به گزارش کردپرس،«گودال» یا به زبان ترکی «چوکور» یکی از سریال های ترکی است که ترجمه آن توسط چند شبکه فارسی زبان ماهواره ای پخش می شود این سریال که فصل سوم آن در حال پخش و خبرهای از تولید فصل چهارم آن به گوش می رسد یکی از سریال های است که چندین بار رکورد تعداد بینندگان را جابجا کرده و یکی از سریال های پر بیننده ترکیه است که با زبان های فارسی، روسی و عربی هم د حال پخش است.

حدود سه سال از پخش اولین قسمت این سریال می گذرد اما علاوه بر پدیده شدن، این سریال به بخشی از فرهنگ خیابانی در استانبول تهیه شده است و علامت آن که شبیه دو علامت کوچک تر و بزرگ تر است و سه نقطه در میان آنها قرار دارد بر روی بدن و دیوارها نقش بسته است. ""<•••>

بارها با علامت های اختصاری توسط شبکه ای که این سریال پخش می شود اخطار داده شده است که تنها افراد بالای 16 سال مجاز به دیدن این سریال هستند. یکی از دلایل آن استفاده بیش از حد از اسلحه و رفتارهای خشونت آمیز و خطرناک است .

علامت گودال در دیواندره

تعداد علامت های «گودال» که با اسپری مشکی بر روی دیوارهای در محلات مختلف دیواندره نقش بسته است جای تامل دارد که بیشتر نشان از علاقه نوجوانان و خانواده های دیواندره ای به این سریال ترکیه ای است. مشخص هم نیست این افراد تنها علاقمند به علامت گودال شده اند یا الگوهای دیگری نیز از این سریال گرفته اند.

بعضا تکه کلام برخی از بازیگران ایرانی برای مدت کوتاهی سر زبان ها می افتد اما هیچ برنامه و سریال ایرانی تاکنون چنان در مخاطبان این شهر تاثیرگذار نبوده است که علاوه بر تماشایی گسترده آن از نمادهای داخل آن الگو برداری کنند.

معنی علامت گودال

با توجه به اینکه در سریال این علامت بر روی بدن تاتو می شود امکان اینکه از این به بعد علامت را بر روی بدن نوجوانان این شهر ببینیم دور از انتظار نیست. اما این علامت چه معنی دارد؟ بارها در سریال به این موضوع پرداخته شده است برخی ها می گویند سه نقطه وسط این علامت یعنی «برادریم، یک تنیم، تکیم» و در پایان فصل یک این سریال هم گفته شد علامت این معنی را دارد. علامت بزرگتر که شبیه عدد هشت است معنی سقف را دارد، یکی از نقطه ها معنی خانواده ، نقطه وسط معنی رفیق و دوست، نقطه آخر معنی خانواده کچوالی است و علامت دیگر که شبیه عدد هفت معنی گودال را دارد.

داستان سریال

سریالی که در منطقه فاتح استانبول تصویربرداری شده است. قصه، درباره یک خانواده مافیایی و خلافکار است که کنترل یکی از محله‌های خطرناک و بی‌دروپیکر استانبول به نام (چوکور) به معنای گودال را بر عهده دارند. گودال برای مدت‌ها در دست خانواده کوچاوالی بوده و آن‌ها اصول و قواعد خودشان را در کار دارند که مهم‌ترینش سختگیری در قبال پخش نشدن مواد مخدر در محله است. طبق معمول تمام داستان‌های مافیایی، خانواده‌های رقیب از راه می‌رسند و جنگ بر سر منافع آغاز می‌شود. در این میان، پسر کوچک کوچاوالی‌ها باید برخلاف میل درونی‌اش سکان را به‌دست بگیرد و خانواده‌اش برای حفظ قدرت جمع‌وجور کند.
همان‌طور که به نظر می‌رسد، با داستان بدیع و عجیبی سروکار نداریم اما روایت آن در یک فضای تازه، اینجا دنیای زیرزمینی یکی از شلوغ‌ترین شهرهای دنیا یعنی استانبول، می‌تواند جالب و متفاوت جلوه کند. این فرمولی است که اخیرا در سریال های ترکی زیاد به چشم می‌آید.

جامعه نیازمند ارتقای سواد رسانه ای

شاید با دیدن چند علامت از یک سریال ترکیه ای بر روی دیوارهای شهر در ابتدا چیزی به چشم نیاید اما در ادامه ممکن است برخی از این رفتارها به یک فرهنگ تبدیل شود یا برخی از ارزش ها و هنجارهای موجود را تغییر بدهد.

آموزش در حوزه سواد رسانه امروز بیشتر از هر وقت دیگری به چشم می آید با گستردگی رسانه های مختلف و استفاده و دسترسی آسان به ماهواره و شبکه های اجتماعی تنها با ارتقای سواد رسانه ای افراد می توانیم با آسیب های اجتماعی موجود مقابله کنیم.

بحث دوم تقویت سریال ها و برنامه های رسانه های داخلی است که می تواند در رقابت به این نوع سریال ها قرار گیرد. اولا باید آموزش ها را از طریق گوناگون بیشتر و بیشتر کنیم چون اگر خانواده ها آگاه بودند هرگز اجازه تماشایی ای دسته از سریال ها را به نوجوانان نمی دادند و دوما ساخت برنامه های مخاطب پسند است باید به آن نقطه برسیم که علاقه مخاطب را بیشتر از سایر شاخص ها در نظر بگیریم.

چگونگی نفوذ سریال

با پا گرفتن صنعت سرگرمی در ترکیه، محصولات این کشور هم به رقیبی جدی برای نمونه‌های لاتین و کره‌ای تبدیل شده‌اند و دامنه نفوذ آن‌ها در فرهنگ‌عامه فراتر از خود ترکیه به کشورهای دیگری همچون ایران هم رسیده است. نکته مهم و قابل‌بحث درباره سریال های ترکی مانند «چوکور» این است که سازندگان آن‌ها به خوبی یاد گرفته‌اند که چطور عناصر ژانرهای سینمایی مختلف، مانند فیلم‌های مافیایی و گنگستری در همین «گودال»، را با الگوهای رایج ساخت سریال‌های عامه‌پسند یا همان ساوپ‌اپرا و تله‌نوولاها ترکیب کنند.

برای همین، با اثری مواجه هستیم که در عین تلاش برای وفاداری به مولفه‌های ژانر جنایی و الگوبرداری از فیلم‌های معروف شد، پر است از شخصیت‌های متعدد، روابط چندگانه، خرده‌داستان‌های ریزودرشت، داستان کلی در افت‌وخیزی که به‌آرامی و تاکید روی جزییات پیش می‌رود و رویکردی که تمام این موارد را در سطح قابل‌درک، ساده و سرگرم‌کننده‌ای برای عموم مخاطبان نگه می‌دارد.

امیدواریم الگوهای داخل این فیلم به تشکیل گروه های با این علامت تبدیل نشود چون ممکن است علاوه بر این علامت شجاعت کاذبی مانند سریال در آنها به وجود بیایید و دست به کارهای خطرناکی بزنند که جبران های آن برای شخص و جامعه هزینه بردار باشد.

گزارش / هیوا محمدپور