به گزارش خبرنگار کردپرس، کاهش فقر یکی از اولویت های نظام اسلامی است. فقری که می تواند ریشه بسیاری از مشکلات جامعه باشد و در واقع نوعی آسیب اجتماعی را به همراه بیاورد. در همین راستا برنامه ها و ایده هایی مطرح شده و نهادهای دولتی و خصوصی و مردمی بسیاری هم پای کار آمده اند و به نوعی در این حوزه گام هایی برداشته شده اما آنچه در این میان باید رصد گردد توجه به زیرساخت های اساسی برای از بین بردن فقر است.
یکی از این زیرساخت ها توانمندسازی نیازمندان دارای قابلیت های لازم خواهد بود. توانمندسازی با ایجاد اشتغال و درآمدزایی به صورت پایدار که این مهم امروزه توسط نهاد حمایتی کمیته امداد در دستور کار قرار گرفته است.
مبحثی که مدیرکل کمیته امداد کردستان به آن بسیار تأکید داشته و در واقع به گفته «محمدرسول شیخی زاده» یکی از مهم ترین ارکان های کاهش فقر و مستقل کردن افراد نیازمند از دیگران و نهادهای حمایتی است.
وی بعد از ظهر امروز یکشنبه در نشست ستاد احسان و نیکوکاری و همچنین زکات شهرستان قروه بیشترین محوریت سخنان خود را به همین موضوع اختصاص داد و گفت:«رسالت اصلی کمیته امداد توانمندسازی افراد تحت پوشش است و باید برنامه ای در پیش برده شود که بنا بر هر اتفاقی فردی محتاج نهادهای حمایتی نباشد.»
«شیخی زاده» از اشتغال، مسکن، درمان و ... به عنوان مؤلفه های توانمندسازی نام برد و تصریح کرد:«در این میان اشتغال محور اصلی بحث توانمندسازی است و بر همین اساس یک فرآیند علمی در کمیته امداد آغاز شده و هدف نهایی مستقل کردن خانواده های تحت پوشش خواهد بود.»
به گفته وی فقر به پایان نمی رسد حتی در جوامع پیشرفته اما قابلیت رفع و کاهش را خواهد داشت لذا نیاز است یک تعریف هدفمند در این زمینه صورت گیرد.
چرایی بی تفاوتی
هرچند گفته های مدیر کل کمیته امداد کردستان می تواند راهکاری اساسی باشد اما ابتدای امر باید علل فقر را پیدا کرد. عللی که به گفته کارشناسان اقتصادی به ناعادلانه توزیع کردن فرصت ها و سرمایه ها و از همه مهم تر بی توجهی اقشار پر درآمد نسبت به این وضعیت باز می گردد.
وضعیتی که به گفته فرماندار قروه نیازمند تأمل است که چرا همه نسبت به نیازمندان جامعه بی تفاوت و بدون احساس مسئولیت شده اند.
«پرویز کولانی» با بیان اینکه در این روزها رسیدگی به نیازهای محرومان ضروری است و برای یک جامعه اسلامی و انسانی قابل قبول نیست که کسی نیازمند باشد، افزود:«کمک به نیازمندان در دستورات دینی هم آمده و اکنون باید پرسید فاصله گرفتن از این مسئله چرا و به چه دلیل اتفاق افتاده است؟»
وی وجود فقر و تنگدستی در جامعه را شایسته امت پیامبر ندانست و گفت:«اگر دستورات دینی در جامعه اجرا شود دیگر کسی دچار فقر و تنگدستی نخواهد بود.»
با این وصف فقر مسئله ای نیست که بتوان آن را به یک نهاد یا یک محور وصل کرد بلکه به همه محورها مرتبط است. از یک طرف ضعف اجرا در مدیریت بهینه هزینه ها و تقسیم عادلانه ثروت و از طرف دیگر بی توجهی به مسئله اشتغال مردم و افزایش بیکاری باعث شده بحران فقر در جامعه گسترده شود. بحرانی که شاید بسیاری نهادهای حمایتی مانند کمیته امداد و بهزیستی و مجمع های خیرین را تدبیری چازه ساز بدانند اما آنچه از گفته های مسئولان و کارشناسان مسایل اجتماعی و اقتصادی برگرفته می شود به شناسایی علل فقر و زدودن هرآنچه عامل ایجاد فقر است می رسد. عاملی که شاید در همین نهادهای حمایتی هم نفهته باشد و خود خطرناک تر جلوه کند.
شاید نهاد کمیته امداد با اجرای طرح هایی همانند توانمندسازی، برکت آفتاب و دیگر موارد بتواند در کاهش فقر مؤثر باشد اما باید دید آیا تمامی این برنامه ها در راستای اهداف در نظر گرفته شده با حس مسئولیت پذیری انجام می شود یا فقط هدررفت بودجه و به نوعی رفع تکلیف کاری؟ سؤالی که شاید پاسخ آن با تمرکز بر روی تمامی مؤلفه های ایجاد فقر حاصل شود./
نظر شما