با وجود آنکه امروزه وسایل ارتباط جمعی و فضای مجازی و کتابخانه مجازی فراگیر شده اما هنوز کتاب و کتابخانه جایگاه خاص خود را دارا هستند و کار با کتاب مانند برخورد با موجود زنده است و حلاوت خاص خود را داراست.
متأسفانه برغم دو برابر شدن جمعیت کشور تیراژ کتاب نسبت به قبل از انقلاب نیم برابر و چه بسا کمتر شده. علتش هم مشخص است گسترش فضای مجازی است.
در کتابخانه های زیادی امسال برنامه ابتکاری خوبی تحت عنوان (کتابخانه گردی) گذاشته اند که طی آن افراد گوناگون از دانش آموز گرفته تا دانشجو و سایر اقشار به صورت فردی و جمعی به کتابخانه های عمومی سر می زنند و با محیط کتابخانه و بخشهای مختلف آن آشنا می شوند.
دانش آموز که بودیم شعر زیبایی درباره کتاب از شادروان عباس یمینی شریف می خواندیم و به حافظه می سپردیم که بسیار نغز و پرمغز و دارای پیام بود که پس از سالها زمزمه اش بسیار نوستالژیک است:
من یار مهربانم
دانا و خوش زبانم
گویم سخن فراوان
با آن که بی زبانم
پندت دهم فراوان
من یار پند دانم
من دوستی هنرمند
با سود و بی زیانم
از من مباش غافل
من یار پند دانم
یکی استادانمان در دوره لیسانس، دکتر اصغر دادبه، جمله زیبایی داشت؛ می گفت هروقت در کشور ما سخن از کتابخانه شد و کودکانمان از شنیدن واژه کتاب و کتابخانه مانند شنیدن واژه های اسباب بازی و تفریح در پارک ذوق زده شدند آن وقت در این کشور تحول علمی و فرهنگی عظیمی روی خواهد داد و آینده روشنی در انتظارمان خواهد بود. امیدوارم همه مردم بویژه جوانان و نوجوانان همگی عضو کتابخانه شوند و در طول هفته حداقل یک کتاب بخوانند تا مانند آب جوی همیشه جاری و زنده و پویا باشند و جامعه نیز رو به فرهیختگی داشته باشد.
نظر شما