به گفته مایکل سینگ در مقاله اش در فارن پالسی، از نظر استراتژیک بیزار کردن ترکیه به خاطر کردها توجیه پذیر نیست زیرا ترکیه 17 همین اقتصاد جهان را دارد و یکی از قدرت های اصلی در خاورمیانه است. در واقع، سخت است تصور کنیم که ایالات متحده آمریکا هر چیزی را در مقابل روسیه و برخی کشورهای دیگر در سوریه با وجود داشتن کمترین اشتراکات بدون این متحد خود انجام دهد.

دیوید ایگناتیوس در واشنگتن پست نوشت: بلایی که به جان کردهای سوریه افتاد دردناک است اما اگر به کردها در عفرین خیانت شد این خیانت از سوی روسیه صورت گرفت. آنها خود را به عنوان محافظان عفرین نشان دادند و در شش نقطه از آن مستقر شده بودند اما با خروج خود از عفرین، به ترکیه برای حمله به این منطقه کردنشین چراغ سبز نشان دادند. اکنون تقابل میان ترکیه و آمریکا در حال سرایت به منبج است و ما باید وظیفه خود را در آنجا انجام دهیم. جهان نه تنها به کردها بابت مبارزه با داعش بدهکار است بلکه تن دادن به خواسته های ترکیه در منبج آشوبی خونین به پا می کند که ممکن است به همه جا سرایت کند. بنابر این (تنها گذاشتن کردها) به عنوان یک متحد باوفا، اشتباهی سیاسی و نیز زیر پا گذاشتن یک وظیفه اخلاقی خواهد بود.

منبع: هفته نامه مانی ویک

نویسنده: دکتر ماتیو پارتریج از مدرسه اقتصاد لندن

ترجمه: خبرگزاری کردپرس- سرویس جهان

کد خبرنگار: 40101