او در کشوری به دنیا آمده است که بین ده تا هجده درصد جمعیتش را کردها تشکیل می دهند اما تحت تاثیر ایدئولوژی های پان عربیسم ناصری و بعدها بعثیسم و نیز در اثر سیاستهای تعریب و انکار توسط دوّل مختلف مرکزی در سوریه،تا پیش از بهار عربی به آنها مردمان فراموش شده می گفتند.
از دهه هفتاد میلادی و از زمان قدرت گیری خاندان اسد فشارها بر کردها دو چندان شد و حتی بارها برگزاری جشن های نوروزتوسط کردها با حملات مسلحانه رژیم به خاک و خون کشیده شد.
در چنین فضایی او ابتدای دهه نود به حزب کارگران کردستان ترکیه(پ.ک.ک) به رهبری عبدالله اوجالان پیوست، حزبی که به دلیل پیچیدگی ها و رقابت های منطقه ای میان دمشق و آنکارا بر سر مسائل استراتژیکی مثل آب و سد سازی و مشکلات ارضی و نیز  محدودیتهای ژئوپلوتیکی که خود  دچارش بود متحد دشمن دشمنش(سوریه) شده بود.
مظلوم کوبانی پس از چند سال به اروپا رفت و تا زمان سرایت آتش بهار عربی به سوریه بازنگشت.
اینک حدود سی درصد خاک سوریه در کنترل نیروهای «سوریه دموکراتیک »است و او بلندپایه ترین رهبر سیاسی و نظامی این منطقه است که روابط نزدیک و تاثیر گذاری با آمریکا و غرب دارد، در عین حال مورد احترام روس ها نیز هست و میزان انعطاف او برای مذاکره با دمشق هم قابل توجه است.
پس ازبازگشت او از مهمترین رهبران سیاسی  -نظامی بود که به سازماندهی نیروهای تازه کار دست زد و در ساخت نظام غیرمتمرکز خودمدیریتی دموکراتیک در مناطق تحت کنترل نیروهای سوریه دموکراتیک (شامل کُردها،اعراب،ارمنی ها...) نقش قابل توجهی داشت.
اوج کار او  سه سال بعد اتفاق افتاد درست در زمانی که داعش کوچه به کوچه و خیابان به خیابان در شهر کوچک کوبانی در حال پیشروی بود، مظلوم عبدی با میانجیگری حکومت اقلیم کردستان عراق، به سلیمانیه رفت و با ژنرال ها و دیپلمات های آمریکایی به یک توافق استراتژیک و حیاتی دست یافت. از این زمان این مبارز چپگرا به مهمترین متحد غرب در نبردهای زمینی رهایی بخش علیه داعش تبدیل شد و در سایه این توافق و حملات سنگین هوایی ائتلاف بین المللی با رشادت های زنان و مردان کُرد نخستین شکست به داعش در کوبانی وارد آمد و نهایتا هم آخرین پرچم داعش در رقه پایتخت خلافت خودخوانده را پایین کشیدند.
مظلوم کوبانی در بازگشت از سفری اعلام نشده از سلیمانیه ابتدا سوار بر خودرو هدف شلیک یک موشک قرار گرفت اما از این شلیک خود او و همراهانش آسیبی ندیدند سپس در فرودگاه این شهر سوار یک هلیکوپتر شد تا به مقر خود در قامیشلو بازگردد، اما هلیکوپتر او محاصره و در تیررس دو پهپاد ناشناس قرار گرفت، به نظر می رسد اگر سه افسر نظامی آمریکایی او را در این پرواز همراهی نکرده بودند، به احتمال زیاد او اینک جانش را از دست داده بودچرا که گفته  شد مقامات کشور مهاجم از بودن افسران آمریکایی خبردار شده و با توجه به نگرانی از واکنش محتملا شدید واشنگتن نهایتا تصمیم به عدم انجام ترور می کنند!
از بیانیه دفتر ریاست جمهوری عراق تا توئیتی که خود ژنرال مظلوم منتشر کرده ، انگشت اتهام این حمله به سوی حاکم ساکن کاخ آک سرای در آنکارای ترکیه یعنی شخص رجب طیب اردوغان است.
اما اکنون ژنرال مظلوم کوبانی در بحبوحه تحولات سوریه که مهمترین اخبار چند روز گذشته سایت های خبری دنیا بوده به عنوان رهبر کُردهای سوریه در مرکز توجهات قرار گرفته است، چرا که نقش او در آینده کُردستان سوریه و حتی منطقه بسیار مهم و حیاتی است.
مظلوم کوبانی را می توان نماد یک ژنرال قوی و البته متفکر دانست که آینده مردمش بسیار برایش مهم است و همواره برای تثبیت حق زندگی با دشمنان جنگیده است.