به گزارش کرد پرس؛ هر چند که پس از ارتقای سطح حفاظتی و مدیریتی زریوار به عنوان پناهگاه حیات وحش، سه مدیرکل به مدت ۱۱ سال در این اداره کل مدیریت نموده اند، اما هیچکدام از آنها، چنین غیر کارشناسی چوب حراج به دارایی های سازمان محیط زیست نزدند این اقدام غیر کارشناسانه مدیرکل، به دلیل نارضایتی مردم از عملکرد نامناسب شهرداری در محدوده گردشگری دریاچه، ابتدا به با اقبال عمومی مواجه شده و اعتراضات پشت سر هم شهرداری مریوان نیز نه تنها موثر واقع نگردید بلکه مسئولان شهرستان و استان نیز با تمام توان از توان مدیریتی محیط زیست حمایت نمودند.

پس از طی تشریفات قانونی، واگذاری خدمات دریاچه زریوار به مزایده گذاشته شده و شرکت آ.ت.پ (آرژین توسعه پایدار) با رقمی نزدیک به ۱۰ میلیارد ریال به عنوان برنده مزایده معرفی گردید. در حالی که به استناد قوانین و مقررات مالی در بحث مزایدات و مناقصات، حداکثر یک هفته پس از بازگشایی قیمت‌های پیشنهادی، باید قرارداد واگذاری به مدت یک سال با برنده منعقد گردد، پس از حدود چهار ماه تاکنون هیچگونه قراردادی با شرکت برنده مزایده منعقد نشده و اخیراً نماینده مردم شهرستان های مریوان و سروآباد، با انتشار عکس دیدار مجمع نمایندگان استان با معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست اعلام نموده است که مدیریت دریاچه زریوار مجدداً به شهرداری واگذار می شود. این موضوع کاملا در سکوت خبری اتفاق افتاده و قرار است طی روزهای آتی، اداره کل حفاظت محیط زیست کردستان، مدیریت محدوده گردشگری دریاچه زریوار را نه با حرف بلکه عملاً به شهرداری تحویل نماید.

این تذبذب مدیریتی خانم دکتر ! مدیرکل اگرچه از خصایص مدیران یک شبه و اتفاقی می باشد و حداقل سه مدیر سلف ایشان به اتفاق چونان یک موضوع حیثیتی از زریوار دفاع می نمودند، سوالات بی شماری در ذهن مخاطبین به ویژه دوستداران زریوار و محیط زیست ایجاد نموده که در صورت عدم پاسخگویی افراد دخیل در این موضوع، می طلبد نهادهای نظارتی به این قضیه ورود نموده و از این مفسده در حال وقوع برابر مر قانون با آن برخورد و از گسترش آن جلوگیری نمایند.

مواردی چند از این اقدام سیاسی؛

۱- آیا موضوع خلع ید شهرداری از مدیریت زریوار واقعاً بدلیل ناکارآمدی شهرداری بوده است؟ اگر چنین است واگذاری مجدد آن به مدیریت ناکارآمد قبلی چه توجیهی دارد؟

۲- خوان گسترده زریوار امروز وجه المصالحه چه چیزی قرار گرفته است؟ آیا نماینده در قبال این عطیه ارزشمند، قول حمایت از مدیر محیط زیست در دولت بعدی را داده است؟ اصولاً وادادگی دیگر نمایندگان مجلس در مقابل مدیریت محیط زیست چه توجیهی دارد؟

۳- آیا اقدام مدیریت یک شبه به خلع ید شهرداری مریوان پس از سه سال جلوس بر کرسی مدیریتی، یک موضوع فنی و محیط زیستی بوده و یا در سال آخر دولت یک معامله سیاسی بین نمایندگان مجلس و مسئولین استان می باشد؟

۴- چرا یکی از نمایندگان علیرغم ارشدیت و آشنایی کامل با وضعیت سیاسی-مدیریتی استان در جلسه حضور نداشته است.

۵- آیا این موضوع با تمامی کش و قوس‌های فراوان آن سواستفاده از جایگاه و موقعیت نیست؟ آیا سکوت و مماشات دستگاههای نظارتی، مهر تایید بر این مفسده تعبیر نمی شود.

۶- آیا این دسته اقدامات از مصادیق بارز فساد اداری نیست؟ حال که بوی فساد به مشام می رسد، آیا لزوم ورود دستگاه قضا که این روزها پرچمدار مبارزه با فساد می باشد، بیشتر از هر زمان دیگری مورد نیاز نیست؟

۷- و اما سوال آخر؛ آیا مسئولان ارشد استان خود بخشی از این بی مدیریتی هستند یا در بی خبری محض به سر می برند؟ اگر باخبر بوده و دم فرو بسته اند که وای بر حال آنان که در این مفسده سهیم بوده و اگر بی خبر هستند که وای بر حال آنها که با گماشتن چنین مدیرانی، ضمن ممانعت از چرخیدن چرخ توسعه، خود به یکی از دلایل عدم توسعه یافتگی استان تبدیل شده اند.