به گزارش کردپرس، استیوان شانی، مسئول اطلاع‌رسانی کلیسای کلدانی در اربیل طی مصاحبه‌ای با شبکه روداو گفت: «تعداد کمی از مسیحیان در بغداد باقی مانده‌اند و بیشتر آنها به دلیل مشکلات امنیتی و سختی‌های زندگی مهاجرت کرده‌اند، اما مهاجرت از اربیل و اقلیم کردستان کمتر بوده و به عنوان یک پدیده غالب نبوده است».
جمعیت مسیحیان اقلیم کردستان ۱۰۰ هزار نفر است
استیوان شانی درباره آمار جمعیتی مسیحیان اقلیم کردستان بیان کرد: «در حال حاضر بیش از ۱۰۰ هزار مسیحی در اقلیم کردستان زندگی می‌کنند، که با درنظر گرفتن جمعیت آنها در مناطق مورد مناقشه به حدود ۱۵۰ هزار نفر می‌رسند». او همچنین اشاره می‌کند که مهاجرت مسیحیان به کردستان در حال حاضر کمتر شده است و دیگر به‌طور عمده ادامه ندارد.
پس از حملات داعش و سقوط موصل و مناطق اطراف آن در تاریخ ۹ ژوئن ۲۰۱۴، مسیحیان مناطق مرزی نینوا به اقلیم کردستان پناه بردند و برخی از آنها در کمپ‌ها سکونت یافتند. استیوان شانی می‌گوید: «بخشی از آوارگان مسیحی به خانه‌های خود برگشته‌اند و دیگر هیچ پناهنده مسیحی در کمپ‌ها زندگی نمی‌کند، اما هنوز هم در برخی از شهرها در اقلیم کردستان سکونت دارند».
پس از وقوع حادثه حمدانیه مهاجرت در نینوا افزایش یافته است
شهرستان حمدانیه یا قره قوش، در مرز استان نینوا واقع شده و بیشتر ساکنان آن مسیحی هستند. شب ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۳، یک انفجار در مرکز شهر رخ داد که منجر به آتش‌سوزی شد و بر اثر آن ۱۳۴ نفر جان خود را از دست دادند و ۱۵۰ نفر دیگر نیز مجروح شدند. شانی می‌گوید که پس از این حادثه آمار مهاجرت مسیحیان از منطقه حمدانیه افزایش یافته است.
بیشتر مسیحیان ساکن بغداد افراد سالخورده هستند
بخشی از جمعیت بومی بغداد مسحی هستند، اما تعداد آنها هر سال کاهش می‌یابد. استیوان شانی می‌گوید: «تعداد کمی از مسیحیان در بغداد زندگی می‌کنند، و آن‌هایی که باقی مانده‌اند عمدتاً مسن‌تر هستند، زیرا در آنجا آزادی‌ها محدود است و زندگی برای اقلیت‌های دینی و فرهنگی دشوار بوده است».
نیمی از مسیحیان آواره شده توسط داعش مهاجرت کرده اند
خالد جمال مدیرکل امور مسیحیان وزارت اوقاف اوقاف در گفتگویی با روداو در مورد تعداد مسیحیان و آوارگان آنها گفت: «قبل از سقوط رژیم بعث در سال ۲۰۰۳، نزدیک به دو میلیون مسیحی در عراق زندگی می‌کردند، اما به دلیل جنگ داعش، اختلافات مذهبی و سختی‌های زندگی، اکنون تنها ۴۰۰ هزار مسیحی در عراق باقی مانده‌اند، یعنی ۸۰٪ کاهش داشته است».
مدیرکل امور مسیحیان وزارت اوقاف گفت: «اکنون در شمال عراق [دیاله، صلاح‌الدین، کرکوک، نینوا، اربیل، سلیمانیه، دهوک و حلبچه] حدود ۳۲۰ هزار مسیحی زندگی می‌کنند».
در سال ۲۰۱۴ نزدیک به ۱۳۸ هزار مسیحی از نینوا آواره کردستان شدند: «۵۰٪ آنها مهاجرت کردند و ۵۵ هزار نفر بازگشتند. تقریباً سه هزار خانواده در اربیل باقی مانده‌اند».
۱۰۰ هزار مسیحی در انتظار رفتن به استرالیا و کانادا
خالد جمال، مدیرکل امور مسیحیان وزارت اوقاف می‌گوید: «قبل از جنگ داعش در سال ۲۰۱۴، حدود ۱۵ هزار خانواده مسیحی اصالتاً اربیلی در اینجا (اربیل) زندگی می‌کردند، اما در ده سال گذشته تعداد آنها به ۷ هزار خانواده کاهش یافته است.
خالد جمال اطلاعات بیشتری در مورد مسیحیان مهاجر ارائه داد و گفت: «نزدیک به ۱۰۰ هزار نفر از آنها در اردن، ترکیه و لبنان زندگی می‌کنند و منتظر مهاجرت به کشورهای غربی هستند، به ویژه کانادا و استرالیا».
