به گزارش کردپرس به نقل از سایت خبری زمن پرس، شهناز ابراهیم احمد عضو شورای رهبری اتحادیه میهنی کردستان در مطلبی تحت عنوان " طلاقی که جاری نشد"به بررسی تصمیم برگزاری رفراندوم استقلال اقلیم کردستان در 25 سپتامبر 2017 پرداخته و به شدت از آن انتقاد کرده است.

وی در این مطلب، رفراندوم را یک ماجراجویی بدون اجماع نظر ملی و مشروعیت پارلمانی و نوعی تحمیل سیاسی و همچنین حفاظت از یک منصب خوانده که چیزی جز در معرض خطر قرار دادن دستاوردهای یک ملت، از طریق زدوبندهای پنهانی شکست خورده نبود.

همچنین اشاره کرده که سناریوی شکست خورده و تصمیمات غیراستراتژیک و اشتباه، غرور سیاسی و عدم توجه به درخواست دوستان کردها و ائتلاف جهانی، موجب از دست رفتن نیمی از جغرافیای تحت کنترل کردها شده است.

شهناز ابراهیم احمد تاکید کرده که از ابتدا رفراندوم را اقدامی برای فریب افکار عمومی دانسته و آورده:" اکنون نیز رفراندوم از سوی کسانی که همیشه به خیانت افتخار کرده اند، تحت عنوان ناسیونالیسم کردی به خورد مردم داده می شود و گاهی آن را سندی معتبر و گاهی کارت فشار می خوانند. اما اگر رفراندوم در ظاهر احساسات میهنی پرستی مردم را قلقلکی داده باشد، در باطن نوعی به زانو در آمدن و تسلیم شدن در برابر خواسته های منطقه ای بود، برای اینکه کرکوک قدس کردستان که با خون آزاد شده بود را در جنگی نابرابر قرار داده و در نهایت توازن سیاسی که به نفع خود آنان بود را حفظ کنند، اما اصحاب همان بزرگواران در رسانه های خود به زبان کردی رفراندوم را تحت لوای میهن پرستی کردی به خورد مردم می دادند و در مقابل دوربین رسانه های عربی و جهانی با شرم اعلام می کردند که یک عراقی 24 عیار هستند و آنچه روی داد فقط یک همه پرسی عادی برای اطلاع از خواسته و نظر مردم بوده، در حالی که همین تناقض و دوگانگی در اظهارات، خود اهانت به خواسته یک ملت است، زیرا کردها از دیرباز با جنبش های سیاسی و خیزش و خون دادن خواستار استقلال بوده اند و این موضوع نیاز به هیچ امتحان و پرسشی نداشت!!..."

وی اشاره کرده که در زمان برگزاری رفراندوم نیز هشدار داده که استقلال با تهدید به دست نمی آید و نباید سرنوشت ملتی را با ماجراجویی به دست تقدیر سپرد و به دلیل حمایت های بین المللی که در پی جنگ داعش از عراق وجود دارد، هرگونه عناد در مقابل این کشور به معنای ایستادن در مقابل جامعه جهانی است و در نهایت کردها با عدم موافقت با نامه تیلرسون که به مثابه معاهده بلفور محسوب می شد؛ پاسخ داده شدند.

عضو شورای رهبری اتحادیه میهنی خاطر نشان ساخته که در زمان برگزاری رفراندوم ورد زبان همه از رئیس وقت اقلیم (مسعود بارزانی) گرفته تا سیاستمداران و رسانه ها، طلاق دادن عراق بود، اما نمی دانستند که سلطه و منافع سیاسی کشورها و معادلات بین المللی در این منطقه، بسیار قوی تر از آن است که این گونه به بازی گرفته شود و در حالی که ادعا می شد، اقلیم همه ملزومات استقلال را دارا است، اما بلافاصله مشخص شد که حتی قادر به پرداخت نصفه و نیمه حقوق کارمندان و حقوق بگیران خود نیست.

وی با اشاره به اینکه بانیان رفراندوم خود اذعان می کردند که هدف از برگزاری آن استقلال نبوده، آورده که همان افراد، به فاصله چند ماه از رفراندوم به بغداد روی آورده و به تکاپو و جنگ برای کسب مقام و منصب افتادند.