به گزارش خبرنگار کردپرس، سال هاست فضای سبز قروه گرفتار بی مدیریتی، ندانم کاری و منفعت طلبی عده ای شده و هر بار از گوشه ای زخم می خورد. یک بار با آبیاری نکردن به خشکی لبخند می زند و یک بار با تبر به آغوش مرگ می رود و یک بار هم زغال می شود در دست دوره گردان و یک بار...

تمامی این ها در نبود نظارت مدیریت شهری صورت می گیرد و روز به روز هم منجر به تنگی تنفس سبز شهر می شود. شهری که سرانه فضای سبزش آن طور که باید مناسب نیست و به جای افزایش روز به روز کاهش می یابد.

از سه سال گذشته بسیاری از درختان بید مجنون پارک رضوان به دلیل رسیدگی نکردن شهرداری خشکیده شدند. در آن سال شهردار وقت «عباس سنتی» بهانه این بی توجهی را در نداشتن پیمانکار فضای سبز دانست و به راحتی نابودی درختان کهنسال پارک را نادیده گرفت. بعد از آن مردم با قطع شدن درختان کهنسال پارک شهر (شهید بهشتی) مواجه شدند. درختانی که هرکدام قدمتی چندین ساله داشتند مثل آب خوردن قطع می شدند و معلوم هم نشد دست چه کسی یا چه کسانی در میان است! آن موقع هم شهردار وقت «خسرو عزتی» بود که یا اعلام بی خبری از این فاجعه زیست محیطی می کرد یا دست فروشان و دوره گردان را مقصر اصلی می دانست! ای در حالی است که قطع کردن چنین درختان قدیمی تنومندی آن هم از ریشه نمی تواند کار دستفروشان وانتی باشد.

حالا بعد از این دو پارک، این بار درختان خیابان گردشگری و مسیر ورودی سراب هستند که دارند جان می سپارند آن هم درختانی جوان و تازه سبز شده که زیبایی بی نظیری را به این مسیر داده بودند.

اینکه چرا عده ای به جان فضای سبز شهری افتاده اند به دلایل مختلفی وصل می شود اما اینکه چرا ناظران اقدامی برای جلوگیری از این تخریب ها ندارند خود جای سؤال دارد!

از یک طرف شهرداری به کاشت درخت و توسعه فضای سبز می پردازد و از آن طرف این چنین درختان را قلع و قمع می کنند و اینجا معلوم نیست دقیقاً متولیان فضای سبز شهرداری چه می کنند! آیا نباید یک بار برای همیشه جلوی این فاجعه را بگیرند!؟

بدون شک قطع این درختان نه کار دوره گردان است و نه افراد عادی؛ بلکه وقتی چنین راحت درختانی تنومند از ریشه درآورده می شوند باید پی برد که پای قاچاقچیان چوب در میان می آید و البته این افراد بدون حمایت نمی توانند اینقدر راحت خلاف کنند و کسی هم متوجه نشود!  

مطابق قانون حفظ و گسترش فضای سبز و جلوگیری از قطع بی رویه درخت مصوب سال ۵۲ «به منظور حفظ و گسترش فضای سبز و جلوگیری از قطع بی رویه درختان؛ قطع هر نوع درخت در محدوده قانونی و حریم شهرها بدون اجازه شهرداری ممنوع است».

همچنین براساس ماده ۶۸۶ قانون مجازات اسلامی- تعزیرات «هرکسی درختان فضای سبز را عاملاً و عامداً و برخلاف قانون مذکور قطع یا موجبات از بین رفتن آن ها را فراهم آورد علاوه بر جبران خسارت وارده حسب مورد به حبس تعزیری از ۶ ماه تا ۳ سال و یا جزای نقدی از ۳ میلیون تا ۱۸ میلیون ریال محکوم خواهد شد».

یکی از بهترین کارها برای حفاظت از درختان پلاک گذاری یا شناسنامه دار کردن آن هاست که تا به حال مدیریت شهری در هیچ دوره ای اقدامی در این راستا انجام نداده و گویا سرپرست فعلی شهرداری چنین برنامه ای را برای پاییز سال جاری در نظر گرفته؛ با این حال معلوم نیست که آیا این کار می تواند درختان رو به احتضار را از مرگ نجات داد یا نه نیاز است دستگاه قضا با جدیت بیشتری ورود کند!؟