به گزارش خبرگزاری کردپرس، «خوالین» پس از گذر از دشت میمک وارد رودخانه نی خدر شده و پس از آن وارد کشور عراق می شود.

حجم شوری بسیار بالای رودخانه خوالین یا نمکلان باعث شده تا در فصلهای خشک و غیر بارانی در بستر این رودخانه نمک خوراکی انباشته شود و در مسیرهای گذر این رودخانه باعث شکل گیری توده های نمک طبیعی و غذایی سفید شود.

رودخانه «خوالین» یکی از شورترین رودخانه های طبیعی ایران است که در گذشته تأمین کننده نمک غذایی ایلات مختلف استان ایلام بوده است.

آب رودخانه خوالین از بس زلال و شفاف است که آدمی هوس خوردن آن را دارد اما آب این رودخانه در عین زلال بودن از شورترین آب های موجود است که درصد بسیار بالایی از آن را نمک تشکیل می دهد. آب رودخانه خوالین حتی برای جانداران هم غیرقابل خوردن و آشامیدن است.

شکل گیری توده های نمکی در دل این رودخانه از اوایل خرداد ماه آغاز شده و تا اواسط پاییز و آغاز بارش بارانهای پاییزی ادامه دارد.

*مستندساز ایلامی