به گزارش خبرگزاری کردپرس، مصطفی بیگی، نویسنده و روزنامه نگار ایلامی بر حضور شرکتهای پیمانکاری در پروژه های نفتی مهران حاشیه ای نگاشته و آن را در اختیار کردپرس گذاشته است. در این یادداشت آمده است:

کلاس سه دبستان بودم که تانکهای عراقی از رودخانه‌ی بین زادگاهم زه‌ڕووش (زرگوش فرخ‌آباد) یا به قول کوردی خودمان (گڵاڵ) به سمت شهر بی‌دفاع مهران، هجوم آوردند و اینگونه شد که تا سوم دبیرستان، در حالیکه به دلیل جنگ شهرها و بمباران و موشکباران شدن ایلام، حتی فرصت کودکی کردن در اردوگاهای جنگ زدگان و یا خانه‌های استجاریمان را هم نیافتیم، آواره‌ی کوه و کمرهای اطراف ایلام شدیم، در زیر چادرهای محقر ١٢ متری یا هر کس که وضع مالی‌اش بهتر بود، در چادرهای گروهی ٢٤ متری، و آن هم اتاق نشیمن و هال و مهمانخانه‌مان بود، و هم اتاق آشپزخانه و غذاخوری و اتاقهای خواب نداشته‌مان. چه شبهای بارانی و برفی سرد، و روزهای داغ تابستان که بی‌امکانات، حتی بی‌آب و برق، هفت و هشت ماه را گذراندیم. درست زمانی که استانهای مرکزی و غیرغربی ایران، با دلار هفت تومانی توسعه‌ی صنعتی و عمرانی و علمی پیدا می‌کردند و ثروت‌اندوزی.

کودکی و نوجوانی و جوانی و حتی پیری فداشده‌‌ی پدربزرگ و مادربزرگها و والدین و خود ما، فدای همه، چیزی هم بابتش نمی‌خواهیم، راستش یعنی بخواهیم هم کسی بهمون نمیدتش. فقط یک چیز می‌خواهیم، مهران و مهرانی را تنها رها نکنید.

آقای استاندار،
آقایان معاونین،
نمایندگان مردم ایلام در مجلس،
آقای وزیر،
آقای رییس‌جمهور،
آقای رییس‌مجلس،
آقای رییس قوه‌ی قضائیه،

داد جوانان مهرانی را بشنوید، آنها تنها مانده‌اند، این‌بار نه در برابر ارتش و توپ و تانک و خمسه‌خمسه و طیاره‌های عراقی، که در برابر دغدغه‌ای که دارند و ناشی از احتمال وجود هجمه‌ی دیدگاه شرکتهایی است که با وزارت نفت و در شهرستان مهران و در پروژه های نفتی کار می‌کنند و حدود چند هزار کارگر مهرانی که کارگری و نان بخور نمیر آن، نه تنها جبران مافات دفاع بی‌منت از مرزهای ایران اسلامی نیست بلکه یک میلیونیم و گوشه‌ای از انبوه نفتی که از زیر پایش کشیده و به سود شرکتها تبدیل خواهد شد را نخواهد کرد.

لطفا شما انعکاس دادخواهی خاموش این دغدغه‌های برحق باشید.
اینها همان شهروندان مهرانی، همان ایلات غیور کورد، ملکشاهی و شوهانند که بدون چرتکه‌انداختن، قرنها و هزاران سال است، دژ مستحکم حفظ مرزهای غربی ایرانند، در هنگام تقسیم غنایم، آنان را از یاد نبرید، لطفا.