به گزارش خبرنگار کردپرس، یک طرف رودخانه فصلی جنیان و جاده، یک طرف کمپ ترک اعتیاد و کارخانه آسفالت شهرداری و طرف دیگر کوهی است که اگر نزدیک تر شوی نه از خاک و سنگ که از زباله ساخته شده است. زباله ای که شیرابه اش در زمین نفوذ کرده و می ریزد به رودخانه جنیان و قطعاً تا مدتی دیگر چاه های تأمین آب شرب بیش از 20 روستا را آلوده خواهد کرد.

اینجا محل دفن زباله های شهری قروه است. جایی که بوی بسیار بدی دارد و شیرابه خطرناکی که آب های زیرزمینی را فرا گرفته و آب شرب چندین روستا را هم بی نصیب نگذاشته است. هر کس از مسیر قروه به سمت سریش آباد و روستاهای اطراف می گذرد بوی بد و تعفن آور این زباله ها را به خوبی حس خواهد کرد.

در واقع حوزه آبخیز جنیان یکی از مهم ترین منابع آب زیرزمینی قروه می باشد که منبع تأمین آب شرب سریش آباد و 20 روستای دیگر بوده که توسط زباله های شهری آلوده شده است.

همین مسئله مدتی است در قروه نگرانی فعالان زیست محیطی و سازمان های مردم نهاد را به همراه داشته به طوری که تمامی برنامه های خود را به این حوزه اختصاص داده اند حتی انجمن هایی که فعالیتشان در حوزه محیط زیست نمی باشد.

وعده ای که آب رفت

زباله های شهری قروه ابتدا در حوالی روستای شیخ جعفر دپو می شد که همین امر باعث به وجود آمدن وضعیت ناگوار در روستا و صدمات بهداشتی برای اهالی روستا شده بود اما مدتی بعد پس از وعده راه اندازی کارخانه بیوکمپوست در سال های 80 و 81 و اختصاص دادن بودجه میلیاردی برای این کار این اطمینان به روستاییان شیخ جعفر داده شد که دیگر خطری آنان را تهدید نمی کند و در واقع مراحل دفن زباله و بازیافت به صورت بهداشتی صورت می گیرد.

در حالی این وعده به مردم داده شد که کارخانه بیوکمپوست با هزینه چند میلیاردی نه تنها راه اندازی نشد بلکه روستای شیخ جعفر را به محلی برای دفن غیربهداشتی و غیرقانونی زباله تبدیل کرد.

از یک طرف مسئولان نداشتن توجیه اقتصادی برای کارخانه بیوکمپوست را دلیل شکست پروژه می دانند و از طرفی دیگر فعالان زیست محیطی چنین گفته ای را رد کرده و آن را نوعی توجیه برای نبود مدیریت صحیح اعلام می دارند و معتقدند که بی توجهی به سرمایه گذاری و سنگ اندازی بر سر راه آن باعث تعطیلی پروژه شده است.

اهالی روستای شیخ جعفر نسبت به تخریب زیست محیطی و آسیب زدن به زمین های کشاورزی و از همه مهم تر ایجاد خطرات بهداشتی برای مردم روستا با وعده راه اندازی کارخانه به صورت شبانه روزی دست به اعتراض زدند و دیگر اجازه ریختن زباله به منطقه روستا را ندادند.

روستاییان شیخ جعفر درخواست اجرا کردن وعده ها برای کارخانه بیوکمپوست را داشتند و خواستار رسیدگی به وضعیت بهداشتی منطقه بودند.

همین اعتراض باعث شد که شیخ جعفر از مضرات انباشت زباله رها شده و نجات یابد و شهرداری به دنبال محلی دیگر برای دپوی زباله های شهری قروه باشد.

تغییری با آسیبی چند برابر

شهرداری قروه پس از اعتراض های مردم شیخ جعفر محل دیگری را برای دپوی زباله ها پیدا کرد. محلی که نه تنها راه چاره درستی نبود بلکه باعث مضرات بیشتری برای منطقه شده است.

در همین رابطه مسئول انجمن محیط زیستی سراب سبز قروه در گفت و گو با خبرنگار کردپرس می گوید: «بیش از یک سال است که روزانه 75 تن زباله در محل کارخانه آسفالت شهرداری به صورت غیر اصولی تخلیه و دفن می شود و از آنجا که کارخانه آسفالت در کنار رودخانه فصلی جنیان قرار داشته و دشت جنیان یکی از مهم ترین حوضه های آبخیز شهرستان می باشد، این مسئله باعث نگرانی مردم و فعالان اجتماعی شده است».

به گفته «انوشیروان انور» در پایین دست کارخانه آسفالت، آبخیز داری اقدام به ایجاد آب بندهایی جهت کنترل و نفوذ روان آب در بستر رودخانه نموده و در فاصله تقریباً 8 کیلومتری محل کارخانه آسفالت در حوالی روستای مظفر آباد، مجتمع آبرسانی ایجاد شده که آب شرب بیش از 20 روستا را تأمین می کند و جملگی از همین منبع تغذیه می شوند.

او همچنین از تأمین آب شرب قروه از این حوزه خبر داد و افزود: «به دلیل نیاز شدید شهر قروه به آب شرب و مشخص نبودن وضعیت انتقال آب سدهای آزاد و ژاوه جهت تأمین آب شرب این شهر، تنها گزینه تأمین آب شرب قروه نیز همین حوزه می باشد».

«انور» نسبت به خطر شیرابه زباله های انباشته شده در این منطقه هشدار داد. «احتمال می رود در اثر نفوذ شیرابه زباله ها به آب های زیرزمینی و آلودگی رودخانه، سلامت سکنه بیش از 20 روستای شهرستان و حتی مردم شهر قروه به خطر افتاده و خسارت غیر قابل جبرانی همچون خالی شدن روستاها از سکنه و هجوم به شهر قروه و گسترش حاشیه نشینی که خود دهها مشکل اجتماعی در پی خواهد داشت، به منطقه وارد آید».

