کرد پرس- رسیدگی به ثروت مسئولین انتخابی و انتصابی متاسفانه فقط در حد شعار باقی ماند و هراز گاهی در موسم انتخابات و آغاز هر تغییر در سیستمی، مانند خنجری زنگ آلود و بی اثر از نیام کلامی بیرون می جهد و در همان دم، دم فرو می بندد.

این اهمال کاری آنچنان تلقی می شود که مجلس برای بعضی نمایندگان  نقش پوششی برای رسیدن به آرزوی های دست نیافتنی آنان در حوزه مالی و انباشت ثروت دارد. این دسته از نمایندگان به جای پرداختن به امور ذاتی نمایندگی سوء استفاده های مالی خود را در جنجال سازی های تصنعی پنهان می کنند و به جای خدمت به مردم  بیشتر در خدمت احتیاجات و آرزوهای مالی خود و اطرافیانشان هستند.

از رفتار بعضی نمایندگان چنین القا می شود که  تنها کسی می تواند به کرسی مجلس برسد که بیشترین پول پاشی کثیف را در جامعه رونق دهد؛ متاسفانه با این رفتارهای غیر اصولی رقابت در حوزه برنامه و پیگیری مطالبات مردم، به رقابت پولی بین نامزدها تبدیل شده است. در چنین فضایی مسلم است که مجلس از انسان های دلسوز و شریف تهی و جای آنها را ربات های بی احساس و بی اراده ای به نام نماینده پر خواهند کرد. ربات هایی که در دوره چهارساله بعضا حتی یک حضور موفق در عرصه قانونگذاری ندارند و در رای اعتمادها و استیضاح ها هم شاهد رفتار مشکوک آنان به نفع جیب خود و نه مصالح مملکت هستیم.

در محافل خصوصی برخی نمایندگان مناطق کردستانی سخن از هزینه انتخاباتی  در حد بیش از اعتبارات عمرانی چند شهرستان در  حوزه انتخابیه آن نماینده به میان می آید. جولان پول های کثیف در موسم انتخابات، عقلانیت را تعطیل و ضربان احساس مشاعر برخی رای دهندگان را احاطه می کند و ثروت جایگزین ملت می شود.