به گزارش خبرنگار اعزامی حوزه جنگ‌ کُردپرس به عفرین،پس از گذشت سی و نه روز از آغاز عملیات ارتش ترکیه و گروه های افراطی وابسته به این کشور به کانتون کُردنشین عفرین،مقاومت سختی توسط نیروهای کُرد در مقابل دومین ارتش ناتو مشاهده می شود.بخشی از این‌ مقاومت مربوط به اراده ایستادگی در مقابل توسعه طلبی های ترکیه و بخش دیگر آن‌ به دلیل تاکتیک دفاع نامتقارن نیروهای کُرد در برابر یورش های بی امان افراطیون و بخش مهمتر ،مربوط به کریدوری حیاتی است که تجهیزات و نیروهای تازه نفس کُرد را به عفرین‌ منتقل می کند.

بعد از آن که در سال ۲۰۱۶ ارتش ترکیه جرابلوس را به تصرف خود درآورد و بسوی شهر باب لشکرکشی نمود و کنترل این‌ منطقه را نیز به دست گرفت،ارتش سوریه برای قطع پیشروی های ترکیه حرکت گسترده ای را از شرق تا غرب الباب و منطقه تل رفعت آغاز کرد و موفق به پاکسازی این‌ مناطق از وجود داعش شد.ارتش سوریه از این‌اقدام دو هدف را پیگیری می کرد؛ یکی جلوگیری از پیشروی ارتش ترکیه به سمت شرق سوریه و دوم قطع حرکت کُردها به رهبری آمریکا و ائتلاف علیه داعش به سمت مناطق مرکزی سوریه بود.

اما تاریخچه این‌کریدور مربوط به جنگ عفرین نیست بلکه کُردها پیشتر احتمال هجوم نظامی ترکیه به عفرین را می دادند و به همین خاطر مذاکراتی با دولت مرکزی سوریه در این‌باره انجام داده بودند.

آنچه که در این‌چهل روز مشاهده می شود،حضور گروه های غیر نظامی تحت عنوان کاروان های معترض به این‌ منطقه برای نشان دادن نارضایتی به هجوم‌ نظامی به عفرین بود اما در واقع این‌ عمل نشان دهنده همکاری دولت سوریه با کُردها در موضوع عفرین است.

سیپان حمو یکی از فرماندهان(YPG) در این‌باره گفته بود هیچ گونه سلاحی از این‌ کریدور به عفرین فرستاده نمی شود و تنها دولت اجازه عبور نیروها از این‌ منطقه را می دهد. اما در واقع این کریدور نوعی راه نفس برای کُردها است و آینده جنگ عفرین به حفظ این کریدور بستگی دارد.