به ناگاه، درعرصه ی فضای مجازی خبری مخابره گردید و در کمتر زمانی به سرعت بازنشر گردید و فقدان انسانی شریف و تاثیرگذار را در گستره ی هورامان به نمایش گذاشت، برقی ناخواسته و شوکی سخت وسنگین را بر روح و روان آدمی مستولی نمود، لکن با این وجود، پذیرش مراتب حتی با وجود باز نشرآن در کانال اموات پاوه نیز نتوانست باوری قلبی در ذهن ام به وجود آورد.

به یکباره تمام خاطرات یکی پس از دیگری همچون پرده ی سینما از انبان ذهن تداعی و بازنشر می شد و همین نیز پذیرش واقعیتی تلخ را غیرممکن جلوه می نمود.

در آخرین دیدار حضوری، اینجانب را به دخترک دلبندش معرفی نمود و افزود: بهارجان، ایشان از اقوام مادری اند واگر هرجایی دیدید احترام نهید… . اما تکریم وارج نهادن اینجانب، نه به واسطه ی رابطه ی خویشاوندی بلکه جایگاه علمی این فرهیخته ی وارسته ای بود که وی را متفاوت ازدوست و بیگانه برای اهل نظر نشان و نمایش می داد.

عالمی فرهیخته و فرزانه ای که آرام و قرار برای خود و زندگی خصوصی اش تعریف ننمود و از لحظات به بهترین وجه ممکن بهره می گرفت. ماحصل این جهد و تلاش وافر در نشر مفاهیم علمی و دانشگاهی مشهود بوده و به عنوان اثری ماندگار سالهای سال مورد استفاده عام و مجادله و مباحثه ی اهل نظر بوده، بطوریکه بعضی از آثارش هم اینک در مراکز عالی به عنوان واحد درسی دانشجویان مورد تدریس اساتید فن قرار می گیرد.

دکتر آراس رسولی اگرچه رزومه ی علمی وی حرف ها برای گفتن داشت و آثارش (هریک بالغ بر ۵۰۰صفحه) یکی پس دیگری راهی بازار نشر کتاب می گردید، اما حاضر به رسانه ای نمودن مراتب نبود و اگر آثاری در شبکه های مجازی به نام وی به نمایش گذاشته شده، قطع به یقیین جز اصرار نگارنده صورت نگرفت، حتی برای معرفی جناب ایشان، نه تنها اجازه ی عکس گرفتن نداد بلکه حاضر به ارسال عکسی از خود نیز نشد و تصویر حاضر نیز توسط یکی از آشنایان در اختیار گذاشته شد.

حجب وحیای این استاد دانشگاه در فامیل دور و نزدیک بی مثال و مانند بود، همین نیز فراق اش را برای آشنایان سخت و سنگین جلوه می نمود. این انسان شریف همسر دکتر مهین احمدی متخصص محبوب و محجوب داخلی بود و با هم زوجی مکمل و نمونه را شکل داده، ترکیبی همگن در قالب خانواده ای بی نظیر نه تنها منشاء خیر و برکت برای جامعه بودند، بلکه زوجی با وقار و با متانت خاصه را به عنوان الگویی عملی به نمایش می گذاشت که کمتر نظیرش مشاهده می گردید.

تنی چند از شهروندان در تماس علل تعطیلی چند روزه ی اخیر مطب سرکارخانم دکتر احمدی را یادآور شدند و اینجانب نیز حسب وظیفه از طریق پیامک از جناب دکتر رسولی جویای مراتب شدم ، این ارجمند گرانمایه نیز یادآور شدند به کرونا مبتلا شدند وخانم دکتر به تیمار بست نشسته و هفته آینده ان شاءالله به بازگشایی مطب مبادرت می نمایند، اما این پیامک چندان نبود که وضعیت نگران کننده ای را از جناب دکتر در بامداد روز ۲۳ م شهریورماه به نمایش بگذارد و یا اینکه در کمتر از دو روز با پیامی دگر با مضمونی متفاوت و حاکی بر دریافت خبر ناگواری دلالت نماید که روح وروان آدمی را پریشان و مضطرب نماید.

چندی پیش دقایقی با جناب دکتر درخصوص شیوع بیماری کرونا و ضرورت رعایت جوانب امر همکلام شدیم و با یادآوری خطرات کرونا، نقش رسانه ها را درآگاه بخشی جامعه ستودند … در پاسخ ضمن امتنان از حسن نیت، در جهت امیدواری و من باب شوخی یادآور شدم که شما نباید نگران باشید چرا که پزشکی حاذق را در کنار خود دارید … غافل از اینکه چرخ گردون سرنوشت ها را در خود ، رقم دارد.

به هرحال، اگرچه وی خویش مقید به رعایت تکلیف بودند و با لحاظ حساسیت مراتب، به درک واقعی از تبعات این بیماری نائل آمده بودند، لکن دست تقدیر چنان بود که سرنوشتی دیگر مختوم شود …

جناب دکتر ده ها اثر تالیف و ترجمه در حیطه ی تخصصی داشتند و ده ها اثر دیگر آماده چاپ … وچندین اثر دیگر نیز در دست اقدام ….، سعی شان را مشکور دانسته و تحسین نمودم و در ادامه یادآور شدم، حتی مطالعه ی صوری محتوی ارائه شده آنقدر زمانبر بوده و هست که نتوان به سهولت یکبار به راحتی روخوانی نمود .

در این دیدار خواستم عکسی متفاوت از ایشان به یادگار داشته باشم، اما همچون همیشه مانع شدند و گرفتن عکسی از دختر دلبندشان را کفایت دانستند. این عکس وآخرین پیامک رد و بدل شده … را به عنوان آخرین خاطرات از یک شخصیت علمی در ذهن ام تثبیت نموده و با وضعیتی نه چندان آرام ، ضمن طلب آمرزش الهی برای آن عزیز ازدست رفته، صبر و شکیبایی را برای خانواده ی محترم، وابستگان، دوستان وآشنایان ، این سرمایه ی بی بدیل دیار مسئلت نمود و آرزوی شفای عاجل بیماران بالاخص سرکار خانم دکتر احمدی را دارد .

آنچه عیان و مشهود است متاسفانه ، عدم رعایت امثالهم می تواند زمینه ی بروز خطر را در جامعه تشدید نماید، رعایت موردی کفایت مراتب را نمی نماید و اگر بخواهیم از این بیماری در امان باشیم ، چاره ای نیست و راهی وجود ندارد جز اینکه همگی باید با هم همراهی نمائیم تا شاهد چنین صحنه های دلخراشی در ادامه نباشیم.

یادش همواره در ذهن ها گرامی باد.