در اقلیم کردستان ۲۲۷ کلیسا، دیر ومقبره وجود دارد
براساس اطلاعاتی که رسانه روداو از مدیرکل امور مسیحیان وزارت اوقاف و امور دینی اقلیم کردستان دریافت کرده‌اند، در اقلیم کردستان ۲۲۷ کلیسا، دیر ومقبره وجود دارد که به این شکل در سطح استانها تقسیم شده‌اند:
استان اربیل:
۷ کلیسای رسولی
۱۱ کلیسای انجیلی
۲۳ مقبره
۷ دیر
استان دهوک:
۱۰۷ کلیسای رسولی
۱۱ کلیسای انجیلی
۵۳ مقبره
۲ دیر
استان سلیمانیه:
۳ کلیسای رسولی
۲ کلیسای انجیلی
۰ مقبره
۱ دیر
۳۷ روستای مسیحی در اثر جنگ ترکیه-پ‌ک‌ک تخلیه شدند
مسیحیان اقلیم کردستان تنها در شهرها زندگی نمی‌کنند، بلکه چندین روستا نیز دارند، به ویژه در سطح استان اربیل. اما بیشترین تعداد روستاهای مسیحی در استان دهوک قرار دارند.
بخشی از روستاهای مسیحی که از توابع استان دهوک هستند، تحت فشار جنگ‌های مداوم ترکیه و نیروهای حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) قرار دارند. براساس آماری که خالد جمال به روداو ارائه داد، تا کنون ۳۷ روستا به این دلیل تخلیه شده‌اند.
در برخی از این روستاها به صورت مشترک مسلمانان و مسیحیان زندگی می‌کنند، و مساجد و کلیساهایی در آنها وجود دارد، اما برخی از این روستاها به دلیل جنگ تخلیه شده‌اند. استیوان شانی، مسئول اطلاع‌رسانی کلیسای کلدانی در اربیل می‌گوید: «در اقلیم کردستان هیچ مشکل اجتماعی برای زندگی مشترک مسلمانان و مسیحیان وجود ندارد، در دولت پست‌هایی برای مسیحیان اختصاص داده شده و حقوق ما رعایت می‌شود و از نظر اجتماعی هم مسلمانان و پیروان دیگر ادیان بدون مشکل در کنار هم زندگی می‌کنند».
۷ روستای مسیحی‌نشین در منطقه بەروار علیا تخلیه شدند
هفت روستای تخلیه‌شده که به منطقه بەرواری باڵا منتقل شده‌اند، آخرین روستاهایی بودند که به دلیل جنگ ترکیه و پ‌ک‌ک تخلیه شدند. در این روستاها، مسیحیان و مسلمانان به صورت مسالمت آمیز زندگی می‌کردند.
میخائیل مرخایی، دهیار روستای مسکا در بەرواری باڵا به روداو گفت: «جز روستای ما، شش روستای دیگر نیز تخلیه شده‌اند.»
دهیار این روستا گفت: «روستاهای ملختە، کری، سردەشتی، حەلوا، چەمێ دستینێ و بالوک به دلیل جنگ میان ترکیه و پ‌ک‌ک تخلیه شده‌اند».
براساس تحقیقات روداو، در هر یک از این روستاها بین ۱۰ تا ۱۵ خانواده وجود دارد که قبلاً در آن مناطق زندگی می‌کردند، اما اکنون هر خانواده‌ای به منطقه‌ای دیگر مهاجرت کرده است و مکان‌های جدیدی برای سکونت خود پیدا کرده‌اند. در مورد تهدیدهای جنگ، دهیار روستای مسکا می‌گوید: «زندگی ما در خط بود، بخشی از این روستاها به طور کامل سوختند».
ترکیه به بهانه حضور نیروهای پ‌ک‌ک، این منطقه را بمباران می کند، میخائیل دهیار روستای مسکا می‌گوید: «پیش از این پ‌ک‌ک در منطقه ما حضور داشت، اما هیچ‌گاه نیروهای ترکیه به این منطقه مانند آنچه در ماه ژوئیه ۲۰۲۴ اتفاق افتاد وارد نشده بودند و اولین‌بار بود که روستاهایمان به این شکل سوختند.
روستای مسکا که کوچکترین روستای مسیحی در منطقه به‌رواری بالا است، تنها ۱۱ خانواده مسیحی در آن زندگی می‌کردند به همراه یک خانواده مسلمان، اما با توجه به بمبارانها و درگیری‌ها در منطقه، آنها نیز آواره شده‌اند.
همزیستی مسالمت آمیز در کردستان
فقط در منطقه بەروار علیا ۳۲ روستا وجود دارند که بیشتر آنها مسیحی هستند و در برخی از این روستاها مسلمانان و مسیحیان به طور مسالمت آمیز زندگی می‌کنند.
آیدین معروف، سیاستمدار ترکمانی اهل اربیل که در گذشته نماینده ترکمان‌ها در پارلمان کردستان بود و بعداً وزیر اقلیم در امور اقلیتها شد، در مورد همزیستی مسالمت آمیز در اقلیم کردستان گفت: «هیچ مشکلی برای زندگی مشترک مسلمانان و مسیحیان وجود ندارد. مهاجرت مسیحیان از این منطقه کم است و حقوق آنها رعایت می‌شود، ما نیز [دولت] از حقوق آنها دفاع می‌کنیم».
به باور آیدین معروف، در اقلیم کردستان باید بیشتر از اقلیتها محافظت شود، زیرا بقای آنها در راستای منافع عمومی است.
او اشاره کرد: «مسیحیان، ترکمان‌ها، کاکه‌‍یی‌ها و ایزدی‌ها که از نینوا مهاجرت می‌کنند، به دلایل سیاسی این کار را انجام می‌دهند. آنها در مرز نینوا از تهدیدات امنیتی رنج می‌برند و گروه‌های مسلح آنها را تهدید می‌کنند. حتی در دولت محلی نیز آنها را مشارکت نمی‌دهند».
نظر شما