آخرین انفجار در تاریخ 27 ماه آگوست در فرودگاه بین المللی اربیل رخ داد. این انفجار و یک آتش سوزی بزرگ در ابتدا موجب نگرانی مردم شد. اگرچه این انفجارها هیچ تلفاتی در پی نداشت. با این وجود، سوالاتی را در مورد انبارهای تسلیحاتی بر انگیخت چرا که این دومین انفجاری بود که با فاصله کمتر از یک ماه از انفجار اول رخ می داد.

نخستین انفجار در روز 5 آگوست در داخل شهر رخ داد و موجب زخمی شدن سه نگهبان پیشمرگه زیروانی گردید. زیروانی نیروی پلیس مسلح اقلیم اعلام کرد که آتش سوزی ناشی از مشکل ژنراتور برق «منجر به انفجار گلوله های خمپاره ای شده است که انبار شده بودند.»

به دلیل وقوع دو انفجار در فاصله ی زمانی کوتاه، مقامات کرد تصمیم گرفتند که از وقوع انفجارهای دیگر جلوگیری کنند.

پس از انفجار 27 آگوست، زیروانی دومین بیانیه خود را منتشر کرد مبنی بر این که سلاح های گرفته شده از داعش دلیل این انفجارها بوده اند. زیروانی اعلام کرد: «علت اتش سوزی [روز 27 آگوست] به این دلیل است که سلاح های داعش بر اساس استانداردهای بین المللی و روش های علمی ساخته نشده اند.»

پیشمرگه اعلام کرد که این سلاح ها را برای جلوگیری از حوادث مشابه در آینده نابود خواهد کرد. زیروانی خاطرنشان کرد که سلاح های داعش بسیار ناپایدار است به ویژه بمب های دست ساز این گروه که از لحاظ مکانیسم ها و اجزا بسیار متفاوت هستند و غیر فعال سازی آن ها بسیار دشوارتر از مین های سنتی است که براساس استانداردهای کارخانه ساخته شده اند.

یک بمب دست ساز می تواند به طور کاملا متفاوتی از دیگر مواد منفجره عمل آید. روند غیر فعال سازی یک بمب می تواند اشتباها منجر به انفجار بمبی دیگر شود.

با این وجود، بیانیه پیشمرگه مبنی بر این که «اکنون» این سلاح ها را نابود خواهد کرد، جالب است زیرا بر این دلالت دارد که سربازان کرد در فکر نگهداشتن این سلاح ها بوده اند چرا که شاید لازم باشد در آینده از آنها استفاده کنند. کردستان عراق تا زمانی که به صورت قانونی به عنوان بخشی از عراق باقی بماند، اجازۀ وارد کردن سلاح را ندارد و سلاح های وارداتی به اقلیم باید ابتدا از طریق دولت مرکزی در بغداد وارد شوند.

این آتش سوزی موجب ناامیدی مقامات دولت اقلیم کردستان شد که مدعی هستند کردستان مستقل ارتش قوی تری خواهد داشت و می توانست داعش را در هنگام ظهور آن در سه سال پیش با سرعت بیشتری شکست دهد.

با توجه به این مانع، کردها در هر فرصتی به دنبال دستیابی به سلاح و تجهیزات نظامی هستند. برای مثال، جنگ افزارهای زرهی آنها همگی متعلق به زرادخانه ارتش عراق قبل از سال 2000 هستند که شامل تانک های تی -55 و تی -62 می باشند و پس از تهاجم 14 سال پیش به رهبری امریکا ضبط شده اند.

در جریان جنگ با داعش، مقامات پیشمرگه اغلب اظهار کرده اند که بهترین شیوه برای دستیابی آنها به سخت افزار نظامی با کیفیت بالا، ضبط تجهیزات پیشین ارتش عراق است که داعش پس از تسخیر موصل در ژوئن 2014 توقیف کرد.

علاوه بر این، کردستان عراق هیچ پایگاه صنعتی شناخته شده ای حتی برای مونتاژ سلاح های کوچک ندارد. خمپاره هایی که در انفجار 5 آگوست به آن ها اشاره شد، احتمالا در یکی از نبرد های پیشمرگه علیه شبه نظامیان داعش در استان نینوا ضبط شده بودند. داعش زمانی که کنترل شهر را با استفاده از سلاح های ساخت ترکیه که قاچاق کرده بود به دست بگیرد، توانست تاسیسات تولید سلاح موصل را به کنترل خود در آورد و خمپاره های نظامی و راکت های درجه یک را با مقیاس صنعتی تولید کند.

این حقیقت که کردها باید از زرادخانه های دشمنانشان استفاده می کردند به این معنی نیست که از هیچ گونه کمک نظامی برخوردار نبوده اند. ایالات متحده میلیون ها دلار برای کمک به پیشمرگه در برابر داعش فراهم کرده است که شامل تامین سلاح و آموزش نظامی می باشد.

قدرت های اروپایی در این کمک ها سهیم بوده اند و سربازان کرد را با موشک های ضد تانک میلان مسلح کرده اند تا در برابر بمب های دست سازی که داعش در حملات شوک جمعی علیه نیروهای کرد به کار می گرفت مقاومت کنند.

ایالات متحده حتی به پرداخت حقوق پیشمرگه ها کمک کرده است که به دلیل بحران شدید اقتصادی که از زمان اغاز جنگ علیه داعش از سه سال پیش تاکنون اقلیم را تحت تاثیر قرار داده بود، ماه ها حقوقی دریافت نکرده بودند. با این حال، این کمک 22 میلیون دلاری قرار است در سپتامبر 2017 به پایان برسد درست در زمانی که کردستان عراق قرار است در روز 25 سپتامبر رفراندوم استقلال را برگزار کند.

کردها مشتاقانه منتظر تحویل بسته تسلیحاتی دیگری هستند که پنتاگون در ماه آوریل گذشته وعده داده بود. این بسته که 300 میلیون دلار ارزش دارد به طور کامل دو تیپ پیاده نظام پیشمرگه و دو گردان توپخانه را تجهیز خواهد کرد. مشخص نیست که این سلاح ها دقیقا چه زمانی به اقلیم خواهند رسید.

با این وجود، حتی اگر کردستان عراق در عرض چند سال به یک کشور کاملا مستقل تبدیل شود، کمبود شدید نقدینگی و بدهی های کلان، ممکن است اقلیم را از تبدیل نیروهای پیشمرگه خود به یک نیروی نظامی مجهز و مجهز به سلاح های پیشرفته تر بازدارد.

این امر تا حدودی نشان می دهد که چرا کردها مشتاق دریافت تمامی کمک های نظامی و آموزش آمریکایی ها و اروپایی ها هستند. با این که در حال حاضر نیز خود یک نیروی تاثیر گذار در مبارزه علیه داعش هستند.

این امر همچنین نشان می دهد که چرا پیشمرگه تا قبل از دو انفجار ماه آگوست بر روی انبار سلاح های داعش نشسته بود. اگر این اقلیم که در دهه های اخیر با حملات و تهدیدهای تروریستی متعددی مواجه بوده است در آینده نزدیک باز هم مورد حمله قرار گیرد، کردهای عراق به هر سلاحی که بتوانند به آن دست یابند نیاز خواهند داشت.

منبع: وار ایز بورینگ

ترجمه: خبرگزاری کردپرس- سرویس جهان

کد خبرنگار: 40101