به گزارش کردپرس، مسعود بارزانی 28 اکتبر 2017 در نامه ای به پارلمان نوشت که دیگر نمی خواهد دوره ریاست وی تمدید شود. وی به مدت 12 سال ریاست اقلیم کردستان را طی دو دوره 4 ساله که دو دوره تمدید دو ساله را نیز به دنبال داشت، در دست گرفت. پارلمان اقلیم کردستان پس از نامه مسعود بارزانی اختیارات وی را میان دولت، پارلمان و دادگستری اقلیم کردستان تقسیم کرد.

اما مگان کاندلی پژوهشگر بنیاد کارنگی معتقد است کناره گیری مسعود بارزانی و انتقال قدرت از ریاست اقلیم کردستان به دولت قانونی این اقلیم به معنی تغییر در حکم رانی و نحوه اداره منطقه اقلیم کردستان نیست. بلکه تلاش از سوی اعضای معتدل دو حزب حاکم اتحادیه میهنی (یکیتی) و دمکرات(پارتی) برای نجات منافع مشترک حاصل از تقسیم قدرت میان دو حزب است.

وی در یادداشت خود که در سایت بنیاد کارنگی منتشر شده با اشاره به این که مسعود بارزانی رئیس شورالی عالی سیاسی اقلیم کردستان است که اعضای با نفوذ آن از مقامات ارشد دو حزب حاکم است، نتیجه گرفته است که بارزانی می تواند به عنوان رئیس یک دولت موازی که به بهانه حفظ اقلیم کردستان از تهدیدها به هیچ کدام از نهادهای رمیس اقلیم کردستان حساب پس نمی دهد عمل کند. با این حال، نیچروان بارزانی نخست وزیر اقلیم کردستان و قباد طالبانی معاون نخست وزیر اقلیم کردستان شانس این را دارند که توسط جامعه بین المللی و از جمله آمریکا به عنوان نهادی رسمی مورد پذیرش شناخته شوند. این دو می توانند نقش پل ارتباطی خارجی اقلیم کردستان را که در اختیار مسعود بارزانی بود بر عهده بگیرند.

مگان کاندلی می گوید رفراندوم استقلال صحنه سیاسی اقلیم کردستان را دستخوش تغییر کرده است: رقابت های مخفیانه میان احزاب را به صحنه آشکار رقابت میان آنها تبدیل کرده است و اقلیم کردستان عراق را از یک موجودیت قابل پیش بینی، تا حدی باثبات و دوقطبی به منطقه ای غیرقابل پیش بینی، بی ثبات و چند قطبی تبدیل کرده است که دو حزب دموکرات و اتحادیه میهنی دچار اختلافات با یکدیگر و نیز در درون خود شده اند.

کد خبرنگار: 40101