به گزارش کردپرس متن این یادداشت به شرح زیر است:

از آن روز که مردم در کارزار «صفین» قرآن کاغذینی را که بر سر نیزه ها رفته بود بر «قرآن ناطق» ترجیح دادند و بدون دقت در عمق سیاست های اعمال شده و بدون شناسایی عمیق کارگزاران سیاست روز، سرنوشت جامعه و دین و تاریخ را به حکمیتی سپردند که یک سوی آن فریب و نیرنگ بود و سوی دیگرش ساده لوحی و سطحی نگری، اهمیت «بصیرت» بیش از پیش خودنمایی کرد.

«بصیرت» یک مفهوم انسانی، تاریخی و البته دینیست که از ترکیب دقت، ژرف نگری، شناخت و مطالعه و تحقیق و بررسی حاصل می شود؛ برای کسی که پا به عرصه سیاست ورزی می گذارد و همچنین شهروندی که وارد زیست اجتماعی می شود، بصیرت جزء مهمترین و حیاتی ترین لوازم کار است؛ خاصه در روزهای فتنه که شناخت و «تمییز حق از باطل» دشوار می شود «بصیرت» نقش حیاتی خود را بیش از همیشه نمایان می سازد؛ «بصیرت» در هیاهو و همهمه حاصل نمی شود بلکه در خلوت مطالعه و مداقه و بررسی های دقیق به دست می آید و در گذر تجربیات روزگاران صیقل می خورد و نهایتا در بزنگاه ها نقش حیاتی خود را ایفا می کند.

«بصیرت مختص یک روز خاص نیست»، بلکه همانطور که اکسیژن همیشه مورد نیاز انسان است بصیرت نیز همیشه و همه روزه جزء ضروریات زیست سیاسی اجتماعیست بنابراین برماست که همواره در جهت مطالعه کسب آگاهی و شناخت دقیق شرایط و اشخاص و احزاب و گروه ها همت گماریم.

این همان وظیفه مهمی است که مسلمانان سال 61 هجری قمری از آن غفلت کرده بودند؛ لذا سیدالشهدا برای آنکه رسالت تاریخی خود را به انجام رساند راهی جز آنکه جان شریف خود و خاندان گرامش را به کارزار آورد ندید و شد آنچه شد.

اما اینک در 1396 هجری شمسی بصیرت اقتضائات خاص خود را دارد؛ نیم نگاهی به رخدادهای منطقه ای و جهانی بس است که همه بدانیم در شرایط موجود بیش از هر زمان دیگری به وحدت و همدلی نیاز داریم؛ اوضاع خلیج فارس و سرزمین های اشغالی نگران کننده است چه بسا کوچکترین بی دقتی ما منشأ خسران گردد؛ نیازهای داخلی کشور اعم از مسائل اقتصادی و سیاسی نیز ضرورت وحدت و همدلی را تاکید موکد می-کند در این شرایط شهروند با بصیرت بایستی کارویژه خود را در راستای تحکیم وحدت ملی و تقویت بنیان های سیاسی نظام به دقت انجام دهد.

انسان با بصیرت یقینا افراط و تفریط نمی کند؛ اینجاست که «بصیرت» به «اعتدال» پهلو می زند؛ انسان با بصیرت به کم و کاستی ها بی توجهی نمی کند لذا به اصلاح امور می پردازد.

فردی که با نیت پاک و صفای باطن دست به عملی بزند که زمینه انحراف از اصول فراهم آید و خود و رقیبش را در «باتلاق مغالطه» گرفتار کند بایستی در جغرافیای بصیرت خود بازنگری کند؛ دور باد که «به نام دین» فضای جامعه یا کارزار انتخابات دوقطبی شود و زمینه برای اختلاف و فتنه فراهم شود یا خدای نکرده دین مبین ابزاری برای مطامع شخصی گردد؛ انسان با بصیرت صبور و خردمند است لذا به تحکیم وحدت کمک میکند ؛ زخمهای کهنه را تازه نمی کند بلکه به التیام آنها می اندیشد.

قرآن کریم نیز بارها و بارها تاکید نموده است که " فاعتبروا یا اولی الابصار" لذا برماست که با عبرت گرفتن از رخدادهای امروز و دیروز نقش تاریخی خود را به درستی انجام دهیم که اگر جز این باشد راه به جایی نخواهیم برد.

پس همه با هم با نیت «اصلاح امور» با «سلاح اعتدال» با گام های محکم به پیش می رویم تا فردای ایران عزیز را بهتر از همیشه بسازیم.