به گزارش خبرنگار کردپرس، سال گذشته حدود شش هزار هكتار از اراضي كشاورزي استان زير كشت محصول گوجه فرنگي قرار گرفت در حالیکه كل نياز استان به گوجه فرنگي 150 هزار تن در سال بوده و مصرف سرانه هر فرد در استان 45 تا 50 كيلوگرم گوجه فرنگي است.
امسال هم برداشت گوجه فرنگی از سطح 5 هزار و 66 هکتار از اراضی زراعی زیر کشت این محصول در استان آغاز شده و ارومیه، میاندوآب ،شاهیندژ و بوکان بیشترین سطح زیر کشت این محصول را به خود اختصاص دادهاند.
افزایش 16 درصدی تولید گوجه فرنگی با کدام برنامه بعد از تولید!
مدیر زراعت سازمان جهاد كشاورزی آذربايجانغربی از افزایش 16 درصدی تولید این محصول نسبت به پارسال در استان خبر می دهد و می گوید: به علت بالا بودن قيمت اين محصول در سال گذشته در كشاورزان رغبت به كشت افزایش یافته است و به همين علت سطح زير كشت نسبت به سال گذشته افزایش يافته است.
علی عیدی با اشاره به آغاز برداشت گوجه فرنگی در مزارع استان اضافه می کند: امسال پیش بینی میشود که بیش از 253 هزار تن گوجه فرنگی از اراضی زیر کشت این محصول که در ارقام مختلف مانند سانست، کیمیا، سما،پارس، 8320، متین، فورمونت، لونا، سوپر لونا، اناری و شيميايي کشت شده ، برداشت شود.
او با اشاره به اینکه 45 تا 50 درصد اين محصول در داخل استان به اشكال مختلف اعم از تازه خوری و فراوری شده مصرف میشود، ادامه می دهد: متوسط عملكرد در هكتار اين محصول 50 تن است كه علاوه بر تامين نياز مردم داخل استان، مازاد محصول توليد شده، به ساير استان های كشور نيز صادر می شود.
مدیر زراعت سازمان جهاد كشاورزی آذربايجانغربی می گوید: 60 هزار تن از گوجه فرنگی های توليد شده در استان به صورت تازه خوری مصرف و بقيه توسط كارخانه های تبديلی خريداری میشود. گوجه فرنگی در استان به صورت رب و سس بيشتر مصرف می شود و كار عمل آوری آن در كارخانه های داخل استان و يا به صورت خانگی صورت می گيرد.
او با اشاره به امکان صادرات مازاد تولید بیان می کند: گوجه فرنگی يكی از محصولات مهم توليدی در آذربايجانغربی است که حتی به كشورهای همسايه از جمله عراق، تركيه و آذربايجان نيز صادر می شود و نقش مهمی در اقتصاد منطقه دارد.
خطر تکرار داستان تلخ گوجه فرنگی های گندیده
به گزارش کردپرس، داستان گوجه فرنگی سال گذشته تلخ بود، سودای سود بیشتر و عدم مدیریت جهاد کشاورزی باعث شد گوجه فرنگی در آذربایجان غربی بیشتر از حد معمول سال های گذشته کاشت شود و در پی اشباع بازار از این محصول، بازاری برای فروش آن وجود نداشته باشد.
عدم صدور مجوز صادرات در سال 98 (سال رونق تولید)، کشاورزان و باغداران آذربایجان غربی را متضرر کرد و گوجه فرنگی در این استان با پایین ترین قیمت به فروش رفت و بودند کشاورزانی که به دلیل ارزان بودن قیمت این محصول آن را خوراک دام هایشان کردند و زحمت خود را به باد دادند.
این موضوع سبب تلف شدن مقادیر زیادی محصول گوجه فرنگی و ضرر و زیان مالی کشاورزان شد و در نهایت نیز وضعیت نا به سامانی را شکل داد که در نبود صنایع تبدیلی کافی، با وجود خرید حمایتی دولت، باز هم کفاف وضع موجود را نداد و بسیاری از گوجه فرنگی ها نرسیده به صف خرید حمایتی جلوی آفتاب گندیدند.
کارخانه های صنایع تبدیلی نیز از این فرصت استفاده کرده و محصولات کشاورزی را به قیمت بسیار ارزان تری از کشاورزان دریافت می کردند، قیمت پایین واحدهای صنایع تبدیلی به کشاورزان به هیچ عنوان منطقی نبود و حتی هزینه تمام شده محصول هم به شمار نمی رفت.
گوجه فرنگی قرار بود عبرت پیاز شود اما...
تا اول مهر 98 هم علیرغم وعده های فراوان مسئولان در استانداری و جهاد کشاورزی اما، تعلل در خرید تضمینی گوجه فرنگی در آذربایجان غربی سبب شد این طرح با نقصان فراوان اجرا شود و در نهایت محصول با همان قیمت پایین اولیه به فروش رفت.
کارنامه مدیریت ناقص سال گذشته در خصوص کشت گوجه فرنگی عیان است، با این وجود امسال با افزایش 16 درصدی تولید این محصول مشخص نیست چه آینده ایی در انتظار گوجه کاران استان است.
با وجود آنکه بهار امسال، مدیریت زراعت سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان غربی از داستان عبرت گوجه فرنگی های سال 98 برای تولید بیش از حد محصول پیاز هشدار داده بود، اما امسال هم دوباره سطح زیر کشت گوجه فرنگی افزایش یافته است.
ضرر و زیانی که گوجه کاران آذربایجان غربی متحمل شدند دوباره در شرف تکرار شدن است و انگار پای دلالان هم در میان است چرا که آنها خوب می دانند کدام محصول را کی و چگونه بخرند اما هنوز هم مدیریت جهاد کشاورزی استان برنامه ایی ندارد و تنها هشدار می دهد!
آینه عبرت گوجه فرنگی های سال 98 که قرار بود رو در روی محصول پیاز قرار بگیرد اکنون جلوی دیدگان گوجه کاران و جهاد کشاورزی آذربایجان غربی است و اگر امروز مدیران، برنامه ایی برای فردای فروش نداشته باشند، باید دوباره منتظر خبرهای تلخ و گوجه گندیده باشیم.
گزارش/ تانیا شعفی
نظر شما