حزب کردی اتحاد دموکراتیک سوریه یا pyd در سال 2013 و در تلاش برای استفاده بردن از ضعف دولت سوریه تاسیس سه کانتون مستقل اما جدا از هم را در شمال سوریه به نام های عفرینف کوبانی و جزیره که در کل روژاوا نامیده می شود اعلام کرد.
کردهای سوریه به صورت یک هویت واحد اقدام نمی کنند و برخی از آنها با داشتن منافع متفاوت با هم رقابت می کنند. برای مثال، برخی از کردها همراه بشار اسد هستند زیرا با حزب کارگران کردستان ترکیه یا پ.ک.ک مخالف هستند. برخی دیگر مانند یگان های مدافع خلق یا ypg با آمریکاییها کار می کنند.
دولت ترکیه بارها ادعا کرده است که ypg یا متحد نزدیک پ.ک.ک است و یا بخشی از آن. پ.ک.ک به اتهام فعالیت های تروریستی در ترکیه و بسیاری از کشورهای جهان یک حزب غیرقانونی اعلام شده است.
ترک ها ادعا می کنند که آنها با یک گروه تروریستی مبارزه می کنند که تلاش دارند پایگاهی در شمال سوریه تاسیس کنند و به این معنی است که کردها دو منطقه امن خواهند داشت که از طریق این مناطق می توانند علیه ترکیه عملیات نظامی انجام دهند. این مسئله علت تمایل ترکیه به کشاندن جنگ به منبج را که حدود 100 کیلومتر دورتر از عفرین است توضیح می دهد.
شواهدی در دست است که ترکیه می خواهد این عملیات را به اقدامی فرقه گرایانه تبدیل کند. رجب طیب اردوغان رییس جمهور ترکیه ادعا می کند که عفرین قبلا عرب نشین بوده و کردها به زور وارد آنجا شده اند. بنابر این، ترکیه از گروه های مختلفی که به دنبال اخراج کردها هستند حمایت می کند. ترکیه همچنین بسیاری از اعراب آواره در این کشور را ترغیب کرده است به عفرین بروند.
تهجم به عفرین 4 مسئله را مطرح می کند:
اول، این عملیات ارتباط نزدیک میان ترکیه و روسیه را روشن می سازد. ترک ها با توجه به این که روسیه کنترل فضای سوریه را در اختیار دارد بدون رضایت روسیه نمی توانستند چنین عملیات گسترده ای را در عفرین انجام دهند. روسیه نیروهایش را از عفرین خارج کرد تا دست ترکیه را در انجام عملیات باز بگذارد. کاملا مشخص بود که ترکیه از چشم انداز مثبت برای کردهای سوریه از جمله شرکت حزب اتحاد دموکراتیک سوریه در نشست سوچی در روسیه ناراضی است. روسیه با باز گذاشتن دست ترکیه در اجرای عملیات در عفرین نشان داد که عملیات ترکیه برای روسیه از شرکت کردها در نشست سوچی اهمیت بیشتری دارد. حمایت روسیه از ترکیه به دورتر شدن آمریکا که حامی کردهاست و ترکیه که مخالف آنهاست از هم منجر می شود.
دوم، یورش ترکیه به عفرین اختلاف نظر میان اعراب را که نتوانسته اند سر یک موضوع با هم متحد شوند افزایش داده است. برای مثال، لوء لوء الخطر وزیر خارجه قطر از حمله ترکیه به عفرین به بهانه رفع نگرانی های امنیتی حمایت کرده و می خواهد مطمئن شود کردهای سوریه تهدیدی برای حاکمیت و یکپارچگی قلمرو سوریه ایجاد نمی کنند. از طرف دیگر انور قرقاش وزیر مشاور در امور خارجه امارات هشدار داد که اقدامات ترکیه به مفهوم امنیت ملی اعراب آسیب می زند و اگر تغییری ایجاد نشود اعراب به حاشیه رانده خواهند شد. مصر نیز که از واگذاری جزیره سواکن سودان به ترکیه خشمگین است به این مناقشه پیوست و تهاجم ترکیه به عفرین را نقض حاکمیت سوریه توصیف کرد. ترک ها نیز مصر و امارات را به حمایت از پ.ک.ک و متحد آن در سوریه متهم کردند.
سوم، یورش ترکیه به درون مرزهای سوریه اعتبار ملی و مذهبی اردوغان را بالا می برد. او از تجارب گذشته یاد گرفته است که استفاده از کارت امنیت ملی محبوبیت وی را بالا می برد. اردوغان با به نمایش گذاشتن عملیات عفرین به عنوان کمپینی برای از بین بردن تهدیدی بالقوه برای امنیت ملی این کشور دو کار را انجام می دهد: اول ترکیه را زیر شعار ناسیونالستی جنگ با کردها و تروریسم متحد می کند و دوم این که توجه را از انتقاد روزافزون از نحوه حکم رانی وی که ثابت کرده دیکتاورمابانه است منحرف می کند. ارتش ترکیه بعد از اخراج بسیاری از افسران مجرب در ضعیف ترین وضعیت خود به سر می برد. از جولای تا اکتبر 2016 تعداد 149 فرمانده ارشد و 1000 افسر دیگر اخراج شده اند و این امر توانایی ارتش را زیر سوال برده است.
و در نهایت عملیات عفرین کاهش نفوذ آمریکا و شکست آن در آنچه در منطقه می گذرد را برجسته ساخته است. آمریکا برخلاف مخالفت ترکیه و درخواست اردوغان از دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکا در ملاقات خود با وی در می 2017، کلیدی ترین حامی ypg بوده است. وقتی ترکیه عملیات نظامی علیه ypg را اعلام کرد اردوغان نسبت به حمایت آمریکا از این گروه هشدار داد. به طوری که رکس تیلرسون وزیر خارجه آمریکا در تلاش برای اصلاح اظهارات برخی از کارکنان خود درباره ایجاد نیروی امنیت مرزبانی متشکل از کردها و اعراب سوریه مجبور شد بگوید تمام ماجرا به صورتی کامل توصیف نشده است و برخی افراد به درستی این موضوع را توضیح نداده اند. عذرخواهی تیلرسون شامل این ادعای آمریکا هم می شود که اجازه نخواهد داد کمک های بین المللی برای بازسازی سوریه به مناطق تحت کنترل دولت بشار اسد برسد. البته یک واقعیت اینجا وجود دارد که آمریکا نمی تواند مانع بازسازی سوریه از سوی روسیه، ایران و چین شود.
کُردها ثابت کرده اند که یکی از کارآمدترین نیروها در مبارزه با داعش هستند. آنها شکست های زیادی بر این گروه و متحدان آن تحمیل کرده اند و آنها این کار را با حمایت و تجهیزات محدود انجام داده اند. آنها اکنون از این مهارت ها در مقابله با ترکیه و متحدان آن که یورش علیه عفرین را هدایت می کنند استفاده می کنند.
تهاجم به عفرین می تواند به وارد شدن ترکیه به یک برخورد طولانی با نیرویی منظم منجر شود که تاثیرات امنیتی برای منطقه و جامعه بین الملل خواهد داشت. درگیری بدون مرز می تواند به تضعیف رجب طیب اردوغان منجر شود که در طول چند سال گذشته اعتبار خود را بر مولفه های پوپولیستی، ناسیونالیستی و ضد کردی بنا کرده است و به هر کسی که او را به چالش بکشد می تازد.
منبع: مرکز سیات های ضدتروریسم استرالیا
ترجمه: خبرگزاری کردپرس- سرویس جهان
کد خبرنگار: 40101
نظر شما