در قرارگاه کرونای دانشگاه مشغول تنظیم صورتجلسه مصوبات ستاد استانی مدیریت بیماری کووید 19 بودم که یکی از همکاران پرستار شاغل در بیمارستان امام خمینی (ه) ، وارد اتاق شد .

آثار خستگی و درماندگی در چهره اش موج می زد . بعد از سلام و علیکی ، بدون تعارف شروع به سخن کرد ، دکتر اجازه می دید مطلبی رو براتون نقل کنم . بی درنگ موبایل اش را روشن و از روی آن مطلبی را برایم خواند که آن روز تمام ذهن ام را بخود مشغول کرده بود . احساس کردم بر اساس یک قاعده در تغییر رفتار مبتنی بر انگیزش ، می توان آن مطلب را در گروه عنوان کرد . " تا زمانی که آدمها از پیامد های رفتارشان آگاه ، خسته ، درمانده نشوند ، هرگز بدنبال تغییر آن رفتار نخواهند بود" .

عینا مطلب شنیده شده را برای تان نقل می کنم شاید به پیامدهای رفتارهای مان بیشتر بیاندیشیم .

«این ها را برای آدم هایی می نویسم که نمی دانند افتادن در زیر دستگاه ونتیلاتور به چه معنی است و اصرار هم دارند که باید به کارهایشان برسند.

اول از همه بگویم که ونتیلاتور یک ماسک اکسیژن نیست که بر روی صورتتان نصب کنند و شما هم در حالی که راحت لم داده اید مشغول مطالعه روزنامه و مجلات روز شوید. ونتیلاسیون برای بیماران کووید-۱۹ به معنی فرو کردن دردناک یک شیلنگ به داخل حلق است‏ که تا زمانی که زنده بمانید یا بمیرید در جای خودش باقی خواهد ماند.

این کار در حالت بیهوشی و به مدت۲ تا ۳ هفته و بدون این که قادر به تکان خوردن باشید صورت می گیرد. بیمار اغلب بر روی شکم خوابانده می شود و شلنگی که از دهان به لوله هوا متصل است امکان می دهد‏که با ریتم دستگاه ریه اکسیژن بدنتان را تامین کنید.

بیمار نمی تواند صحبت کند، نمی تواند غذا بخورد و یا هر کار طبیعی دیگری را انجام دهد. این دستگاه است که بیمار را زنده نگه می دارد. احساس ناراحتی و درد بیمار باعث می شود که پزشکان برای اطمینان از تحمل شیلنگ توسط وی‏ و تا زمانی که دستگاه مورد نیاز باشد داروهای مسکن تجویز کنند.

این به معنی قرار گرفتن در یک حالت کما مصنوعی است. ۲۰ روز پس از قرار گرفتن تحت چنین درمانی، یک بیمار جوان، ۴۰درصد از ماهیچه های خود را از دست می دهد، دهان و تارهای صوتی اش صدمه می بیند‏و دچار عوارض ریوی و قلبی ممکن می شود. به همین خاطر هم هست که افراد مسن و افراد ضعیف تاب چنین درمانی را نمی آورند و می میرند.

خیلی از ما در چنین وضعیتی قرار داریم..... اگر نمی خواهید کارتان به بیمارستان و بخش ICU بیانجامد ، ازخودتان محافظت کنید. باز هم می گوییم، این آنفلوآنزا نیست!‏

یک شیلنگ را برای رساندن غذای مایع از طریق بینی وارد معده شما می کنند، یک کیسه اسهال تان را جمع می کند، لوله دیگری برای جمع آوری ادرار به شما وصل می شود، یک آی-وی برای ورود مایعات و دارو وصل می شود،‏یک آ-لاین برای نظارت بر وضعیت فشار خون متصل می شود که کاملاً وابسته به دوزهای دقیق محاسبه شده است».

خب حالا بگوید ، کسی هست که بخواهد همه این ها را امتحان کند؟ از خودتان محافظت کنید و فاصله گذاری اجتماعی را حفظ کنید.