چند سال بیشتر از روزی که یک خانواده مهربان تصمیم گرفتن برای دو لک لک مهاجر لانه بسازند و از آنها در برابر ناملایمات حمایت کنند نمی گذرد و حالا از حاصل این عشق و مهربانی پدیده ای خلق شده است به نام «شهر لک لک ها»
هزاران گردشگر داخلی و خارجی در سال به مریوان می آیند و از آنجا مسیری کوتاه را طی می کنند تا با چشم خود ببینند چگونه زیست مسالمت آمیز انسان ها با این پرندگان دوست داشتنی؛ یکی از عجایب مهم را در ایران؛ در مریوان؛ در شهر مهر و محبت خلق کرده است.
مهربانی را می شود آموخت و آموزاند؛ لانه های لک لک های مهاجر و پروازشان بر فراز زریوار و بازگشت شکوهمندشان به لانه شان، مُهری است بر مِهر مردمان کُرد. اینگونه می شود به جهان آموزاند که کُردها چقدر عاشقانه عشق خلق می کنند.
در زبان محلی به لکلکها حاجی لکلک یا حاجی تقتق هم میگویند. علت نام گذاری این لکلکها هم داستانی دارد. در گذشته لکلکهای سفید در مسیر رفتن به حج و در خود مکه هم دیده میشدند. این لکلکهای سفید در فصل بهار به این مناطق بازمیگشتند. به همین دلیل تصور بر این بود که لکلکها در طول زمستان به سفر حج رفته بودند. شاید بتوان گفت یکی از دلایلی که مردم به این پرنده علاقه دارند، همین است. از طرفی به دلیل صدای به هم خوردن منقارهای شان حاجی تقتق نام گرفتهاند.
اینجا مریوان؛ روستای دره تفی . محلی برای به اوج رسیدن محبت و عشق به طبیعت. روستایی که مردمانش مهر را با دادن دست دوستی به لک لک ها معنی کرده اند.
کد خبر 2756503
نظر شما