به گزارش کردپرس به نقل از رسانه خبری کردستان ۲۴، روز پنجشنبه ملابختیار در هفتیمن سال درگذشت مام جلال، با انتشار پیامی اعلام کرد: مام جلال مردخدا شناسی بود و بهترین سطح روابط را با احزاب اسلامی داشت.
متن پیام ملابخیار به این شرح است:
سالگرد درگذشت مام جلال و دو واقعیت درباره آزادی و بازگرداندن پیکر وی
مام جلال مانند همه انسانها بالاخره از کردستان و از دنیا رفت.
در داخل اتحادیه میهنی و انقلاب نوین و پس از آخرین قیام و سقوط رژیم صدام، در عراق و کردستان و حتی در کل منطقه، هیچ حزب و سیاستمداری چه موافق چه مخالف، نمیتوانند نقش مام جلال به عنوان دبیر اتحادیه میهنی کردستان و رئیس جمهور عراق را در تاثیرات سیاسی و تحمل سخت ترین روزهای مبارزات چریکی انکار کنند.
هرگز نمیتوان تاریخ ۵۰ ساله عراق و منطقه و کردستان را از دهه پنجاه میلادی تا زمان بیماری مام جلال بدون پرداختن به این شخصیت نوشت، نه تنها یاران و دوستان او بلکه مخالفان وی هم قادر نیستند جایگاه و تاثیرات مام جلال را فراموش کنند.
در این روز میخواهم تنها به دو واقعیت اشاره کنم:
- موضع مام جلال در قبال مراکز فراهنگی گلاویژ و چاودیر
- مراسم بازگرداندن پیکر ایشان به سلیمانیه
در خصوص مراکز فرهنگی چاودیر و گلاویژ در تاسیس همه فیستیوالها و فعالیتهای این مراکز، مام جلال حتی یکبار هم در تصمیمات و برنامههای آن دخالتی نکرده است. بلکه در چندین فستیوال مرکز گلاویژ حضور داشته است و سخنرانی کرده است و حمایت کامل خود را از مقوله آزادی بیان و انتقاد کردن ابراز کرد. قبل از برگزاری سومین فستیوال «گلاویژ» سلفیهای تندرو مردم کُش به سوی همسر «ملا امین» نویسنده، تیراندازی کردند، من به خدمت ایشان رفتم و موضوع را برایشان توضیح دادم، مام جلال در سالن فعالیت جوانان به ایراد سخنرانی پرداخت.
ایشان فرمودند همه انسانها آزاد هستند و آزادی وجدان دارند، دستهای سیاهی را که بخواهند اندیشه «ارتجاع» را تحمیل کنند قطع خواهیم کرد.
پیشتر نیز فردی در رانیه پیدا شده بود که ادعا میکرد پیام پیامبر به وی نازل شده است بعد از مدتی آن فرد ترور شد، مام جلال در سخنانی شدیدالحنی عاملان این ترور را نکوهش کرد و فرمود به هیچ عنوان ترور انسانها به خاطر فکر و عقیده و دگراندیشی یا آیین و مذهب آنها قابل قبول نیست حتی اگر اندیشه یا دین و مذهب آنها اشتباه باشد.
بیش از ۶۰۰ شماره «چاودیر» را با دو ضمیمه مهم منتشر کردیم که چهار صفحه از آن در خصوص «سکولاریسم» و آزادی وجدان بود، مام جلال حتی یکبار هم در این باره اظهارنظری نداشته است.
واقعیت دوم در خصوص بازگرداندن پیکر مام جلال و مراسم ترحیم وی در سلیمانیه است.
ما در دفتر سیاسی حزب مایل بودیم که در بغداد مراسمی ترحیم وی به عنوان رئیس جمهور برگزار شود، رئیس جمهور وقت عراق و همه احزاب از طریق «سعدون فیلی» که رئیس روابط اتحادیه میهنی کردستان بود پیغام میفرستادند به واسطه این که مام جلال رئیس جمهور عراق بوده است باید در بغداد برای او مراسمی برگزار گردد.
بنده سه بار با قباد طالبانی در این باره صحبت کردم و تاکید کردم با توجه به جایگاه مام جلال بهتر است در بغداد برای وی مراسم برگزار شود، زیرا ممکن است که روسای جمهور چندین کشور جهان در مراسم او شرکت کنند، اما «قباد طالبانی» پس از مشورت با «هیرو خان» و نخست وزیر دولت اقلیم تصمیم گرفتند که پیکر ایشان را بلافاصله به سلیمانیه بازگردانند، دیگر چارهای نبود ما در فرودگاه مقدمات شایستهای برای ایشان فراهم کرده بودیم، گروه پروتکلهای شورای وزیران اقلیم کردستان همه اقدامات لازم فنی را فراهم کرده بودند. زمانی که پیکر ایشان به فرودگاه رسید تنها با پرچم کردستان پوشانده شده بود، این امر نگرانیهایی را به وجود آورد و گفته میشد چطور ممکن است پرچم عراق بر روی جنازه مام جلال نباشد!؟
من به دو دلیل به این دو واقعیت در سالروز درگذشت مام جلال اشاره میکنم:
دلیل اول: شنیده میشود که گویا مراکز «چاودیر» و «گلاویژ» مخالف دین هستند در حالی که در بیست و هفت سال گذشته هرگز اجازه ندادهایم که کسی بر علیه دین اسلام یا هر دین و مذهب دیگری سخن بگوید یا مصاحبه کند.
ما تعجب میکنیم بعد از بیست و هفت سال پی بردەاند که این مراکز ضد دین هستند، اگر چنین است پس چرا از این موضوع در سالهای گذشته چشم پوشی کردید؟
مام جلال خود مرد خداشناسی بود و بیش از حد به علمای دینی احترام میگذاشت، صدها مسجد احداث کرد و بهترین سطح روابط را با احزاب اسلامی داشت چطور ایشان اجازه میدادند که این مراکز ضد دین عمل کنند؟
دلیل دوم نیز این است که در این مدت دیدار سیاسی فلسفی باشکوهی با یکی از متفکرین کُرد داشتم ایشان به من گفتند: چرا به گفتههای نخست وزیر اقلیم کردستان عمل کردی و اصرار داشتی که پیکر مام جلال به بغداد منتقل نشود و مراسم ترحیم وی در سلیمانیه برگزار گردد؟ این توضیحات در پاسخ به این تهمت و دروغ میباشند.
نظر شما