به گزارش خبرگزاری کردپرس، پس از پيروزي انقلاب اسلامي با توجه به آغاز بحران‌هاي داخلي در مناطق كردنشين شامل كردستان و كرمانشاه و ضعف و آشفتگي در نيروهاي مسلح كه نشان از فروپاشي قدرت نظامي ايران داشت؛ حاكمان حكومت بعث عراق با اين تحليل از توان دفاعي ايران، به فاصله كم‌تر از دو ماه از انحلال حكومت پهلوي، در روز 13 فروردين‌ماه سال 1358 يعني روز بعد از استقرار رسمي جمهوري اسلامي ايران با يك فروند هلي‌كوپتر به گمرك بهرام‌آباد مهران در غرب مهران تجاوز كرد و به مرور زمان دامنه تحركات آشكار و نهان خود را در مناطق مرزي ايلام افزايش داد تا بدين‌وسيله ناخشنودي خود را از نظام جديد حكومتي ايران اعلام كند.
بررسي تجاوزات عراق در مناطق مرزي استان ايلام نشان مي‌دهد كه نوع اقدامات دشمن بعث عراق براساس جغرافياي نظامي استان متفاوت است. در يك نگاه، نوار مرزي ايلام به سه منطقه جداگانه قابل تقسيم است كه متناسب با هر كدام از اين مناطق هدف و عملكرد دشمن نيز متمايز بوده است. در مناطق شمالي و مياني استان ايلام، كه در شمار نزديكترين معابر وصولي (راه‌هاي دستيابي) به بغداد هستند و از اين لحاظ اهميت استراتژيك دارند. لذا حكومت بعث عراق، به منظور رسيدن به اهداف تجاوزكارانه خود، ضمن به كارگيري قواي مسلح، از عناصر وابسته به حكومت گذشته همچون مزدوران و عناصر معروف به فرسان (گوش‌برها) بهره مي‌برد و در بخش‌هاي جنوب از برخي از عناصر عرب‌زبان مزدور حاشيه‌نشين مرزي نيز استفاده مي‌كرد. علاوه بر اين، دولت بغداد با سازماندهي افراد ضدانقلاب و نفوذ دادن آنها به داخل استان و با توسل به اقدامات رعب‌آور، مي‌كوشيد حاكميت جمهوري اسلامي را تضعيف كند.
عراق هم‌زمان با بهره‌گيري از ضدانقلاب مستقيماً با انفجار لوله‌هاي نفتي در مناطق جنوبي استان ايلام وارد ميدان شد و با به كارگيري نيروهاي نظامي بارها حريم مناطق مرزي را در استان ايلام شكست. با گذشت زمان، اختلافات ابعاد تازه‌اي به خود گرفت و از آغاز سال 1358 و ابتداي سال 1359 تحركات و تجاوزات مرزي نظاميان عراقي شديدتر شد. به مرور، اين روند با تأثيرپذيري از ساير حوادث بين‌المللي و منطقه‌اي شتاب بيش‌تري گرفت و در ماههاي خرداد و تير به اوج خود رسيد، سپس در مرداد كمي فروكش كرد اما در شهريورماه 1359 افزايش يافت تا به هجوم سراسري ارتش عراق به ايران اسلامي و از جمله به سرزمين ايلام انجاميد.
به دنبال تعدد و تشدید درگیری‌های مرزی در استان ایلام، اولین شخصیتی که به طور رسمی نامه‌های اعتراض‌آمیز به وزارت خارجه ایران و علمای نجف ارسال و خواستار جلوگیری از این تعرضات شد، آیت‌اله حیدری ایلامی بود. او برجسته‌ترین چهره روحانیت در ایلام بود که از سوی حضرت امام(ره) حکم داشت. آیت‌اله حیدری ایلامی که دانش‌آموخته حوزه علمیه نجف و سامرا بود، در دوران قبل از انقلاب با حضرت امام مراوده و دیدارهایی داشت. زمانی که از نجف به قم آمد، از سوی امام خمینی(ره) مأمور شد تا به منظور هدایت جامعه و مردم انقلابی استان ایلام به زادگاه خود برگردد. وی از برجسته‌ترین عالمانی بود که قبل از پیروزی انقلاب اسلامی اقدام به تأسیس دادگاه عدل اسلامی کرد. نفوذ معنوی این عالم برجسته در بین مردم به حدی بود که اکثر افراد به منظور رفع اختلافات و یا احقاق حق خود، بیشتر به ایشان مراجعه می‌کردند.
