تعارض عمیق «معدن پیشران توسعه»/ رحمت اله محبوبی

سرویس آذربایجان غربی- رحمت اله محبوبی، پژوهشگر اخلاق زیستی، در یادداشت پیش رو عبارت «معدن پیشران توسعه» را نقد کرده و معتقد است؛ اگر در روند فعلی در تکاب و آذربایجان غربی تجدیدنظر نشود تا ٢٠ سال آینده جز تلی از باطله های معدنی و تخریب غیر قابل برگشت محیط زیست در تکاب چیزی باقی نخواهد ماند.

معدن را «پیشران توسعه» قلمداد کردن و یک واجب اجرایی و تحمیلی در برنامه توسعه شهرستان محرومی مانند تکاب در دامنه های  زاگرس گنجاندن یک خطای استراتژیک و غیر قابل جبرانی است که اگر این تفکر و برنامه متوقف نگردد بلایی که بر سر دریاچه ارومیه آمد بر سر محیط زیست _ منابع طبیعی _ زیست اجتماعی و اکوسیستم جنوب آذربایجان غربی که پایلوت آن تکاب است خواهد آمد.

بر اساس گزارش «طبیعت چگونه هزینه فقر در زاگرس را می‌پردازد؟» سیاست‌های کلی توسعه در ایران به سمت تخریب طبیعت رفته است. مدیریت حاکم بر محیط‌زیست اکنون ایران، فاقد برنامه منسجم و علمی و مردم‌محور است. یعنی برنامه‌ای برای جلوگیری از تخریب بیشتر محیط‌زیست و منابع طبیعی کشور وجود ندارد.
با دور نمایی که از بیست سال آینده تکاب با شعار معدن پیشران توسعه در پیش گرفته اند از محیط زیست و منابع طبیعی تکاب با شرایط فعلی قابل پیش بینی است جز تلی از باطله های معدنی و تخریب غیر قابل برگشت محیط زیست نخواهد ماند.

در واقع یک جانبه نگری، سرمایه سالاری در قالب سرمایه گذار، مردم محور نبودن، تجارت محرومیت، محروم نگاه داشتن  با دور زدن قوانین،  ،عدم مبارزه با فساد ، گسترش رانت، عدم تخصیص منابع درآمدی طبق قانون، عدم تخصیص بودجه ویژه محرومیت زدایی، حذف صنایع دستی خاص تکاب به ویژه فرش دست بافت ، عدم سرمایه گذاری و برنامه ریزی برای توسعه صنایع و تولیدات دامپروری، کشاورزی، زنبورداری، مرتع داری ، عدم گسترش صنعت اکوتوریسم ، گردشگری ، عدم گسترش ثبت و آثار ملی و تمدنی به همرات تعیین محدوده ، عدم جاده سازی استاندارد بین شهری و روستایی، عدم تشکیل تعاونی های توسعه و عمران شهری و روستایی همه و همه حاکی از توسعه ضدعدالت و ضدیت با توسعه جامعه است.

علیه توسعه به سود سرمایه داری؛
امروز شعار فریبنده «معدن پیشران توسعه» در تکاب و جنوب آذربایجان غربی کاملا بر علیه توسعه متوازن و به سود سرمایه داری است چون هدف از معدن پیشران توسعه، توسعه معدن داری است و افزایش ثروت  معدنی است.
در عصر کنونی کشور های توسعه یافته معادن و مخازن نفتی خود را دست نخورده نکته داشته و کشورهایی مثل ایران را مجبور به تأمین نفت- فولاد - آلومینیوم-جیوه- سرب و روی - سنگ ساختمانی و تزئینی می نمایند و توجیه کنندگان این امر فرسایشی و مخرب نیز اصحاب رانت و ثروتی هستند که برای مطامع خود از هیچ اقدامی فروگذار نیستند.

آفریقا مهد الماس ها و یاقوت ها امامحروم/تکاب مهد شمش های طلا-نقره- گرانیت ها-مرمرها امامحروم
اگر قرار بود معادن و کانی های نایاب علت توسعه یافتگی باشد پس چرا آفریقا تاکنون با آن همه ثروت و ذخایر معدنی آن هم از نوع الماس و غیرو.... جزو محرومترین کشورهای دنیاست؟
سوال مهم تر آیا شاخص و پیشران توسعه در کشورهای توسعه یافته امروز معادن و ذخایر نفتی است ؟ پاسخ آشکار و روشن است نه. پس کلاه گشاد معدن پیشران توسعه ابزاری است برای چپاول و غارت انفال عمومی و حقوق بین نسلی در مدت زمان بسیار کوتاه حتی به عمر مدیریتی مدت زمان یک رییس جمهور _ استاندار و یا فرماندار.

در پایان متذکر می گردد؛ اگر خواهان و درپی معماری توسعه شهرستان محرومی مثل تکاب هستید باید بر توسعه متوازن و پایدار تکیه نموده و اقدام نمایید. زیست‌پذیری پایدار شهرها با توسعه متوازن پایدار است که زیست‌پذیری پایدار در تکاب شکل گرفته و محرومیت رخت می بندد چون «زیست پذیری به طور کلی به سه قلمروی وابسته به یکدیگر و در جهت پایداری توسعه تقسیم می‌شود: اقتصاد، اجتماع و محیط زیست که اختلال هر یک از بخش‌ها موجب اضمحلال سکونت‌گاه خواهد شد»(بندر آباد و احمدی نژاد، ۱۳۹۴: ۶۲). «از این رو زیست‌پذیری پایدار شهری در قالب هدف غایی؛ یعنی همان توسعه پایدار تعریف می‌شود» (Filhoo et al, ۲۰۱۳).

کد خبر 2762466

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha