به گزارش خبرگزاری کردپرس، در حال و روز ناخوش اقتصادی امروز کشور، خبر مالیات ستانی از حقوق های بالای ۱۲ میلیون تومان در بودجه سال آینده، ضربه کاری دیگری را از سمت مسئولین به مردمی که در گوشه رینگ جراحی اقتصادی گرفتار شده اند، وارد کرد.

ادعاها در خصوص افزایش مالیات در سال آینده آنهم بدون واردآمدن هیچ فشاری به اقشار پایین دست جامعه در حالی است که مالیات باید ازمحل مصارف لوکس و قشر ثروتمند کشور تامین شود؛ نه کارگر یا کارمندی که مثلا ۱۵ میلیون تومان حقوق می‌گیرد و خانواده ۴ نفری اش را با هزینه‌های کمرشکن کنونی اداره می‌کند.

حال سوال اینجاست که چرا مردم هیچ تغییر ملموسی از پرداخت مالیات در زندگی خود احساس نمی کنند و نحوه هزینه کرد مالیات های دریافتی برای مردم شفاف سازی نمی شود تا مردم بدانند آنچه پرداخته اند پول زور یا یک متغیر امنیتی نیست.

اگر مسئولان به جای ابهام و بی برنامگی، در راستای شفاف‌سازی هزینه کرد مالیات‌ها، به صورت موردی و عینی اعلام نمایند که مالیات صرف توسعه کدام زیرساخت‌های عمرانی و یا حمل و نقل عمومی، ساخت بیمارستان، بهبود وضعیت راه‌ها و... گردیده، بدون شک، با ایجاد اعتماد، انگیزه‌ی پرداخت مالیات نیز افزایش می یابد. در غیر این صورت مردمی که نتایج محسوس پرداخت مالیات را در برقراری عدالت اجتماعی یا پیشرفت شهر و دیار خود نبینند و با محل مخارج موافق نباشند، قطعا از اجرای مسئولیت اجتماعی و اقتصادی خود شانه خالی می کنند.

اکنون که دولت عزم خود را برای حرکت به سمت بودجه غیرنفتی جزم نموده، آنچه بیشتر از مالیات ستانی اهمیت دارد، علم به نحوه صحیح مصرف آن و ارائه گزارش به مردم در این زمینه است و نه جبران کسری بودجه از جیب اقشار ضعیفی که زیر بار هزینه های سرسام آور این روزها متحمل رنج و مشقت هستند.