به گزارش کردپرس، در نامه سرگشاده سیداد شیرزاد، وکیل دادگستری و فعال مدنی به ماموستا عبدالسلام کریمی، مشاور محترم اقوام و مذاهب رئیس جمهور، حجت الاسلام حمید شهریاری، دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، محمدصادق معتمدیان، استاندار آذربایجان غربی، حجت‌الاسلام قریشی، نماینده ولی فقیه و امام جمعه محترم ارومیه، ماموستا مامند کلشی‌نژاد، امام جمعه محترم اهل سنت در ارومیه آمده است: این روزها جامعه نگران از عدم ابراز نگرانی مقامات کشوری، استانی و شهر ارومیه در خصوص موضع‌گیری‌ها، تصمیمات و نحوه مدیریت و سیاست‌ورزی است که آخرین مورد آن در خصوص برنامه‌ها و نحوه برگزاری مراسم پیشوازی از نوروز باستانی است. نگاهی به سین برنامه‌های شهرداری و شورای شهر ارومیه نشان می‌دهد که این مجموعه در تقابل آشکار با سیاست‌های ساختار سیاسی مرکزی، خصوصاً سیاست‌های مربوط به وحدت حرکت می‌کند.
اساساً، تلاش برای وحدت بر پیش‌شرط‌هایی استوار است. علت احساس نیاز به وحدت در جایی معنا دارد که تفاوت‌ها و گرایش‌هایی در جامعه وجود دارد حال این تفاوت‌ها ممکن است در مذهب و آیینی که مردم به آن باور دارند باشد یا در زبان و لهجه یا نوع نگرش سیاسی و غیره. در واقع و به صورت کاملاً منطقی باید تفاوت‌هایی وجود داشته باشد تا این تفاوت‌ها انگیزه ایجاد وحدت را ایجاد کند. به همین علت برگزاری اجلاس وحدت در ارومیه به همان اندازه بدیهی به نظر می‌رسد که در تبریز نیازی محلی برای آن قابل تصور نیست. البته این هم همه موضوع را پوشش نمی‌دهد. یعنی علاوه بر وجود تفاوت در یک یا چند مقوله در یک جامعه، شرط دیگری که تلاش برای وحدت را موضوعیت و مشروعیت می‌بخشد این است که این تفاوت‌ها به رسمیت شناخته شده و به آن‌ها اعتراف شود. بنابراین اگر در یک جامعه علی‌رغم وجود تفاوت‌هایی چند، این تفاوت‌ها کتمان شوند یا به رسمیت شناخته نشوند عقلاً و عملاً احساس نیازی برای وحدت وجود ندارد تا تلاشی در راستای آن انجام شود.
با این اوصاف یک چالش جدی پیش روی برگزارکنندگان و شخصیت‌های برجسته حاضر در اجلاس سوم منطقه‌ای وحدت در ارومیه قرار دارد و آن از این قرار است که وقتی نهادهایی رسمی همچون شورای شهر، شهرداری و شخصیت‌هایی که دارای جایگاه حقوقی و سیاسی هستند هیچ اعتقادی به تکثر و تفاوت در این شهر و منطقه ندارند و در برگزاری مراسم رسمی و غیررسمی و همچنین در نحوه مدیریت و اجرای برنامه‌های عمرانی و فرهنگی، هیچ وقعی به تفاوت‌های مذهبی و فرهنگی نمی‌نَهَند برگزاری اجلاس وحدت چه فایده‌ای برای نادیده گرفته شدگان دارد؟ آیا هدف از این اجلاس، صرفاً جلوس عده‌ای از شخصیت‌ها و مسئولان بر صندلی‌هایی است که هر روز میزبان آن‌ها در جلسات مختلف است؟ آیا این دوگانگی از خودِ ساختار سیاسی مرکزی سرچشمه می‌گیرد یا اینکه مقامات و نهادهای محلی، علی‌رغم اراده دولت مرکزی اعتقادی به تفاوت‌های پیش‌گفته ندارند و نیازی هم به تلاش جهت وحدت نمی‌بینند و البته اعتباری هم برای تصمیم و سیاست دولت مرکزی قائل نیستند؟
در این راستا و به منظور تعیین تکلیف مردمی که گاه به اجلاس وحدت دلخوش و امیدوار می‌شوند و گاه نیز از مواضع و عملکرد مقامات محلی و نهادهای قانونی که قانوناً باید بدون تبعیض و تفاوت در خدمت همه مردم باشند اما در حال تبدیل شدن به نهادهایی با عملکرد فراقانونی یا غیرقانونی می‌شوند سرخورده، خشمگین و ناامید می‌شوند از همه شخصیت‌های حقوقی و حقیقی، معتمدان و ریش‌سفیدان ملی و محلی حاضر در اجلاس سوم وحدت که در تابستان گذشته در ارومیه برگزار شد انتظار می‌رود نسبت به تصمیمات شورای شهر و شهرداری ارومیه در نحوه مدیریت و برگزاری مراسم نوروزی و فرا رسیدن سال نوی ایرانی اعلام موضع کرده و تأیید یا رد آن را برای افکار عمومی بیان دارند تا اگر فردا روزی دوباره اجلاس چهارم و پنجمی برای وحدت برگزار شود مردم به مؤثر بودن آن و جدیت بانیان کشوری و محلی‌اش باور داشته باشند.
بنابراین از همه حاضران و شخصیت‌های حاضر در اجلاس سوم وحدت و در صدر آن‌ها شخصیت‌های زیر که تصمیمات و مواضع آن‌ها در نظر مردم تصمیم و نظر نظام محسوب می‌شود انتظار می‌رود در خصوص رویه‌های نامبارک انکار و نامرئی‌سازی در ارومیه که از طرف مجموعه مدیریت شهری و شخصیت‌های سیاسی ارومیه ابراز می‌شود، نظرات و مواضع صریح خود را به سمع و نظر مردم برسانند و اقدامی عاجل در راستای اصلاح سریع رویه‌ی موجودِ غیرقانونی و در تضاد با وحدت اجتماعی انجام دهند وگرنه؛«سالی که نکوست از بهارش پیداست».
نظر شما