به گزارش کُرد پرس، شاخص فلاکت مجموع دو شاخص «بیکاری» و نرخ «تورم» را نشان می دهد و هر چه میزان آن بالاتر باشد، نشان می دهد نرخ بیکاری بالاتر و تورم نیز بالاتر بوده است. بر اساس این آمار در حالی که میانگین کشوری این شاخص 45.5 درصد اعلام شده است که شاخص فلاکت در استان کردستان با 4.5 درصد بیشتر از میانگین کشوری، 50 درصد است و در رتبه پنجم کشوری قرار گرفته است و ادیگر استان مرزی و کُردنشین کشور ایلام؛ نیز با نرخ 50.3 درصد در رتبه سوم بعد از لرستان و چهارمحال و بختیاری قرار گرفته است.

استان کرمانشاه هم با شاخص 48.7 درصد در رتبه نهم کشور از نظر شاخص فلاکت قرار گرفته است و آذربایجان غربی وضعیت مناسب تری دارد و شاخص فلاکت آن کمتر از میانگین کشوری است. این استان با نرخ فلاکت 43.9 درصد در رتبه 24 کشور قرار گرفته است.

درصد بالای بیکاری یکی از دردهای مزمن استان های کردستان و ایلام و کرمانشاه است و در سال های اخیر تورم بالاتر از میانگین کشوری در سایه ضعف شدید سازمان صمت استان هایی مانند کردستان به این درد اضافه شده است تا برآیند آن «فلاکت» بالای استان باشد.

بر کسی پوشیده نیست برای رهایی از این وضعیت استان کردستان و ایلام و استان های مشابه نیازمند تحرک در بخش اشتغالزایی از یک سو و کنترل قیمت ها و جلوگیری از آشفتگی بازار از سوی دیگر هستند. هر دو مورد هم به نحوی ارتباط مستقیم با سازمان صنعت، معدن و تجارت پیدا می کند که متاسفانه حداقل در استان کردستان این سازمان ضعیف ترین دوران خود را طی می کند و با این روند به نظر نمی رسد بتوان به پایان «فلاکت» در استان امیدوار بود.

در سال 98، "فلاکت" در کدام استان ها بیشتر بود؟

شاخص فلاکت از مجموع دو نرخ بیکاری و تورم به دست می آید و رابطه غیرمستقیمی با سطح رفاه دارد. یعنی هر چقدر شاخص فلاکت افزایش یابد سطح رفاه کاهش می یابد. در سال 1398، شاخص فلاکت در مقایسه با سال 1397 رشد داشته است و به رقم 45.5 درصد رسیده است.

اهمیت این دو نرخ آن قدر زیاد بود که در ابتدای دهه 70 میلادی، آرتور اوکان سعی نمود با جمع زدن این دو نرخ اقتصادی شاخصی به نام شاخص فلاکت را خلق کند. این شاخص همان گونه از نامش و روش محاسبه اش پیداست بیانگر اتفاقات مثبت و امیدوارکننده در اقتصاد نیست. در سال های بعد اقتصاددانانی نظیر روبرت بارو، استیو هنک، کارستن هیوق و هینز ولش با اضافه کردن متغیرهای دیگری نظیر نرخ ناخالص داخلی، نرخ رشد تولید ناخالص داخلی سرانه، نرخ بهره و نرخ تورم مسکن سعی نمودند نحوه محاسبه شاخص فلاکت را کاملتر و دقیق تر کنند.

از آنجایی که با افزایش میزان شاخص فلاکت، رفاه جامعه به طور مستقیم تحت تاثیر قرار می گیرد بنابراین می توان این شاخص را یکی از مهمترین معیارهای سنجش عملکرد دولت ها و بقای آنان در نظر گرفت. هر چه این شاخص کمتر باشد رفاه مردم بیشتر است و این نشان دهند عملکرد مناسب دولت ها است.

همان طور که عنوان شد نحوه محاسبه شاخص فلاکت در این روزها تغییر کرده است اما به دلیل دسترسی نداشتن به برخی شاخص ها، ما در اینجا برای محاسبه شاخص فلاکت از همان رابطه قدیمی این شاخص، یعنی جمع دو نرخ تورم و بیکاری استفاده می کنیم.

روند شاخص فلاکت در دهه 90

در سال های اخیر شاخص فلاکت چقدر تغییر کرده است. این شاخص بین سال های 1392 تا 1395 نزولی بوده است و از 43.2 درصد به 19.3 درصد کاهش یافته است اما از سال 1396 رشد این شاخص آغاز و از 20.3 درصد به 45.5 درصد در سال 1398 رسیده است. رشد شاخص فلاکت در سال 1398 بیانگر آن است که رفاه مردم در این سال در مقایسه با سال 1397 کاهش یافته است. با توجه به اینکه نرخ بیکاری در این سال ها روند کاهشی داشته است بنابراین دلیل عمده افزایش شاخص فلاکت تنها و تنها افزایش نرخ تورم بوده است. افزایش این نرخ قدرت خرید مردم و متعاقب آن سطح رفاه را به شدت کاهش داده است.

شاخص فلاکت در استان ها در سال 1398

شاخص فلاکت در استان فارس رقم 38.7 درصد بوده است و این شاخص در استان فارس در مقایسه با سایر استان ها کمترین مقدار را به خود اختصاص داده است. به عبارت بهتر در سال 1398 رفاه در استان فارس در مقایسه با سایر استان ها بیشتر بوده است. همچنین شاخص فلاکت در استان لرستان 55.6 درصد بوده است که این مقدار در مقایسه با سایر استان ها بیشترین مقدار شاخص فلاکت می باشد. این نشان می دهد که در سال 1398 رفاه در استان لرستان در مقایسه با سایر استان ها کمتر بوده است. بعد از لرستان؛ چهارمحال و بخیاری؛ ایلام، سیستان و بلوچستان و کردستان به ترتیب بدترین وضعیت را از نظر شاخص فلاکت در سال 98 به خود اختصاص داده اند.