در آغاز اعلام کنم که دوست ندارم درباره این سراب زیبا این گونه بنویسم اما باید بنویسم شاید تلنگری باشد برای مردم و مسئولین شهرکرمانشاه. در این ایام سخت و طاقت فرسای کرونایی و به دلیل بی‌تابی بچه در آپارتمان های قوطی کبریتی که زندگی و آرامش را هم از بزرگسالان گرفته چه رسد به کودکان ، مجبور شدیم برای فرار از چهاردیواری به یکی از پارک های سطح شهر سری بزنیم، پس رو به سراب به راه افتادیم. از بلوار عشایر که گذشتیم انگار وارد بلوار شهر بمبئی هندوستان شده ایم، بلوار دولت آباد اصلا شبیه شهر نیست و هیچ کس خود را موظف به رعایت قانون نمی‌کند و البته نیرویی هم نیست که کنترل و راهنمایی نماید. بعد از خروج از شهر به طرف سراب ، با جاده ای نامناسب روبرو شدیم و در ورودی پارکینگ سراب هم با ورودی 8 هزارتومانی نقره‌داغ شدیم. از خودم پرسیدم راستی خدماتی که شهرداری و پیمانکار سراب ارائه می‌دهند، چیست که از هر خودرو مبلغ قابل توجه ای را دریافت می‌کنند؟
سراب را هیچ وقت اینقدر شلوغ ندیده بودم ، مملو از جمعیت و خانواده ها کنار هم نشسته بودند که قلیان انگار قوت غالب این جمعیت و جوانان بود. کمتر کسی ماسک زده و انگار خبری از کرونا نبود. در ورودی سراب به بی نظمی و رهاشدن سراب به امان خدا پی بردیم. پارک کثیف بود و سطل آشغال ها پر . شناکردن در سطح گسترده و آمد و شد برخی شناگران جوان میان خانواده ها و جمعیت انگار طبیعی بود. در و دیوار زنگ زده ، آسفالت نامناسب و عدم مناسب سازی جهت پیاده روی، عدم چمن زنی و رهاشدن چمن و سبزه‌ها به حال خود ، باتلاقی شدن محل استقرار تانکرهای آب آشامیدنی، سرویس های بهداشتی نامناسب، عدم جاسازی مناسب و کمبود سطل های آشغال و تانکرهای آب و سرویس بهداشتی ها و محل پخت‌وپز و آماده‌سازی غذا، عدم ممنوعیت شنا در سراب و خطر نابودی نیلوفرها به دلیل شنا و قایق‌رانی نامناسب، بی تفاوتی برخی افراد در کثیف کردن و ریختن آشغال در سراب، ضعف مدیریت درست، ضعف کنترل بر فروشگاه های سراب، عدم درست نگه‌داشتن امکانات پارک سراب توسط برخی افراد و مستهلک بودن امکانات آن، عدم جاسازی مناسب امکانات برای بازی بچه ها و کودکان، ضعف غرفه ها به خدمات دهی درست به مشتریان و گردشگران، عدم وجود قایق های مناسب در سراب ( هرچند جهت رشد نیلوفرها طبق نظر کارشناسان، قایق سواری باید تعطیل گردد)، ضعف رسیدگی به آلاجیق ها و درختان ، سراب را به نمادی از بی توجهی این روزهای مردم و مسئولان شهرستان تبدیل نموده است .
از مسئولین شهرستانی و استانی تقاضامندم که به این سراب که نماد شهر کرمانشاه و استان است، فی‌الفور و بدون فوت وقت، رسیدگی کنند و نگذارند این امکانات طبیعی به حال خود رها شود. ضمنا جهت امنیت گردشگران و خانواده ها، پلیس پارک را جدی تر دنبال نموده و آنها را به صورت دائم مستقر نمایند تا آرامش مردم توسط بعضی ها که رفتارهای ناهنجار دارند، سلب نگردد.
اگر این پارک و سراب درست مدیریت شود، مقصد گردشگران زیادی خواهد بود و امنیت روانی مردم شهر را نیز با فراغت چندساعته‌ی خانواده ها در آن ، تامین خواهد کرد.لطفا در کنار سراب ، دو استخر روباز برای تفریح نوجوانان و جوانان راه اندازی کنید تا امنیت و ظرافت سراب به خطر نیفتد و جوانان هم انرژی مازاد خود را تخلیه و زمینه آسایش آنها فراهم گردد.
سراب نیلوفر می‌تواند نماد فرهنگ و تمدن مردم کرمانشاه و غرب کشور شود اگر ما مردم مسئولیت پذیر باشیم و حرمت ها را نگاه داریم و شهر را خانه خود دانسته و در تمیز نگاه داشتن آن کوشا باشیم. مردم و جوانان عزیز این امکانات برای ما تعریف شده، اگر نتوانیم درست استفاده کنیم و آنها را ارث پدری خود دانسته و در مدت زمان کمی مستهلک کنیم ، دیگر امکاناتی برای فرزندان من و شما باقی نمانده و ما در حسرت روزهای خوب و امکانات خوب شهرهای دیگر خواهیم ماند.
مردم شریف کرمانشاه ، باورکنید شیراز و مشهد و اصفهان را خود مردم آنجا ساخته اند و کسی از بیرون برای آنها تصمیم نگرفته که در رفاه و آرامش و آسایش و امکانات فراوان باشند، پس ما هم باید تصمیم بگیریم که از خودخواهی های خود بکاهیم و هنجارشکنی ها را کناری نهیم و حریم همدیگر را نگاه داریم چرا که ما هستیم که ضرر می‌کنیم ، مهمان یکی دو روز می‌آید و می‌رود اما ما همیشه چشم در چشم هم داریم ، اگر با فرهنگ باشیم ، خود از این فرهنگ سود خواهیم برد و اگر خدایی نکرده بی فرهنگ باشیم، دودش به چشم خود ما خواهد رفت.
بی تفاوت نباشیم و کمی جدی تر به این مسائل فکر کنیم و گرنه هیچ بیگانه ای برای اصلاح بی تفاوتی ها و بی مسئولیتی های ما قدمی بر نخواهد داشت. به امید کرمانشاهی آباد و به امید روزی که دوباره کرمانشاه مهد فرهنگ و تمدن گردد.
28 تیرماه 1399 - کرمانشاه
نظر شما