به گزارش خبرگزاری کُردپرس، تابستان آمد و فصل برداشت گندم در کردستان از راه رسید. همان محصول استراتژیکی که به گفته کارشناسان با تامین بخش بزرگی از انرژی روزانه و 50 درصد پروتئین، نقش مهمی در سلامتی جسمی و ذهنی مردم جامعه و جایگاه ویژه ای در تولید و مصرف مواد غذایی ملل جهان دارد.

اما این محصول در سال های اخیر به چالشی بین کشاورزان و دولت تبدیل شده است. از یک سو دولت با قیمتی بسیار کم در زمانی که تورم به اوج خود رسیده است، می خواهد آن را از کشاورز خریداری کند اما از سوی دیگر کشاورز برای تولید محصولش هزینه های زیادی تقبل کرده و هرچه می سنجد دخل و خرجش با هم همخوانی پیدا نمی کند و اینجاست که دلالان باز هم وارد میدان شده و با پیشنهاد قیمت هایی بیشتر از دولت، کشاورز را وسوسه کرده و گندم را از آنها خریداری می کنند و در نتیجه امنیت غذایی مردم به خطر می افتد.

سال گذشته با وجود تورم گسترده ای که در کشور به وجود آمد، نرخ خرید تضمینی گندم 2 هزار و 200 تومان بوده این در حالی بود که قیمت پیشنهادی دلالان 3 هزار تومان بود در نتیجه میزان خرید تضمینی گندم سال گذشته کاهش یافت. چرا که عده ای از کشاورزان حاضر نشدند محصول خود را به قیمت کم به دولت تحویل دهند. اینگونه شد که با وجود افزایش تولید گندم با توجه به بارندگی های خوبی که در سال آبی گذشته رخ داده بود، اما دولت نتوانست تمام گندم تولیدی را خریداری کند.

موضوعی که سرپرست وزارت جهاد کشاورزی هم به آن اذعان کرد: «میزان تولید گندم در سال 98 بسیار مناسب بود و می‌توانست نیازهای داخلی را برطرف کند ولی با توجه به قیمت پایین خرید تضمینی گندم، برخی از کشاورزان ترجیح دادند که گندم خود را در انبار نگهداری کنند و نتوانستیم کل گندم تولیدی را خریداری کنیم.»

امسال هم اگرچه نرخ خرید تضمینی گندم باز هم افزایش یافته و به دو هزار و 500 تومان رسیده است اما در کنار آن، قیمت ها باز هم چند برابر شده و باز هم هزینه های تولیدکننده با نرخی که دولت می خواهد آن را خریداری کند، همخوانی ندارد. نرخ جدید دولت حتی از نرخی که سال گذشته دلالان آن را از کشاورزان خریداری کرده اند، کمتر است و در نتیجه به نظر می رسد امسال هم تعیین نادرست قیمت گندم توسط دولت منجر به کاهش انگیزه کشاورزان برای فروش گندم های خود به دولت شود.

این مسئله به ویژه در کردستان که قیمت ها بیش از سایر استان ها هم افزایش یافته و هیچگونه نظارتی بر روی قیمت ها وجود ندارد، به نظر می رسد بیشتر نمود پیدا کند چرا که تولیدکنندگان کردستانی آسیب بسیاری می بینند و انگیزه شان برای فروش محصول خود به دولت بیش از پیش کمتر می شود. کردستان یکی از قطب های اصلی تولید گندم در کشور است و باید از این ظرفیت در جهت خودکفایی کشور استفاده شود. نه اینکه با افزایش هزینه های تولید، انگیزه فروش محصول به دولت را از گندمکاران بگیرند در نتیجه با فروش آن به دلالان این محصول استراتژیک از کشور خارج و دولت مجبور شود با وجود نرخ ارز کنونی، هزینه بسیار زیادی را صرف واردات گندم از دیگر کشورها کند.