به گزارش کردپرس ، نعیم در این مقاله خود چنین آورده است:

1- اقلیم دکات:

یعنی اقلیم غارت وحشیانه قبیله ای و مذهبی... که از چهار استان بصره، میسان، ذی قار و مثنی تشکیل شده است.

این منطقه در تلاش است تا ارزش ها، سخاوت و اخلاق را در صبح گسترش دهد تا عراق مجاز به استفاده از مواد مخدر، سلاح های کنترل نشده و فعالیت های حرام در عصر باشد.

2- اقلیم فقر و جهل:

متشکل از بابل و قادسیه و واسط است. ثروت آن بر اساس اسطوره ها و زیارتگاه ها و بوسیدن پای بیگانگان به بهانه (زائران) است و همه به خوبی می دانند که اکثر آنها سوداگران مواد مخدر و همجنس گرا هستند.

3- اقلیم سینه زدن:

شامل استانهای کربلا و نجف است که بر پایه دفن اموات و تجارت مرگ و ترحیم و کفن فروشی و گلاب فروشی بر سرقبرها و ترویج گریه و اندوه بین زائران اهل قبور است. این اقلیم مبالغ هنگفتی را که در انگلیس برای نفرت انگیزی از اهل بیت اندوخته می کند.

4- بغداد :

بغداد طبق قانون اساسی شتاب زده عراق، اقلیم به شمار نمی رود، بلکه به بهانه شهرنشینی و نشان دادن تمدن، جولانگاه دیسکو و شهربازی و کاباره و میخانه است و در حقیقت باندهای جهادگر در جادریه، زیونه و سایر مناطق کنترل این فحشاگری را در دست دارند و حتی از سوریه، لبنان و شاید به زودی ازاوکراین روسپی وارد کنند.

5: اقلیم الرعیان:

مقصود از آن استان الانبار است که ویژگی آن استکبار، دیکتاتوری، سرکوب آزادی ها و کوچ نشینی پنهان است که در آزادی و تکثر طایفه ای و نه انسانیت تجسم یافته است و آرزوی زیادی برای رهبری عراق بدون هیچگونه صلاحیتی را دارد و تنها قابلیت مردم آن لیسیدن کفش ثروتمندان و مسابقه برای سبقت گرفتن ازیکدیگر در این زمینه است.

6- اقلیم الثول(منگ ها)

این اقلیم شامل دیالی و کرکوک است که از هویت خود رنج می برند و از یک سو برای احیای باغات به منابع آب همسایه وابسته هستند و از سوی دیگر نفت و مشتقات آن را به افغانستان قاچاق می کنند.

7- اقلیم بوخا:

شامل استان صلاح الدین و موصل است که مردم آن به تخیلات استکبار گذشته و کشمکش های کنونی بین سامرا و تکریت واز طرف دیگر کشمکش بین مرکز موصل و الجزیره سرگرم هستند که نتیجه آن فقط اقدامات بیهوده خانواده های ثروتمندی است که کنترل این اقلیم را در دست دارند .

8- اقلیم کردستان قاچاق:

شامل استان های دهوک و اربیل و سلیمانیه است که مردم آن آرزوی کشوری مانند اسرائیل را دارندو بر زخم مردم حلبچه و رانیه و چندری و سیدصادق و دیگران و به توهم روستائیان در کوهستان می رقصند.

با اینکه تاریخ اقلیم تا به امروز براساس قاچاق مبتنی است، اما گرسنگی، نژادپرستی، تعصب ملی و غارت بقایای صدامی از جمله خودرو‌ها، اموال و فروشگاه‌های تجاری آن تا به امروز در این اقلیم پابرجااست.

مهند نعیم در پایان مقاله خود می نویسد : من به خوبی می دانم که این مقاله همه را عصبانی خواهد کرد، اما همه سعی کردند این واقعیت تلخ را پنهان سازند تا نسل آینده را به بردگی بکشند و آنها را به زانو درآورند و توانایی ها و امیدهای آنها را از بین ببرند.