به گزارش کردپرس، این کتاب توسط «غفار ابراهیمی» از شهرستان جوانرود گردآوری و تدوین و توسط انتشارات ماپریس این شهرستان منتشر شده است.

دیوان شعر میرزا لطف الله سعیدی در ۳۷۱ صفحه تدوین و گردآوری و بیش از چهار هزار بیت شعر را در خود جای داده است.

میرزا لطف الله در سال۱۳۰۰ هجری شمسی در روستای ساروخان در چهار کیلومتری جوانرود چشم به جهان گشود و در همان جا دوران کودکی را سپری نمود.

بعد از اتمام دوره ابتدایی ترک تحصیل نمود و به کار کشاورزی روی آورد و در سن۱۲سالگی شروع به شعر گفتن کرد به طوری که به تمام مجالس عروسی و جشن و شادی دعوت و حتی چندین بار هم به اقلیم کردستان عراق دعوت شده بود.

میرزا لطف الله سعیدی با اینکه سواد خیلی کمی داشت اما طبعی لطیف و گفتاری شیرین داشت و مهمترین ویژگی مهم میرزا این بوده که بدون فکر کردن شعر می سرود.

او شعرهای فراوانی سروده است از جمله جنگ نامه جوانرود، پیری و جوانی، سفرنامه، مرثیه ها و دهها شعر دیگر که هر کدام به نوبه خود با ارزشند.

تخلص شعری وی"میرزا" بوده است و متاسفانه به علت کم سوادی نتوانسته اشعار خود را مکتوب کند.

وی در سال ۱۳۶۹ هجری شمسی بعلت ناراحتی قلبی زمین گیر و در ۲۰ اسفند ۱۳۷۰ دیده از جهان فروبست.

غفار ابراهیمی نیز که تدوین و گردآوری این دیوان شعر را انجام داده متولد سال ۱۳۵۰ است که تاکنون سه کتاب لیلی و مجنون خانای قبادی، روضه الصفا میرزا عبدالقادر پاوه ای و دیوان ملکه مراد ویس جوانرودی را چاپ و مننتشر کرده و پنج کتاب دیگر را در دست تالیف دارد که در آینده نزدیک یکی دیگر از این کتاب ها روانه بازار نشر می شود.