قریب به یکسال است که این ویروس منحوس کرونا، حال و روز مردم این کره خاکی را بدجور گرفته است. یکی را با قرنطیه و خانه نشینی، یکی را با از دست دادن کسب و کار و درماندگی در تامین معاش، دیگری را با افسردگی و بیماری، برخی را هم با غم از دست دادن عزیزان و عده ای را هم به آن دنیا فرستاده است.
در هر صورت این ویروس یک سالی می شود که آسایش را از مردم گرفته است. این منحوس بدنام نوزدهمی، از قضا مادربزرگ بنده را نیز درگیر خود کرد. ماجرا از آنجا شروع شد که مادربزرگ ناخوش احوال خود را که تصورمان این بود، مدتی است افسردگی گرفته، نزد این پزشک و آن دکتر می بردیم که آنها نیز می گفتند: چیزی نیست، اندکی افسرده احوال گشته و به زودی خوب می شود. اما خوب که نشد هیچ، روز به روز بدتر هم می شد تا اینکه تصمیم گرفتیم او را نزد دکتر «حمیدرضا فرهادی»، از پزشکان حاذق و خوشنام کرمانشاه ببریم که ایشان به محض معاینه اولیه، تشخیص داد که علت افسردگی مادربزرگ، پایین آمدن اکسیژن خون و ابتلای ایشان به کروناست که البته این تشخیص دکتر فرهادی با انجام تست های آزمایشگاهی تایید شد.
در ادامه با تجویز و البته دستور ایشان، مادربزرگ را به بیمارستان گلستان بردیم و در آنجا بستری شدند و همانجا به ما گفتند که نیازی به حضور همراه نیست و هر دارویی که نیاز باشد در داروخانه بیمارستان موجود است، اما روز بعد، تماس گرفتند و گفتند داروهای ایشان را ببریم و به آنها تحویل دهیم، روز دیگر تماس گرفتند و گفتند دکتر برای مادربزرگ شما «داکسی سایکلین» تجویز کرده سریعا تهیه کنید و به بیمارستان تحویل دهید.
ما هم در خیال خود چنین پنداشتیم که این دارو جزو داروهای معمولی است و داروخانه که سهل است در اغلب یخچال های منازل مردم نیز وجود دارد. اما در کمال ناباوری دیدیم که حتی یک بسته از داکسی سایکلین در تمامی داروخانه های استان وجود ندارد و داروخانه ها می گفتند که چون این دارو برای بیماران کرونایی تجویز می شود، فقط در بیمارستانها یافت می شود و هیچ داروخانه ای حق فروش داکسی سایکلین را ندارد و این در حالی بود که خود بیمارستان گلستان به همراهان بیماران کرونایی می گوید بروید و از بازار آزاد هم شده داکسی سایکلین تهیه کنید.
خلاصه به هر مشقت که بود یک بسته داکسی سایکلین را یافتیم و به بیمارستان تحویل دادیم اما ای کاش مسوولین علوم پزشکی استان پاسخ دهند که چرا باید یک داروی معمولی و تولید داخل اینگونه کمیاب شود و آیا تهیه دارو برای بیماران کرونایی وظیفه آنها نیست؟!

* سردبیر روزنامه باختر کرمانشاه