مگر چگونه می‌شود دیگر زیر بار منت هیچ قدرتی نرفت و زندگی را از ریل منت بارش به خودش بازگرداند و دست رد بر سینه هرچه بی‌عدالتی و ظلم و زور هست نهاد و این جریان بیهوده زیستن را خاتمه بخشید.

اگر زاده شدن یک جبر است زیستن دیگر نمی‌تواند باشد! گاها باید ریسمان باریک منت آلود اینگونه زیستن را با اختیار چون کودک ۱۱ساله از هم گسست تا بر همگان آشکار شود که پروانه زیستن و پرکشیدن چه شرافتی بر جعل گونه زیستن دارد.کودک ۱۱ساله تنها به خاط گوشی آندروید برای برنامه نا«شاد» خود را نکشته است؛ او به دلیل زنجیره‌ای آرزوهای از دست رفته گذشته و آینده‌اش به زندگی مظلومانه خود پایان داده است. او برای پایان دادن به گردن‌کجی‌های نه چندان دورش در آینده در جامعه‌ای نکبت‌بار خود را به کشتن داده است. او خواسته است به کسی که می‌خواست پیش‌قراول راه‌اندازی کمپین‌های تبلیغاتی خرید گوشی لمسی شود و تمامی کسانی که چنین کارزار نابخردانه‌ای به راه انداخته‌اند تو دهنی بزند.

او زنجیره بازاریابی‌های برآمده از فقر را اینگونه شجاعانه قطع نموده است و دلاورانه فقر را از ریشه خشکاند.

او از خردمندی و دانشمندی همه قطع امید کرده است که این نومیدی را در چهره بسیاری‌ها می‌توان دید.

دلم می خواست قبل از آنکه این چنین جانش را سپر «نه به فقر» بکند، تف بر روی همه ما بیاندازد و شرمتان باد بگوید! با دست‌های کودکانه‌اش می‌نوشت که می‌خواست با گرفتن جانش محکم تو دهان چه کسی بکوبد؟ من، شما یا به چالش کشیدن هر چه قدرت در جهان است.

او همه ما و حتی کرونا را به چالش خودکشی دعوت کرده است.

مبنع: روزنامه روژان