به گزارش کرد پرس، یکی از اصول مهم مدیریتی اقتصادی در جامعه ای به طور مزمن خصوصا در 4 سال قبل با پدیده مهم «رکود- تورمی» دست و پنجه نرم کرده است؛ ایجاد هماهنگی میان برنامه های کلان با مدیریت اقتصاد خُرد و یا آنچه به عنوان «سفره خانوار» از آن یاد می شود؛ است. آنچه این روزها در سطح اقتصاد خُرد مشاهده می شود بیانگر نوعی ناهماهنگی است که ریشه آن در نوع مدیریت تیم اقتصادی است.

چند نوع کالا در جامعه وجود دارد که جزو شاخص های اقتصادی محسوب می‌شوند؛ از آن جمله نان و بنزین و سیمان ومیلگرد و برنج و مر غ و تخم مرغ و گوشت و ماشین و... می باشد.

مقایسه قیمت‌ها با شش ماهه دوم ۱۴۰۰ عمدتا رشد جهشی داشته اند؛ که برجسته ترین و آخرین آن که در سطح جامعه بیشتر به چشم آمده است، قیمت برنج اعم از ایرانی و خارجی به عنوان قوت غالب ایرانی ها بوده ست. باید دقت شود در فطریه ماه مبارک رمضان هم بعد از گندم دومین قوت خانوارها برنج محسوب می‌شود؛ حال قیمت هر کیلو برنج داخلی از یکصد هزار تومان عبور کرد اگر این قیمت لجام گسیخته بر دانه های یک کیلو برنج تقسیم شود آنگاه قیمت تقریبی هر عدد برنج بدست می‌آید.

این لجام گسیختگی قیمت‌ها متوجه تیم اقتصادی دولت و عدم کنترل و نا آشنایی به بازار می‌باشد، تیمی که بیشتر متکی به شعار با محوریت فضای مجازي می‌باشند و به صرف داشتن مدرک تحصیلی مدعی عالم اقتصادند . افرادی در بین تيم وجود دارند که برنامه های کسب مناصب قدرتی آنان به مراتب مدون تر و قوی تر از برنامه های اقتصادی بوده است و این آفت بزرگی برای دولت مردمی می‌باشد که لازم است جهت پیاده شدن گفتمان خدمتی دولت، بازبینی جدی در مدیران مجازی محور و فاقد تبحر اقتصادی بشود.