این عالم ربانی در دوران پیروزی انقلاب اسلامی، دستور تشکیل هسته‌ها و کمیته‌های مردمی به منظور حفاظت از حقوق مردم و آرمان انقلاب را داد. زمانی که مردم نسبت به خلع سلاح مراکز نظامی و انتظامی شهر در ایلام و دیگر شهرهای تابعه نمودند، او از جمله علمایی بود که فرمان بازگرداندن سلاح‌ها را به مراکز انقلابی داد. در اوائل سال 1358 و تجاوزات آشکار مرزبانان عراقی و نقض حریم هوایی و زمینی ایران در سرحدات مرزی استان ایلام، آیت‌اله حیدری ایلامی از جمله مسئولین و علمایی بود که مردم و سران قبایل را به حضور در پاسگاه‌ها و همکاری با نیروهای ژاندارمری مستقر در مرز تشویق کرد.
وي يكي از نامه‌ها را خطاب به حضرت آيت‌ا... خويي از مراجع عظام حوزه علميه نجف، یک نامه به وزارت خارجه وقت و یک نامه نیز به امام خمینی(ره) نوشت و به شرح اوضاع ایلام و تجاوزات آشکار عراق پرداخت. متن نامه آیت اله حیدری ایلامی به بنیانگذار جمهوری اسلامی به شرح زیر است:
بسمه‌تعالي
محضر مبارك رهبر عالي‌قدر و بنيان‌گذار جمهوري اسلامي ايران حضرت امام خميني دام‌ظله‌العالي
با عرض سلام و ارادت بعرض مي‌رساند:
«مدتي است ارتش حكومت بعث عراق در نوار مرزي استان ايلام دست به حمله پراكنده زده، اخيراً شدت حملات خود را در يك قسمت از آن كه داراي اهميت استراتژي و منابع طبيعي چاه‌هاي نفت، اراضي زراعتي مراتع دامداري مي‌باشد، متمركز و پاسگاه‌ها را يكي پس از ديگري اشغال، آقايان رئيس‌جمهوري نخست‌وزير و فرماندهان ستاد مشترك و نيروهاي مسلح از نزديك، محلي را بازديد و بررسي و به اهميت منطقه و نيروهاي دشمن و شدت حملات او، و ضعف قواي خودي و كمبود مهمات و عدم موازنه نيروي زرهي در مقابل دشمن آگاه، متأسفانه تاكنون اقدام مؤثري در تقويت و كمك‌رساني نشده و تا ديروز دشمن پاسگاه آن نواحي را به اشغال درآوردند. با توجه به عرايض بالا و تسامح يا عدم تمكين يا عذرهاي ديگر در تأخير و اعزام نيروي كمكي، روح يأس و ارتياب در مردم محروم اين مرزوبوم ايجاد و بيم اشغال قسمت‌هاي ديگر از اين مناطق حساس و تحكيم پاسگاه‌هاي نظامي و فعاليت‌هاي تبليغي و تخريب در بين عشاير مغلوب و مأيوس مي‌رود. جامعه روحانيت براي رفع مسئوليت در پيشگاه خداي متعال و اين خلق بي‌دفاع مبادرت به اين گزارش نموده و استدعاي فرمان قاطع به مسئولين كشور و نيروهاي مسلح براي نجات اين بخش مهم از مملكت اسلامي از چنگال حكومت ملحد بعثي و عمال صهيونيسم و امپرياليم جهانخوار داريم و الا امروز اشغال اين قسمت از غرب و فردا شاهد فاجعه قسمت‌هاي ديگر و جنوب كشور عزيزمان خواهيم بود.»
عبدالرحمن حيدري - 1359/06/20
منبع: اطلس نبردهای ایلام، محمدتقی قاسمی
تنظیم: یاسر بابایی
نظر شما