به گزارش خبرنگار کردپرس، گفتمان هنری به مناسب بزرگداشت «عربعلی شروه»، هنرمند فاخر قروه ای با حضور اساتید هنری و پژوهشگران عرصه فرهنگ و هنر با حضور خانواده این استاد مطرح کشوری برگزار شد.

آنچه در این گفتمان مطرح شد در خصوص شیوه کاری «عربعلی شروه» و ارزیابی از آثار او بود. اما نکته جالب توجه در گفتمان گلایه اساتید از بی توجهی مسئولان متولی شهرستان نسبت به برگزاری این مراسم بود. مسئولانی که همیشه به دنبال بزرگنمایی هستند اینبار حتی برای نشان دادن خود هم حضور نداشتند. کلام اساتید بیشتر خطاب به اعضای شورای شهر و شهردار قروه بود که چرا حاضر به حضور در این مراسم با وجود اینکه شرکت برای عموم آزاد بوده و نیازی به دعوتنامه رسمی نداشته است نبوده اند.

این در حالی است که مسئولان متولی فرهنگ و هنر زمانی که از برگزاری این برنامه آگاه شدند با بهانه هایی به دنبال سنگ اندازی بوده و قصد جلوگیری اجرای برنامه را هم داشتند و معتقد بودند که سازمان های مردم نهاد نباید وارد این گونه کارها شوند!

اساتید پس از اعلام گلایه های خود و تقاضای جدی برای توجه بیشتر به مفاخران شهرستان گفتمان تخصصی خود را آغاز کردند.

ارتباط عمیق با شاهنامه

در این گفتمان «رضا هدایت» استاد دانشگاه و خواهرزاده استاد شروه، «محمدرضا فیروزه ای» از همکاران استاد شروه و «محسن صالحی» از پژوهشگران آزاد کردستان به بحث و تبادل نظر پرداختند.

ابتدای گفتمان با «رضا هدایت» آغاز شد. وی در خصوص ارتباط «عربعلی شروه» با شاهنامه گفت.«شروه معتقد بود که شاهنامه کتابی است انسان ساز و آمیخته به هنر و کلامی که هنر در آن نهفته است بدون شک تأثیرگذار خواهد بود. او معتقد بود که پهلوانان شاهنامه خویش کار و وظیفه مندند و در طی خدمت به مردمان زمانه هستند. شروه شاهنامه را سراسر درس و زندگی می دانست و همیشه از وظیفه ریشه کن کردن ظلم و ستم در شاهنامه می گفت».

«هدایت» استاد «شروه» را یگانه دانست و معتقد بود که او راه را آنچنان که باید پیمود و دشواری وظیفه را طی کرد. او انسانی بود که هرگز خودش را نمی دید و برای مردم و در خدمت مردم بود.

وی خطاب به مسئولان از بی توجهی نسبت به شخصیت های برجسته شهر و دیار خویش اعتراض کرد.«باید قدر فرزندان این سرزمین را خوب دانست و بدانیم که شهری که پر است از گنجیه هایی همچون شروه نباید اینچنین مظلوم باقی بماند».

به گفته این استاد دانشگاه هنر «شروه» عاشق ایران بود و تمامی ایران را زادگاه خود می دانست و همه اقوام ایران زمین را دوست می داشت.

سادگی بی نظیر

در ادامه «محمدرضا فیروزه ای» از ارزیابی هنر نقاشی «شروه» سخن گفت.«شروه نقاشی کردن در دل طبیعت و همراهی با طبیعت را دوست داشت. یکی از ویژگی های کار او که به شخصیت استاد هم بر می گردد سادگی است که هم در زندگی اش و هم در آثار هنری اش به وضوح دیده می شود. در واقع در تمامی آثار «شروه» حس شرقی، نگاه عرفانی مشرق زمین و نوعی نگاه به هنر شرق را می توان دید».

وی هم با انتقاد از جای خالی مسئولان در مراسم از اینکه حق مطلب در مورد «شروه» آن طور که باید اجرا نشده اعتراض کرد.

وصیت نامه ای فرهنگی

«محسن صالحی» از پژوهشگران بنام قروه ای دیگر مباحثه کننده این گفتمان هنری بود. وی در خصوص شناخت «عربعلی شروه» گویاترین و زیباترین سخن را بیان کرد.«باید همه بدانیم که وصیت نامه شروه در یک جمله خلاصه می شود آن هم این است که «شاهنامه بخوانید» و تنها پیامشان به تمامی جوانان همین بود. و این یک وصیت نامه فرهنگی از استاد است با هزاران هزار معنا و مفهوم».

به گفته وی مهمترین دغدغه فکری «شروه» حفظ هویت ملی ایرانیان بود که با چنگ زدن به اثر حماسی «شاهنامه» چنین دغدغه ای را نمایان ساخت.

«صالحی» ضمن تأیید انتقادها نسبت به مسئولان امر از نادیده گرفتن بزرگان در زمان حیاتشان اظهار تأسف کرد.«واقعیت این است که کمتر در فکر بزرگان خود هستیم و این دردی است که به آن مبتلاییم. در واقع در میان همیشه این مشکل وجود داشته که در میان ایرانیان آدم زنده خوب و آدم مرده بد وجود ندارد. هنرمندان میزبان تاریخ اند و سیاستمداران میهمان تاریخ و اینجا کسانی می مانند که میزبان باشند».

کد خبرنگار: 10211