید و به گونه ای قدرتمند خواهد بود که همه تحرکات پ ک ک در آنها متوقف خواهد شد.

جدیدترین هدف ترکیه، زینی ورتی است!

زینی ورتی از نظر ژئوپلتیک دارای جایگاه بسیار مهمی است؛ از شمال و شمال شرق مشرف به منطقه برادوست، قندیل صعب العبور، خواکورک، خنیر، زاپ، آواشین، متینا و گاره است؛ از شمال غرب و غرب نیز مشرف به سوران، رواندوز و کوهستان کاروخ می باشد؛ همچنین از جنوب و جنوب شرق نیز مشرف به همه مدیریت راپرین و انزی و رشته کوه قندیل تا قلعه دیزه است.

در زینی ورتی چه اتفاقی می افتد؟

18 مارس گذشته یک نیروی و‌زارت پیشمرگ که فرمانده آنها از پارتی (حزب دمکرات کردستان) است، به زینی ورتی رفتند و در آن جا مستقر شدند؛ یه‌كیتی (اتحادیه میهنی کردستان) نیز پس از آن مقر خالی خود در آن جا که در جریان جنگ داعش تخلیه شده بود را بار دیگر آباد کرد و پیشمرگ های خود را بدان بازگرداند؛ پ ک ک نیز در کنار آن دو، پایگاه خود را دوباره راه اندازی نموده است و چند نیرو نیز در آن جا مستقر شدند.

بر اساس جدیدترین اطلاعات، تصمیم نهایی پ ک ک این است تا زمانی که نیروی مشترک پارتى و یه‌كیتی در زینی ورتی باشند، آنها نیز آن جا را ترک نمی کنند؛ چند تن از نیروهای پ ک ک به تیپ مشترک سر زدند و با معاون فرمانده این تیپ كه از یه‌كیتی است، دیدار کرده و به وی گفتند که تصمیم نهایی آنها این است که باید این منطقه را تخلیه کنند؛ پ ک ک بر سر این مسئله مصمم است و اصرار می ورزد.

اهمیت منطقه برای پ ک ک

زینی ورتی بلند و هم تراز قندیل است؛ اگر نیرویی در آن جا باشد، به سهولت می تواند به قندیل برسد و بر آن نظارت کند؛ زینی ورتی شاهرگ رفت و آمد نیروهای پ ک ک است و برای همین نیز بر سر این مسئله اصرار می ورزد که نباید هیچ نیرویی در آن جا باقی بماند.

زینی ورتی برای پ ک ک از اهمیت ویژه برخوردار است، دروازه قندیل و كاروخ می باشد، مناطق شاوری و کوهستان كاروخ و قندیل را به یکدیگر متصل می کند كه منطقه راهبردی حرکت پ ک ک هستند؛ پ ک ک اکنون برای کوهستان كاروخ به خاطر صعب العبور بودن این منطقه و همچنین کاهش تمرکز بر سر قندیل، اهمیت زیادی قائل است در حالی که زینی ورتی و كاروخ با یکدیگر هستند و هر نیروی در این منطقه (زینی ورتی) باشد نیز بدین معنی است که در کوهستان كاروخ نیز هست.

خطر تسلط ترکیه بر زینی ورتی برای اقلیم کردستان

با توجه به این که ارتش ترکیه به سرعت در خاک اقلیم کردستان مقرهای جدید افتتاح می کند و خاک بیشتری را به اشغال خود درمی آورد، اگر در زینی ورتی مستقر شود، چیزی به اسم حاکمیت خاک اقلیم کردستان باقی نمی ماند چرا که هر جایی را اشغال کند، در آن جا مقر و پایگاه افتتاح می کند و عقب نشینی نمی کند.

از سوی دیگر، ورود ارتش ترکیه با این حجم به داخل خاک اقلیم کردستان، راه را برای کشورهای دیگری همچون ایران هموار می سازد که به بهانه حفظ امنیت ملی و حاکمیت خاک خود، وارد خاک اقلیم کردستان شوند.

اقلیم کردستان به نقطه تعیین تکلیف مشکلات منطقه ای تبدیل خواهد شد و خطر زیادی برای ساکنان روستا و شهرک های مناطق مرزی به وجود می آید در حالی که در مدت گذشته نیز ده ها شهروند اقلیم کردستان قربانی حملات کشورهای منطقه شده اند.