از وی با عنوان حکیم یاد می شود که براستی حق هم این است. نظامی در زمرهٔ گویندگان توانای شعر پارسی است، که نه‌تنها دارای روش و سبکی جداگانه است، بلکه تأثیر شیوهٔ او بر شعر پارسی نیز در شاعرانِ پس از او آشکارا پیداست. نظامی از دانش‌های رایج روزگار خویش (علوم ادبی، نجوم، فلسفه، علوم اسلامی، فقه، کلام و زبان عرب) آگاهی گسترده‌ای داشته و این ویژگی از شعر او به روشنی دانسته می‌شود. روز ۲۱ اسفند در تقویم رسمی ایران روز بزرگداشت نظامی گنجوی است؛ همچنین خاقانی شروانی از همین ناحیه است. شعرا و متفکرانی که هنوز اندیشه های سبز و زلالشان برای همه مردم فارغ از نژاد و قومیت و زبان دوست داشتنی بوده و هست.

بسی جای تأسف است که چندین دهه است منطقه قفقاز و همچنین خاورمیانه پسرفت داشته و گفتمان انسانیت و تعایش و همزیستی، بخاطر کج سلیقگی رهبران و سیاسیون و برنامه ریزی تاجران اسلحه، جای خود را به نفرت پراکنی های قومیتی داده و شاهد ظهور احزاب و گروه هایی در منطقه هستیم که سعی در تنزل گفتمان دوستی و تعایش و جایگزینی واگرایی های شوونیستی و قوم محورانه دارند که نتیجه اش جز برافروخته شدن شعله های جنگ نیست.

میهن‌پرستی افراطی و ستیزه‌جو، و اعتقاد کور به برتری و شکوه نژاد و نفی دیگری، چیزی است که در شعارهای این روزها دیده می شود. به قول مولوی:

سختگیری و تعصب خامی است

تا جنینی، کار خون آشامی است