این دانشمند پرآوازه کُرد، در سال 1314 در خانواده ای متوسط در محله «جورآباد» سنندج به دنیا آمد. سید محمد و مادرش گل اندام مانند هر پدر و مادری آرزهایی برای نوزادشان داشتند اما «حضور در ناسای آمریکا» شاید در لیست آرزوهایشان نبوده باشد. بر اساس اطلاعاتی در این سال ها از زندکی پرفسور پرتوماه جمع آوری شده و اکنون در دسترس است، از همان کودکی مشخص شده بود که از هوش بسیار بالایی برخوردار است هوش و ذکاوت بالای مظفر پرتوماه در زمان تحصیل در مدرسه بیشتر آشکار گشت و این نخبه ی کٌرد تا دوران دبیرستان همیشه شاگرد ممتاز بود. شروع دوران تحصیل مظفر پرتوماه در دبیرستان هدایت سنندج با انتخاب رشته ریاضی- فیزیک شروع شد. این نخبه کٌرد با دریافت نمرات عالی دوران دبیرستان را نیز سپری کرد و با شرکت در آزمون سراسری توانست وارد دانشسرای تهران شود. پرفسور پرتوماه بعد از سپری کردن دوران تحصیل در دانشسرا توانست بورسیه آمریکا را از وزارت فرهنگ وقت دریافت کند و بعد از یکسال و نیم تدریس در شهر سقز در سال 1964 راهی آمریکا شد و در ایالت ویسکانسین و شهر مادیسون ساکن شد و تا مقطع دکتری در دانشگاه ویسکانسین ادامه تحصیل داد. پرفسورپرتوماه در زمان تحصیل عضو انجمن اسلامی دانشجویان آمریکا هم شد. حضور پرفسور پرتوماه در این انجمن باعث شد که دوسال دیرتر مدرک دکتری را اخذ کند و در این باره گفته است: «اگرچه دوسال دیرتر مدرک دکتری را گرفتم اما خوشحالم که در این دوسال با دانشمندان و دانشجویان مسلمان آشنا شدم و همین امر باعث شد که مرا در دنیای اسلام بهتر بشناسند.» سرانجام مظفر پرتوماه پس از اخذ مدرک دکتری فیزیک هسته ای به ناسا پیوست. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی پرفسور پرتوماه در سال 1357 به ایران بازگشت و به به پیشنهاد آیت الله طالقانی در هیات حسن نیت بر انتخابات شورای شهر سنندج انتخاب شد. این دانشمند کُرد در سال1358 از طرف بنی صدر رئیس جمهور وقت به عنوان مشاور عالی رئیس جمهور در امور علمی و رئیس سازمان صنعت و پژوهش ایران انتخاب شد، اما بعد از مدتی استعفا داد و به ناسای آمریکا برگشت. این دانشمند نامدار کُرد تحصیل خود را در زمینه فیزیک پزشکی ادامه داد و پس از گرفتن فوق دکتری تخصصی به کار خود در موسسه ای وابسته به ناسا در درمان بیماران سرطانی ادامه داد. پرفسور پرتوماه 19سال در بیمارستان ناسا فعالیت کرد. پرفسور مظفر پرتوماه در دوران حیات خود خدمات زیادی را به بشریت ارائه کرد و آثر مهمی تحت عنوان ترجمه و تفسیر قرآن به زبان کُردی تحت عنوان{پرشنگی نووری خودا} در سنندج از او در سال1388 به چاپ رسید. سرانجام این دانشمند و نخبه نامدار کُرد در سال 1384 در سن 70 سالگی  دیده از جهان فروبست.