این فعال زیست محیطی همچنین از گسترش این معضل در آینده خبر داد. «چون این رودخانه یکی از سر شاخه های رود قزل اوزن و سپید رود بوده، در فصول پر بارش این آلودگی می تواند تا دریای خزر گسترش یابد و این در حالی است که تعدادی از ارگان های ذیربط نسبت به این موضوع مطلع بوده اما اقدام قابل ملاحظه ای در این خصوص به عمل نیامده است».

این تغییر جایگاه دفن زباله توسط شهرداری قروه از شیخ جعفر به سمت سریش آباد در حالی صورت گرفته است که مشکل نه تنها حل نشده بلکه معضل زیست محیطی دو برابر گشته به طوری که سلامت مردم منطقه را به شدت درگیر کرده است.

شیرابه؛ خطری بزرگ

با بررسی علمی جایگاه دفن زباله قروه به خوبی می توان به مشکلات زیست محیطی، آلودگی آب های زیرزمینی و منابع محدود آب شرب شهرستان های قروه و سریش آباد و آلودگی روان آب های سطحی و قنات ها دست یافت.

مدیرعامل سازمان نواندیشان توسعه پایدار قروه در رابطه با این بررسی علمی به خبرنگار کردپرس از مشکلات دفن زباله در قروه گفت. «بر مبنای اصول بهداشتی و زیست محیطی باید زباله ها که منشأ انواع آلودگی ها هستند در اسرع وقت دفن شوند در غیر این صورت انتشار و انتقال بیماری، ایجاد بو و چشم اندازهای بد و نشت شیرابه زباله ها باعث آلودگی شدید محیط زیست می گردد».

به گفته «ابراهیم کیوان» بیماریهایی همچون کزاز، حصبه و شبه حصبه، انگل های روده ای، اسهال های خونی، فلج اطفال، سالک پوستی و احشایی و ... از جمله بیماریهایی هستند که از طریق آلودگی ناشی از مواد زاید جامد در آب، هوا و خاک حاصل می شوند».

او اصلی ترین مشکل انباشت زباله به خصوص زباله های غیر جامد را تشکیل شیرابه دانست. «در واقع وقتی زباله های خیس روی هم انباشته می شوند فشار حاصل از آن ها سبب تولید آب زباله یا در اصطلاح شیرابه می شود که آلودگی این شیرابه بسیار زیاد می باشد».

«کیوان» تبدیل زباله معمولی به شیرابه را دارای چندین برابر آلودگی دانست. «یک قطره از شیرابه زباله هایی که در کوچه و خیابان رها شده اند مانند یک بمب میکروبی خطرناک هستند که به راحتی می توانند انواع و اقسام بیماری ها را به رهگذران و مردم انتقال دهند».

بنابر تحقیقات صورت گرفته اگر این شیرابه در آب بریزد، آب را آلوده می کند و اگر روی زمین بریزد آب های زیرزمینی را آلوده خواهد کرد. «ابراهیم کیوان» در ادامه به مشکلات شیرابه ها پرداخت. «بنابه نظر کارشناسان در هر میلی گرم شیرابه زباله ها، بیش از صد میلیون باکتری مضر وجود دارد که ناقل بیش از 118 نوع بیماری حاد است که سلامت انسان و محیط زیست را به شدت تهدید می کند».

به گفته او اگر انبوه زباله با آب باران مخلوط شود شیرابه ای بسیار قوی و خطرناک را به وجود می آورد و در واقع براساس پژوهش های انجام شده تنها یک لیوان شیرابه زباله می تواند یک درخت را به کلی خشک کند.

سکوتی مرگبار

هرچند تمامی موارد فوق توسط سازمان های مردم نهاد و فعالان زیست محیطی بارها و بارها به مسئولان امر در سطح کشوری، استانی و شهرستانی گفته شده و نسبت به معضلی که سلامت مردم را درگیر کرده است اطلاع رسانی شده اما گویا از نظر مسئولان این مسئله چندان مهم نمی باشد و حتی با نگاهی طنز آلود از آن گذشته اند و فقط وعده پیگیری داده اند.

سازمان های مردم نهاد قروه چندی پیش در نشست با فرماندار شهرستان در همین رابطه به معضل زیست محیطی جایگاه دفن زباله ها پرداختند اما تنها چیزی که از این نشست چند ساعته نصیبشان شد در کنار وعده های همیشگی نوعی حواله دادن سمن ها به یکدیگر و به قولی پشت گوش انداختن موضوع اصلی بود.

از طرفی دیگر شهرداری قروه هم از نبود مکان مناسب برای دفن زباله معترض بود و از اجرای طرح مطالعاتی برای مکان یابی در نقطه مناسبی از شهر با اعتبار 62 میلیون تومانی خبر داد. هرچند فعالان زیست محیطی چنین طرحی را فقط نوعی توجیه کردن شهرداری برای کارهایش می دانند اما به نوعی باید مراحل به صورت تخصصی رصد شود تا اگر منظور رفع مضرات بهداشتی است در تمامی مناطق حساس باشد نه تنها در یک منطقه!

با این اوصاف باید منتظر ماند و دید مسئولان متولی از بازی با سلامت مردم و توجه به پاکسازی حوزه های آبخیز و بهداشت شهرستان دست خواهند برداشت یا همچنان با سکوت مرگبار خود جان شهروندان شهرستان قروه را در دریایی از شیرابه غرق خواهند کرد؟!!!

کد خبرنگار: 10211