به گزارش کردپرس، انستیتو کلینگندال هلند در گزارش مبسوطی به بررسی روند کنونی ترکیه با استفاده از قوای نظامی برای حل مسئله کردها در داخل کشور و نیز تعقیب گروههای کرد در عراق و سوریه پرداخته و نتایج این اقدامات را بررسی کرده است.

این نشریه عملیات های نظامی ترکیه علیه گروه های کرد مانند پ.ک.ک و نیروهای کرد سوریه را دارای نتایج نستا مثبت برای این کشور توصیف کرده است. بر اساس این گزارش، عملیات نظامی و رویکرد خصمانه ترکیه در مقابل گروه های مختلف کرد باعث گوشه گیر شدن نسبی پ.ک.ک در قندیل، از بین رفتن رویای حزب کردی اتحاد دموکراتیک سوریه یا PYD در سوریه برای ایجاد یک خودمختاری بزرگتر برای کردها و نیز از هم گسستن حزب کردی دموکراتیک خلقها یا HDP در ترکیه شده است.

این نشریه در عین حال تاکید کرده است که این نتایج مثبت رویکرد میلیتاریزه برای حل مسئله کردها توسط ترکیه موقتی بوده و دلایلی برای آن وجود دارد.

نویسندگان این گزارش اشاره می کنند که دولت ترکیه برای مقابله با کردها ایده استفاده از ابزار « تروریسم» را برای هرآنچه مخالف خود می دانند استفاده کرده اند. بر اساس سیاست نظامی گری ضد کردی ترکیه که هر کسی را که طرفدار حقوق کردهاست به عنوان تروریست می شمارد، بیش از 5000 عضو HDP، بیشتر رهبران آن و 150 روزنامه نگار کرد ترکیه به خاطر ارتباط احتمالی با پ.ک.ک به زندان افکنده شده اند؛ بخش عمده ای از شهرهای عمدتا کردنشین ترکیه مانند سور و جزیره نابود شده اند و قوانین ضد ترور ترکیه آزادی بیان برای کردها را محدود و هزاران فعال کرد، دانشگاهی و روزنامه نگار را ساکت کرده است در حالی که نتوانسته است آلترناتیوی مثبت برای آن ارائه کند. همه اینها ممکن است دور جدیدی از تقابل را در ترکیه ایجاد کند.

مسئله دیگری که بر اساس این گزارش موفقیت ترکیه در سرکوب کردها را زودگذر جلوه می دهد این است که ترکیه عمق مقاومت کردها در ترکیه را درک نکرده است. دلیل این است که بسیاری از زندانیان همچنان به مخالفت و به چالش گرفتن حزب حاکم عدالت وتوسعه ادامه می دهند و رای دهندگان کرد ترکیه نیز به حمایت ازHDP ادامه می دهند. علاوه بر آن، گروه هایی نظیر پ.ک.ک و PYD که در ذات خود سلطه گرا هستند دارای عناصری هستند که آنها را توانمند می کند. برای مثال، گروه هایی مانند پ.ک.ک با این که عبدالله اوجالان، رهبر زندانی آن خواهان آشتی است، در واکنش به رویکرد ترکیه گفتمان آشتی را کنار نهاده است.

همچنین اشاره شده است که رویکرد تهاجمی ترکیه در عراق و سوریه بویژه در اقلیم کردستان و عفرین با مخالفت های شدید و گاه عملیات های مسلحانه در مقابله با نیروهای ترکیه و شورشیان وابسته به این کشور روبه رو شده است. کلینگندال برای نمونه به عملیات های نظامی علیه نیروهای ترکیه و شورشیان مورد حمایت این کشور در عفرین سوریه اشاره می کند که نتیجه سرکوب کردهای ساکن عفرین و غارت اموال کردها به دست شورشیان است.

انستیتو کلینگندال دلیل چهارم موقتی بودن موفقیت سرکوب کردها توسط ترکیه را ناراضی شدن جریانات کردی نزدیک به ترکیه از اقدامات خصمانه این کشور مانند حزب دموکرات کردستان عراق و شورای میهنی کرد سوریه دانسته است و نمود آن را تلاش این دو حزب برای ایجاد یک جبهه متحد کردی در سوریه و مشارکت در مذاکرات اتحاد کردهای سوریه می داند که در نهایت ممکن است مانع تحقق اهداف ترکیه در سوریه شود.

این موسسه هلندی در پایان تاکید کرده است که رویکرد خصمانه ترکیه در مقابل کردها به وجهه بین المللی این کشور نیز آسیب رسانده و حزب کردی PYD نیز بواسطه مقابله نیروهای وابسته به آن در جنگ با داعش مقبولیت و مشروعیت نسبی بین المللی کسب کرده است.

موسسه کلینگندال به این نتیجه رسیده است که رویکرد نظامی گرایانه ترکیه در مقابل کردها ممکن است دور جدیدی از تقابل را رقم بزند که هیچ پیامد مثبتی را به دنبال ندارد و حتی ممکن است وضعیت در خاورمیانه را بی ثبات تر از قبل کند.

کلینگندال که هیچ چشم انداز مثبتی را برای پایان یافتن این تقابل نمی بیند، پیشنهاد کرده است که اتحادیه اروپا تا زمان بوجود آمدن فضای مناسب برای حل مسئله کردهای ترکیه، این کشور را برای کاهش اقدامات نظامی و مشارکت دادن گروه های سیاسی کردی در ترکیه در فضای سیاسی این کشور تحت فشار قرار دهد.

همچنین پیشنهاد شده است با حمایت اروپا از عراق و تثبیت امنیت در شمال این کشور، زمینه خروج نیروهای ترکیه و پ.ک.ک از شمال عراق نیز فراهم شود.

کد خبرنگار: 40101