به گزارش کردپرس؛ نقش فعالان محیط زیستی در حفظ و نگهداری طبیعت بکر و زیست بوم ها بر کسی پوشیده نیست در چند سال گذشته جنبش های مردمی در راستای حفاظت از محیط زیست اقدامات بسیار خوبی را انجام داده اند که به عنوان الگو در سایر مناطق کشور و بین الملل اجرا شده است و این بار نیز این فعالان باشعار «نه به کشتار پرندگان مهاجر» به حمایت از پرندگان مهاجر پرداخته اند.

بر اساس این گزارش روز گذشته دو دوچرخه سوار از فعالان محیط زیست انجمن سبز چیا مریوان با اسامی "کمال راستخانه" و "عرفان رشیدی" با شعار "نه به کشتار پرندگان مهاجر" از تالاب زریبار مریوان راهی مازندران شدند تا در کنار عاشقان طبیعت مازندران به کشتار پرندگان مهاجر نه بگویند و به همگان اعلام کنند که اینجا سرزمین مهربانی است.

این دوچرخه سواران در مسیر خود به سازمان حفاظت محیط زیست در پردیسان خواهند رفت تا داد پرندگان را بدان جا رسانده و با همیاری همگان راهی را برای برون رفت واقعی از این معضل درخواست نمایند. سپس بعد از تهران مسیر مهربانی تا دیار طبرستان را رکاب بزنند و هم صدا با مازندرانی های مهمان نواز و عاشقان طبیعت به شکار پرندگان مهاجر نه بگویند.

بنا بر شواهد، سالانه صدها هزار از پرندگان مهاجر در ایران به وسیله شکارچیان کشته شده و هر سال از آمار پرندگان ورودی کاسته می شود. هر چند کشتار این پرندگان قدمتی تاریخی در میان مردمان این سرزمین دارد اما با توجه به در خطر قرار گرفتن زیستگاه ها و کاهش جمعیتی چندین گونه از پرندگان، شایسته است دوشادوش جامعه جهانی غنای فرهنگی خویش را به دنیا نشان دهیم.

امروزه رصد پرندگان مهاجر از سوی موسسات تحقیقاتی و دانشگاه ها با حساسیت خاصی صورت می گیرد و مردمان زیادی به پرنده نگری روی آورده اند و بخشی از صنعت توریسم شده است و متاسفانه نام این سرزمین به عنوان سیاه چاله پرندگان مهاجر شهرت یافته است. دور زمانی نیست که در تالاب زریبار شاهد صحنه هایی دلخراش از کشتار پرندگان مهاجر بودیم و اینک به زعم بسیاری از صاحب نظران یکی از امن‌ترین ماواهای پرندگان مهاجر است. این دوچرخه سواران زریبار را به عنوان مبدا از این روی انتخاب کردند که نمادی از توانستن اراده مردم در مسیر تغییری مثبت است و رنج این راه در این فصل را به خاطر ورود پرندگان مهاجر انتخاب کردند.

در این برهه زمانی که انسان های بی شماری قربانی جنگ افروزی و تنگ نظری های اطرافیان خود هستند و شعله های آتش در هر سو برافروخته است، انسانیت شاید بیشتر از هر زمانی محتاج هم صدایی و همگرایی برای مهرورزی و مهربانی است. جامعه ای که با حیوانات رفتار مهربانی دارد، همیشه صلح طلب بوده و نمی تواند خشونت اجتماعی را برتابد.

امیدواریم فعالین زیست محیطی، اجتماعی و فرهنگی کشور و همچنین مسئولین دلسوز و مردمان دلسوز وضعیت موجود با حمایت از این حرکت، عزم خود برای تغییری اساسی در رویکرد های اجتماعی و خاصتا این موضوع را نشان دهند.
کد خبرنگار : 10201