کرد پرس- وقتی پای درد و دل ها و گلایه های یک کارآفرین نام آشنا در استان که با خونِ دل خوردنِ بسیار، همه چیز را برای راه اندازی یک زنجیره تولید آماده کرده و هر چه داشته خالصانه گذاشته بنشینید و خبر دار شوید که راه اندازی یک زنجیره تولید، تنها معطل یک تسهیلات بانکی ناقابل است بیشتر آن گزاره پیش گفته را درک خواهید کرد.

سید جمال ساعدی، از دهه 60 بستی فروش بوده است؛ او مسیرش را همچون کارآفرینان بزرگ ادامه داده و در دهه 80 کارخانه ای برای تولید مدرن بستنی در کردستان راه اندازی کرد، بستنی عسل با وجود فراز و نشیب هایش برای مردم کردستان و حتی خارج از مرزها هم نامی آشنا است.

این محصول در دهه 80 و اوایل 90 بر اساس گفته های خود آقای ساعدی 4 میلیون دلار هم ارزآوری داشته است. در جریان سفر مقام معظم رهبری به استان کردستان همت آقای ساعدی به چشم آمد و توسعه این کارخانه به یک زنجیره تولید، جزو مصوبات سفر ایشان قرار گرفت. اما از این جای داستان به بعد قصه پر غصه تولید در کردستان آغاز می شود.

این کارآفرین خوش فکر برای توسعه کارش دست به کار می شود و  بیشتر املاک و سرمایه‌اش را برای ایجاد زیرساخت‌های یک واحد بزرگ تولیدی می فروشد تا هم اولین گاوداری شیری صنعتی و مدرن استان را احداث کند و هم زنجیره تولیدش را تکمیل و هم یک کارخانه فوق مدرن بستنی در کردستان ایجاد کند.

25 هزار متر سوله مسقف و ۲۶ هزار متر سوله غیر مسقف برای ایجاد گاوداری ۱۵۰۰ راسی صنعتی استان در دهگلان ایجاد و با دلار ۹۰۰ تومانی با صرف ۲ میلیون دلار بهترین نوع دستگاه‌های شیردوشی و ماشین‌آلات مورد نیاز خریداری و نصب شد.

 معاون اول دولت سابق در سال 96 برای افتتاح این مجموعه حاضر شد و این کارخانه و این مجتمع گاو داری مشروط به اینکه 70 میلیارد تومان (30 میلیارد تومان بنیاد برکت و 40 میلیارد تومان صندوق توسعه ملی) سرمایه در گردش برای آن تامین شود افتتاح شد. اما ظاهرا بعد از بریدن روبان همه تولیدگر را فراموش کردند و خبری از وام نشد.

وعده های بعدی هم هیچکدام عملی نشده و در نهایت با وجود اینکه کارخانه تا سال 98 با حدود 10 درصد ظرفیت فعالیت می کرد به طور کامل تعطیل شد و نزدیک به 170 کارگر این کارخانه از کار بیکار شدند.

در دو سال اخیر اما باز هم وعده هایی داده شد و با سر کارآمدن دولت جدید، امیدهای آقای کارآفرین - که با وجود پیشنهادهای وسوسه کننده برای فروش خط تولید و سوله های گاو داری همچنان ترجیح می دهد سایر دارایی هایش برای گذران زندگی بفروشد اما آرزوی راه اندازی کارخانه اش را در دل نگه دارد- دوباره زنده شده است و مسیری طولانی را در جلسات متعدد در تهران و در سطح ملی و استانی طی کرده که شرح آن مثنوی هفتاد من است.

در هر حال بر اساس گفته های آقای ساعدی در روز 16 آبان و در جریان بازدید نماینده ولی فقیه در استان از کارخانه ی  آماده - اما ساکت و خالی از تولیدش- در حال حاضر همه چیز معطل پرداخت تسهیلات 170 میلیارد تومانی است که چندین مصوبه کشوری و استانی برای آن وجود دارد و بانک کشاورزی موظف به پرداختش شده است.

بازدید خبرنگاران از مجموعه کارخانه بستنی عسل در شهرک صنعتی شماره سنندج نشان می دهد خط تولید با بالاترین کیفیت و در سطح بزرگ ترین کارخانجات تولید این محصول در ایران ؛ مهیا و آماده است. آقای ساعدی می گوید با پرداخت این تسهیلات در گام اول حدود 200 نفر و در ظرف دو سال نزدیک به هزار نفر در مجموعه گاو داری و کارخانه بستی عسل مشغول به کار می شوند.

 همه چیز آماده است و فقط مانده است واریز تسهیلات مصوب شده. باید دید مسئولان اقتصادی و بانکی استان فضا را برای تحقق این آرزوی آقای کارآفرین و  بلکه مردم کردستان آماده می کنند یا بروکراسی اداری و بی خیالی شان یک آرزوی دیگر را به کشتن می دهند؟