به گزارش کردپرس، «هر مسابقه ای بسته به شرایط خود دارای خاطرات شیرین وبه بیاد ماندنی است، اما بهترین و شیرین ترین خاطره این دوران مربوط به مسابقات المپیک لندن 2012 بود، که حضور گرم و پرشور هموطنان ایرانی در لندن و حمایتها و تشویقهای بی وقفه آنان با کاروان تیم ملی وزنه برداری ایران باعث شد تا اولین مدال طلای خود را بدست آورم و به لطف خدا شرمنده هموطنانم چه در داخل و چه در خارج کشور نشدم و لذت کسب این مدال بهترین و شیرین ترین خاطره من در مدت این 9 سال بوده است».

اینها را «سیامند رحمان»، قوی ترین وزشکار معلول جهان چند سال پیش در گفت و گو با کردپرس مطرح کرده بود. او که امروز یک سال است از میان ما رفته و جای خالی اش و گرما و صمیمیت خنده هایش را کسی یا چیزی نمی تواند، پر کند.

در ادامه گفت و گوی کوتاه با جهان پهلوان "سیامند رحمان" در سال 94 را با خبرگزاری کردپرس می خوانید؛

"سیامند رحمان" نگاه مسئولان استانی به یک قهرمان ورزشی را چگونه ارزیابی می کند؟

متاسفانه فضای حاکم در بین مسئولان استانی طوری هست که ورزشکاران و مدال آوران جهانی کمتر به چشم می آیند و آنطور که لازم است مورد حمایت قرار نمی گیرند که واقعاً جا دارد مسئولان نگاه ویژه ای را به این مقوله داشته باشند چرا که افتخارات ما متعلق به تمام ملت شریف ایران است.

آیا تا کنون از کشورهای دیگر پیشنهاد حضور در تیم ملی وزنه برداری آنها را دریافت کرده اید یا خیر؟

بله تا کنون از چندین کشور این پیشنهاد مطرح شده است اما واقعاً لطف و محبت و حس وطن دوستی قابل مقایسه با هیچ پیشنهادی نیست و افتخار می کنم که با پرچم ایران اسلامی برای ملت شریف و بزرگ ایران کسب افتخار کنم و مطمئن باشید حتی در بهترین شرایط هرگز به پیشنهاد آنها لحظه ای هم فکر نخواهم کرد.

و سخن آخر....

تقدیرو تشکر از همه کسانی که به هر طریقی در مسیر موفقیت حقیر نقشی داشته اند و امیدوارم که زندگی فرصت دهد جوابگوی محبت همه آنها باشم و در نهایت یادمان باشد که؛

زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست/هر کسی نغمه خود خواند و از صحنه رود

صحنه پیوسته بجاست/ خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد

به گزارش کردپرس، مرحوم جهان پهلوان "سیامند رحمان" این وزنه بردار تکرار نشدنی تاریخ ایران و جهان سرانجام در 11 اسفندماه سال 1398 در میان بی مهری مسئولان و در حالی که آرزوها در دل داشت، در سن ۳۱ سالگی در بیمارستان اشنویه آذربایجان غربی برای همیشه چشم از جهان فرو بست و به دیار حق شتافت.

گفتگو: عثمان حسن زاده